Τα Χρονικά Του Dragonmere: Οι Πέντε Φύλακες {Book 3}

~27~

"Μπες το θέμα," την έκοψε η Atalantis που δεν υπήρχε σε καμία περίπτωση να ανεχθεί αυτό που προσπαθούσε να κάνει η Evie, να περιστρέφεται δηλαδή γύρω από το θέμα δίχως να μπαίνει στην ουσία. "Δεν έχω καμία διάθεση να ακούσω φανφάρες. Γιατί μας παράτησες;"

"Ξέρεις πολύ καλά το λόγο!" Ήταν η σειρά της Evie να υψώσει τη φωνή της. "Δεν είστε ούτε ανόητοι ούτε ηλίθιοι," είπε κάπως πιο μαλακά. "Ήλπιζα ότι-"

"Τι; Ότι θα δείχναμε κατανόηση;" την ειρωνεύτηκε η Atalantis. "Τότε λες ψέματα, διότι μας περνάς για πολύ ηλίθιους!"

"Δεν εννοώ- Ξέρεις κάτι, ξέχνα το." Η Evie ακούμπησε με δύναμη στο τραπέζι την κούπα της και παραλίγο να σπάσει και κούπα και τραπέζι. "Νόμιζα ότι ήξερες καλύτερα από τον καθένα ότι πάντα επιλέγω να κάνω αυτό που θεωρώ καλύτερο για όλους μας."

Η Atalantis σταύρωσε τα χέρια της. "Αυτό δεν σημαίνει ότι κάνεις πάντα το σωστό, Evie."

Η Evie ξεφύσηξε εκνευρισμένη. "Εντάξει λοιπόν. Αυτό είναι που θέλεις να ακούσεις; Ότι έκανα μία απερισκεψία; Ναι, λοιπόν το παραδέχομαι. Δεν το μετανιώνω όμως," πρόσθεσε. Η Atalantis άνοιξε το στόμα της να απαντήση αλλά η Evie την πρόλαβε. "Μερικές φορές, Atalantis, μου δίνετε την εντύπωση ότι δεν έχετε αντιληφθεί ποιον έχουμε απέναντί μας και τον κίνδυνο που διατρέχουμε όλοι μας. Ξέρεις τι θα είχε συμβεί στην αρμάδα του Έθνους του Νερού αν δεν είχα φύγει; Καλύτερα να μην ξέρεις."

Η Atalantis βουβάθηκε για μία στιγμή. "Τότε γιατί γύρισες, Evie;" ρώτησε ξερά.

"Επειδή η Teinalth δεν μου έδωσε άλλη επιλογή. Με κυνηγούσε όλο αυτό το διάστημα και αφου το κυνήγι δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα, επέστρεψε να τελειώσει αυτό που άρχισε. Τι θα κάνει η Εκλεκτή όταν δεν θα υπάρχει πλέον κόσμος να προστατέψει;" ρώτησε πικρόχωλα. "Αφού έλαβα τα δικά μου μέτρα, αποφάσισα να γυρίσω πίσω."

"Και ποια είναι αυτά, για να έχουμε καλό ερώτημα;"

Η Evie άνοιξε μία τσάντα. Μέσα βρισκόταν ένα μεγάλο, λευκό σπαθί: Το Σπαθί του Αέρα. Σε μία άλλη τσάντα κάτι ανέδυε ένα απόκοσμο φως. Κανείς όμως δεν περίμενε αυτό που βρισκόταν μέσα... Η Livia έβγαλε μία κραυγή. Ο Skylar παραλίγο να έπεφτε από τον καναπέ. Η Atalantis χλώμιασε.

"Οστά;" ψέλλισε.

"Ναι. Τα οστά του Ievin. Ή ό,τι έχει μείνει από αυτά," εξήγησε με εξοργιστική απάθεια η Evie. "Θαμμένα βαθιά σε ερείπια της ερήμου."

"Δεν καταλαβαίνω," ψέλλισε η Atalantis. "Δηλαδή..."

"Ναι, ο Δράκος του Φωτός είναι νεκρός. Νεκρός εδώ και αιώνες. Πράγμα που δεν βοηθάει την θέση μας." Η Evie έκλεισε το σάκο. "Μόνο που, σε αντίθεση με αυτό που πιστεύει η Teinalth, δεν τον σκότωσε κανένας."