High class? This way!

Hoofdstuk 13

"Deze past geweldig bij je haar, Suus." roept Sascha blij. Ik kijk naar Suzie's net geverfde kastanje bruine haar en daarna naar de donkerblauwe jurk. "Ja!" zeg ik bevestigend. "O m gie, dit is wat voor jou Kiek!" zegt Suzie terwijl ze een wit jurkje omhoog houdt.

Met onze armen vol met jurken lopen we de paskamers in. We moeten heel eventjes wachten voordat we aan de beurt zijn. Ik kijk naar de drie jurken die ik heb uitgekozen. Een gele, zalm roze en een witte. Als eerste trek ik de licht blauwe aan. Mijn benen lijken super lang terwijl ik nog niet eens hakken aan heb. "Jongens zijn jullie klaar?" roep ik over het pashokje. "Ik krijg de rits niet dicht." roept Sascha hysterisch. "Ik kom al." Ik stap uit het pashokje, gelukkig is het rustig, eigenlijk is er gewoon niemand buiten ons. Ik loop naar Sascha's hokje en open de deur. Ze probeert haar ritsje dicht te doen, maar ze kan er net niet bij. Als ze klaar is stappen we uit het hokje en wachten we tot Suus ook naar buiten stapt. We staren met open mond naar de donkerblauwe jurk die Suzie echt geweldig staat. "Ge-wel-dig!" roept Sas blij terwijl ze in haar handen klapt. Ik kijk naar mijn witte jurk die ik niet zo leuk vind.

Uiteindelijk kies ik de gele, Suzie een zwarte en Sascha een roze. Suzie heeft uiteindelijk de blauwe jurk voor de gouden bruiloft van haar opa en oma gekocht. We zitten nu aan het zwembad in Sascha's tuin. "Een sinas voor Suzie, een cola voor Sascha en een sinas voor Kiki." zegt de moeder van Sascha terwijl ze de glazen tussen ons in zet. "Dankjewel mevrouw Maxwell." zeg ik netjes. "Noem me maar Helena hoor Kiki!" lacht ze. "Ik heb het zo warm!" zucht Suzie. "Ja enhoe." zucht Sascha. Suzie staat op en springt zonder iets te zeggen in het zwembad. We lachen en staan ook op. Ik spring eerst in het water en daarna Sas.

-Zaterdag, 9;31-

"Opstaan luilak! Het is mijn kampioenswedstrijd!" zegt Dave terwijl hij aan mijn arm trekt. "Da-have, nog een paar minuten." mopper ik terwijl ik het kussen op mijn hoofd leg. "Nee! Opstaan, ik heb trouwens een verrassing voor je." zegt hij geheimzinnig. "Ik haat verrassingen." mopper ik in mijn kussen. "Nee, je haat ochtenden kom op, douchen en aankleden." zegt hij terwijl hij me omhoog trekt in mijn bed. "Ik haat verrassingen ook." zucht ik terwijl ik mijn benen over de rand van het bed sla. "Pech." zegt hij. Ik sta op en rek me uit. "Yeah, het is me gelukt!" roept hij blij. "Wat?" vraag ik terwijl ik hem raar aankijk. "Jou uit bed krijgen." zegt hij met een grijns. "Ik haat je Dave Jones." zeg ik terwijl ik naar mijn kast loop. "Ah love you to honnepon." zegt hij lachend terwijl hij wegloopt. Ik rol met mijn ogen wat er waarschijnlijk heel raar uit zag omdat, tja, ik gewoon niet met mijn ogen kan rollen. Ik pak een lichte jeans met gaten erin, die horen erin, weet-je-wel. Ik haal een bordeaux rood blousje van de hanger en pak mijn bordeaux rode All Stars. Ik pak ook een donkerbruine handtas met sliertjes uit mijn rek en loop naar de badkamer.

Ik stap uit de douche en droog mezelf af. Ik trek de kleren aan en doe een beetje eyeliner met mascara op. Ik stop wat mousse in mijn haar en föhn het. Mijn krullen vallen mooi over mijn schouder. Ik glimlach en pak mijn zilveren armbanden en horloge van het kastje. Ik doe ze om en loop terug naar mijn kamer. Ik zet mijn zonnebril op die op mijn bureau ligt in mijn haar. Ik strik mijn veters en stop mijn mobiel, portemonnee en deo in de tas. Ik kijk op mijn horloge, shit nog een kwatiertje. Ik ren de trap af, naar de keuken. Ik pak snel een bordje uit de kast en smeer een boterham. Snel eet ik hem op. Dave komt in zijn trainingspak de keuken binnen. Ik wil net naar de bijkeuken lopen om een flesje water uit de koelkast te pakken. "Sportdrank?" vraag ik aan Dave. Hij knikt en stopt zijn voetbalschoenen die bij de achterdeur staan in zijn voetbaltas. Ik loop de bijkeuken in en haal een flesje water en sportdrank uit het ijskastje. Snel loop ik terug en stop het flesje in mijn tas. Ik gooi het flesje sportdrank naar Dave die aan de andere kant van de tafel staat. Hij vangt het flesje handig met een hand op. "Hoe doe je dat?" vraag ik ongelovig. "Je hand uitsteken lacht hij. "Joh." zeg ik droog terwijl ik met mijn ogen rol."Hoe doe je dat?" roept Dave nu ongelovig. "Je hoeft me niet na te doen hoor." mopper ik. "Dat bedoel ik niet sukkel, hoe rol je met je ogen?" grinnikt hij. "Oh dat, zag het er goed uit dan?" zeg ik hoopvol. "Eh, laten we het daar maar niet over hebben." lacht hij. "Thanks buddy." zeg ik met een scheve grijns. "Oh kom we moeten gaan." zegt hij terwijl hij naar het magnetronklokje kijkt. Ik knik en volg hem naar de garage. Ik klik op het knopje om de grote witte garage deur open te doen. Ik kijk naar Dave die op zijn nieuwe mat zwarte scooter gaat zitten. Hij zet zijn tas tussen zijn voeten. Hij rijdt de garage uit en stopt net voor de garage. Ik loop achter hem aan. Met een knopje aan zijn sleutelbos doet hij de garage dicht, ik klim achterop zijn scooter. "Ready?" vraagt hij. "Nou eigenlijk niet.." voordat ik nog iets kan zeggen geeft hij al gas. "Dave!" roep ik boos. "Sorry." grinnikt hij.

We rijden de grote pakeerplaats van de voetbalclub op. Een grote groep jongens met dezelfde trainingspakken als Dave staan bij een hek te wachten. "Dave, fixer!" roepen ze hard. Dave stopt abrupt voor de jongens. Ik klap bijna tegen hem aan. "Auw Dave doe eens normaal!" roep ik hard. Ik stap van de scooter af en zet mijn zonnebril af. "Sorry." grinnikt hij. De groep jongens lacht. Dave zet zijn scooter naast de jongens tussen een rij fietsen. Hij haalt zijn sleutel eruit en loopt naar ons toe. "Stel haar eens voor!" roept een jongen. "Dat kan ik zelf ook wel hoor." zeg ik tegen hem terwijl ik hem een nep glimlach schenk. "Oe burn!" roept de groepjongens. De jongen kijkt me een beetje boos aan. "Maar vertel eens wie ben je?" vraagt een knappe jongen met donkerblond haar."Ik ben Kiki." zeg ik. "Mijn nieuwe zussie." zegt Dave terwijl hij een arm om mijn nek slaat. "Moet je dat nu altijd zeggen?" lach ik terwijl ik naar boven kijk, om hem aan te kijken. "Ja eigenlijk wel ja, anders vertrouw ik ze niet." lacht hij terwijl hij de jongens aankijkt. "Ik voel me gekwetst Dave." zegt een jongen met bruine krullen met een pruillipje. "Sorry maat." grinnikt Dave terwijl hij me loslaat.

Ik sta langs de kant achter een hekje. De jongens lopen naar hun positie om te beginnen. Waar blijft Suus nou? Ik zucht en kijk op mijn telefoon of ik een berichtje heb gemist. Maar nee. "kiek!" hoor ik opeens achter me. Suzie komt aangerend in haar blauwe voetbaltenue, ze moet na Dave voetballen. Hijgend komt ze tot stilstand. "Sorry dat ik laat ben." zegt ze tussen het hijgen door. "Maakt niet uit." lach ik. Ik staar naar het veld. De scheidsrechter fluit dat de wedstrijd kan beginnen.