High class? This way!

Hoofdstuk 4

-Het volgende lesuur-

Gym. Iedereen zit te zeuren. Zo erg is gym toch niet? Ik kijk om me heen in de kleedkamer. En kleed me om. Ik heb een kort sportbroekje van Nike, andere mensen hebben hem ook maar dan in een andere kleur. Een simpel zwart sportshirtje en fel roze Nike sportschoenen. Ik wacht tot ook Sascha en Suzie klaar zijn. Sascha heeft ook een Nike broekje aan met een wit t-shirt en zwarte adidas schoenen. Suzie heeft een lange, strakke, lichtgrijze, joggingbroek aan en een donkerblauw sport t-shirt. Ze draagt zwarte Asics. Met zijn drieën lopen we naar buiten. We sluiten aan bij de jongens die al op het veld staan. Na vijf minuten komen ook de rest van de meisjes het sportveld opgelopen. Voorop lopen de populaire, Nikki en Anastasia. Ze dragen dezelfde iets te strakke, korte, roze sportbroekje. En hetzelfde buiktruitje maar dan in een andere kleur. "Schiet eens op!" roept de leraar chaggie. "Sorry hoor!" zegt Nikki arrogant terwijl ze haar armen over elkaar heen slaat. "Goed, wat zullen we doen? We kunnen rugby of voetbal doen. Wie stemt er voor rugby?" zegt de leraar, niemand steekt zijn hand op. "Voetbal?" Iedereen behalve een paar meisjes, waaronder Anastasia en Nikki, steken hun hand op. "Wat willen jullie doen?" vraagt de leraar geïrriteerd aan Nikki en Anastasia. "Hè wat?" zegt Nikki ongeïnteresseerd terwijl ze haar blik van haar zuurstokroze nagels haalt. "Wat?" doet de leraar Nikki naar waardoor iedereen begint te lachen. Ze snuift er werpt iedereen een dodelijke blik toe. De leraar kijkt de groep weer rond. "Ryan, Suzie en Fred kiezen de teams." zegt hij. Suzie zucht hardop en loopt naar voren. "Dames eerst." zegt Fred als een echte gentleman. "Hé! Ik wil eerst!" roept Ryan naar Fred. Fred steekt zijn tong uit en Ryan slaat boos zijn armen over elkaar. "Kies jij maar eerst hoor Ryan." zegt Suzie terwijl ze bloost. "Aha!" roept hij naar Fred. "Eh ik kies Dave!" zegt Ryan. "Ik kies Sascha!" Fred kiest een of andere jongen, waarvan ik de naam niet ken. Ryan kiest ook een jongen en dan kiest Suzie mij.

Eindelijk na een hoop gezeur zijn de teams gemaakt. Wij zijn echt het slechte team. Zo ziet het ernaar uit dan. Alleen Suzie zit op voetbal, en de rest zegt dat ze niet kunnen voetballen. We maken een opstelling, ik sta spits, Suzie mid-mid en Sascha die staat rechts achter. We moeten eerst tegen Ryan's team. Waar dus ook Dave in zit. Dave staat centraal achter. Ryan is keeper en Nikki, ughl, staat spits. Ze staat met een arrogante blik recht voor mijn neus. "Ga je nog beginnen?" vraagt ze bits. "Jij moet uitnemen." zeg ik met een schaapachtige grijns. Ze zucht. Ja mens soms moet je iets nuttigs doen in je leven. Ze passt de bal heel zachtjes naar achteren waardoor ik hem bijna kan onderscheppen. Maar Nikki loopt recht tegen me aan en krabt daarbij langs mijn arm met haar scherpe nagels. Sportief, nagels echt heel sportief. Ook zo origineel. Ik negeer het en kijk toe hoe de tegenstander een aanval opbouwt. Eindelijk onderschept Yasmine de bal en passt ze hem naar Suzie ik ren naar voren en roep. Suzie kijkt op en speelt hem hard naar me toe. Hij komt recht tegen mijn voet. Ik dribbel verder alleen Dave staat nog voor me. Ik zie Wren naar het goal toe rennen dus net voordat ik binnen Dave zijn bereik ben pass ik hem hard naar Wren. Die hem onhandig stopt en hem recht tegen de paal aanspeelt vanaf 2 meter van het goal. Hij probeert het nog een keer maar inmiddels staat Ryan hem die hem behendig tegenhoudt. Ik geef mezelf een face-palm. De rest van het team begint te schreeuwen tegen Wren. Ah arm kind. Maar Wren lacht alleen een beetje waardoor de rest van het team ook maar lacht. Ryan schiet de bal hard naar voren. Een jongen neemt hem aan en passt hem naar Nikki. Wanneer Sascha de bal wil afpakken en Nikki amper aanraakt valt ze al met een harde, nep gil, op de grond. Ze krijst een paar dingen die lijken op auw. "Nee niet weer!" roept Ryan hard. Ik en Dave schieten in de lach. "Hoezo, niet 'weer'?" vraag ik lachend. "Dat doet ze altijd en dan kan ze iemand de schuld geven en hoeft ze niet meer mee te spelen." legt Dave uit. "Aandachtsbitch." zucht ik. "Eh Kiek, je arm bloed." zegt Dave opeens. Ik kijk naar mijn arm. Er staan twee rode strepen op. "Zo die bitch heeft echt scherpe nagels." mompel ik in mezelf. "Wat?" vraagt Dave. "Dat heeft Nikki daarnet gedaan ze krabde me." leg ik uit. "Ha zie je wel Ryan! Dat doet ze echt!" roept Dave dan naar Ryan. Ik kijk ze vragend aan. "Twee weken geleden had ik ook zulke strepen en ik zei dat ik dacht dat he t van Nikki was maar hij zei dat niemand dat met zijn nagels kan doen." zegt hij triomfantelijk. "Aha." zeg ik maar. Nadat een paar jongens Nikki van het veld hebben gesleept gaan we weer verder met de wedstrijd.

"Meid jij kan voetballen!" zegt Sascha terwijl we naar de kleedkamers toe lopen. Ik glimlach naar haar. "Ja, kom bij mij in het team!" zegt Suzie blij. Ik grinnik. "Ik weet niet hoor." zucht ik. "Komop!" roept Suzie smekend. "Ik zal erover nadenken." beantwoord ik haar smekende gezicht. "Yes!" zegt ze blij. We stappen de kleedkamer binnen en kleden ons om.

- Na schooltijd-

Ik stop mijn boeken in mijn Prada tas en doe mijn kluisje dicht. Ik schrik van Dave die tegen het kluisje naast me aanleunt. "Jemig, man doe eens normaal gek!" roep ik boos. Hij grijnst "Whoeps, zullen we?" Ik knik en doe mijn jasje aan. Samen lopen we naar de uitgang van de school. Dave wijst me de weg naar de auto van zijn moeder. Was stappen alle twee in. Wesley zit voorin naast zijn moeder. "Hey jongens!" roept Kristin gelijk vrolijk. "Hai mam." zegt Dave. "Hoi!" zeg ik vrolijk terug. Kristin start de auto we rijden de overvolle straat in. "Vanavond hebben we een familiediner om jou aan iedereen voor te stellen Kiki." zegt Kristin. "Oké!" Als we bij het huis aankomen lopen we met zijn vieren naar binnen. We lopen naar de eetkamer waar het al heerlijk naar allerlei lekker eten ruikt. "Jongens ik zou als ik jullie was nu huiswerk maken want als de familie er eenmaal is kom je niet meer van ze af." grinnikt Kristin. We knikken en lopen naar boven. "Kiki, kan je vanavond een jurkje aandoen?" Zegt Dave voorzichtig. Ik kijk hem vragend aan. "Mijn familie is nogal van adel. Ik denk dat mama het niet wilde zeggen maar ik wil niet dat ze je afkeurend gaan aankijken omdat je geen jurkje aanhebt en je dan geen kans meer gunnen om positief door de "familiecheck" heen te komen." legt hij uit. Ik knik begrijpend. "Ik zal een jurkje aantrekken." zeg ik. Hij knikt dankbaar. "Ohja welke maat schoenen heb je?" vraagt hij. "Eh 37?" zeg ik. "Perfect!" roept hij blij. Hij sleurt me weer naar beneden. "Mam! Kiki doet vanavond een jurkje aan! Mag ze een paar hakken lenen?" roept Dave hard. "Oh!" Kristin komt op haar hakjes aangedrenteld. "Echt waar?" zegt ze ongelovig. Ik knik maar en bijt mijn tanden op elkaar. "Kom maar mee!" ze sleurt me mee naar boven. "Wacht welke maat heb je?" roept ze terwijl ze stopt. "37." zeg ik. "Maar ik heb maat, oh ik weet al welke je bedoeld Dave!" ze trekt me mee naar boven naar haar slaapkamer. Die kamer is echt huge met een groot hemelbed. Ze sleept me door een deur. Haar inloopkast. De kast is bijna net zo groot als de huiskamer in het weeshuis! Ze loopt naar de kast met schoenen en kijkt bedenkelijk rond. Ze grijnst blij en vist een paar pumps achter een paar laarzen vandaan. Oké ze zijn echt geweldig. Ze zijn gelakt, beige met een open teen. "Ze zijn prachtig!" zeg ik verbaasd. "Maar ik kan niet op hakken lopen." zeg ik met een scheve grijns. "Doe ze eens aan." commandeert ze. Ik volg gelijk haar bevel op en trek mijn schoenen en sokken uit. Mijn tenen zijn donkerblauw gelakt. Ik stap in de hakken. Ze passen wel echt perfect. Wankelend probeer ik rechtop te staan. "Dit is onmogelijk." roep ik uit. "Nee joh!" grinnikt Dave die op een krukje is gaan zitten. Ik werp hem een boze blik toe en probeer een beetje te lopen. Als snel lukt het een beetje. "Ik ga verder met het eten, Dave. Succes!" zegt Kristin terwijl ze weer weg drentelt. Ik grinnik en loop achter Dave aan de kast uit. Wow ik ben niet gevallen. Ik loop naar mijn kamer. In het midden wankel ik even maar daarna gaat het weer wat beter. Ik hoor de klikjes van de hakken door het hele huis galmen. Ik loop mijn kamer binnen en ren naar mijn kast. Ik haal het jurkje eruit. Inderdaad "het" jurkje. Hij was heel duur, voor mij dan. Ik heb er heel lang voor gespaard. Net voordat ik hierheen kwam heb ik hem gekocht. Het is een peplum jurkje, een witte. De beige hakken passen er perfect onder. Ik besluit om een douche te nemen zodat mijn haar mooi zit. Ik neem een snelle douche nadat ik me heb afgedroogd haal ik een borstel door mijn haar, doe er mousse in en föhn het een klein beetje droog. Ik doe mijn bril af en pak mijn "special occasion" lenzen. Ooit eens gekocht voor de grap. Ik doe ze in en doe daarna mascara en licht roze lipgloss op. Ik loop in mijn joggingpak naar Dave's kamer. Hij kijkt op van zijn telefoon. "Wiehoe geen bril!" zegt hij gelijk. Ik grinnik "Hoe laat komt iedereen?" vraag ik. "Zes uur." Ik kijk op de klok, half zes. Ik ga snel terug naar mijn kamer en trek het jurkje en de hakken aan. Ik strijk mijn jurkje glad en kijk in de spiegel. Ik ben een stuk langer dan normaal en ik lijk heel bruin door het witte jurkje. Ik glimlach en kijk op de klok. 10 voor 6. Ik loop mijn kamer uit en doe hem dicht. Ik stop bij Dave's kamer. Hij is zijn haar aan het doen. Hij heeft een lichtbruine katoenen broek aan met een lichtblauwe blouse. "Chic hoor." grinnik ik. Hij lacht zonder me aan te kijken. "Thanks." Hij doet het laatste plukje goed en kijkt naar me. Zijn mond valt open. "Jurkjes staan je goed Kiek." is het enige wat hij zegt. Ik grinnik. "Kom je?" Hij knikt en komt naar me toegelopen. Samen lopen we de trap af naar de keuken.

-----
Wow al meer dan 60 reads! Bedankt allemaal!