Λίγο πριν το δικαστήριο.
«Έχουν αργήσει» είπε ο Τάσος αγχωμένα, κάνοντας κύκλους απ' έξω από το δικαστήριο. Η Ελευθερία με τον Βίκτωρα κοιτούσαν κάτι τελευταία χαρτιά στο παγκάκι, για να σιγουρευτούν πως όλα ήταν υπό έλεγχο.
Μπορεί η κατάσταση να ήταν ολίγον σουρεάλ ή και Σουηδία. Η μέλλουσα γυναίκα του Τάσου τον βοηθούσε να πάρει την επιμέλεια της κόρης του από την πρώην γυναίκα του και μέσα σε όλο αυτό τους βοηθούσε ο Βίκτωρας, ο πρώην άντρας της Ελευθερίας και δικηγόρους του Τάσου.
Ξεκάθαρα Σουηδία.
Αλλά δεν υπήρχαν συναισθήματα στην μέση ούτε από τη μεριά της Ελευθερίας αλλά ούτε από τον Βίκτωρα. Για την ακρίβεια, μεταξύ τους ποτέ δεν είχαν κάτι παραπάνω από φιλικές σχέσεις, ακόμη κι όταν ήταν παντρεμένοι, η γυναίκα ήξερε πως η καρδιά του πρώην σύζυγου της άνηκε σε άλλη γυναίκα. Κι η δική της πλέον και για πάντα μόνο στον Τάσο.
«Δεν γίνεται να μην εμφανιστεί, κύριε Ρωμανού» τον αποκάλεσε έτσι μόνο και μόνο για τα προσχήματα. Του Γεράσιμου, όπου βρισκόταν εκεί μαζί τους, έλαμψαν τα μάτια του. Αυτό σήμαινε πως θα έβλεπε την Ίριδα. Έκαναν πολύ ωραία παρέα μαζί. Μόλις το έμαθε αυτό ο Βίκτωρας χάρηκε.
Η Σοφία τού είχε δημιουργήσει μερικές τύψεις με το γεγονός ότι έχει χωρίσει τα δύο αδέλφια, οπότε αφού έμαθε πως ο γιος του απέκτησε μια αδελφή και δεν νιώθει πλέον μόνος, ηρέμησε μέσα του.
Ο Τάσος πήγε να ξαναπαραπονεθεί για την καθυστέρηση, ωστόσο εκείνη την ώρα εμφανίστηκαν. Η Κιάρα ήταν μαυροφορεμένη με τα γυαλιά ηλίου και το καπέλο της να καλύπτουν αρκετά χαρακτηριστικά της. Του έκανε λίγη εντύπωση η εμφάνιση της αλλά δεν το σχολίασε, μιας και ήταν δίπλα ο δικηγόρος της.
Η Ίριδα δίπλα της ήταν κακόκεφη και δεν προσπαθούσε καν να το κρύψει, όπως έκανε συνήθως. Σήμερα απλώς δεν είχε την δύναμη. Μόλις κοίταξε τον πατέρα της χαμογέλασε διακριτικά και ο Γεράσιμος έτρεξε στην αγκαλιά της.
Ο Βίκτωρας άφησε το κινητό στην Ελευθερία. Δεν το έφερνε ποτέ μαζί του, μα σήμερα η υπόθεση ήταν αρκετά αλλόκοτη και το χρειαζόταν για καλύτερη συνεννόηση. Το ζευγάρι και οι δικηγόροι περπάτησαν προς τα μέσα. Μερικά εχθρικά και άλλα παράξενα βλέμματα ανταλλάχθηκαν μεταξύ όλων, ώσπου μπήκαν μέσα.
Τα δύο παιδιά και η Ελευθερία είχαν μείνει μόνοι. «Τι έχεις, Ίριδά μου;» ρώτησε η γυναίκα και η κοπέλα με τα χρυσά μαλλιά γύρισε να την κοιτάξει με ένα απροσδιόριστα στενοχωρημένο βλέμμα.
YOU ARE READING
True blue
Teen Fiction"Και, υπόκλιση!" Τα νούμερα της Ίριδας είναι πολύ συγκεκριμένα. Είναι μόνο τρία: το ένα, το πεντακόσια και το σαράντα-πέντε. Ούτε μισό παραπάνω ή λιγότερο. Αυτή την πραγματικότητα έχει δημιουργήσει και δεν την αφήνει πίσω. "Το μπλε είναι το αγαπημέ...
