Τα Χρονικά Του Dragonmere: Οι Πέντε Φύλακες {Book 3}

~14~

Κινήθηκαν για αρκετά μίλια μέσα στη νύχτα χωρίς να σταματήσουν, παρά το γεγονός ότι με το ζόρι κατάφερναν να κρατήσουν τα μάτια τους ανοιχτά. Ωστόσο κανένας τους δεν διαμαρτυρήθηκε. Η Kiana τους οδήγησε πέρα από το στρατόπεδο που είχε στήσει ο Kato και οι άνδρες του και τελικά σταμάτησαν στους πρόποδες ενός λόφου που τους κρατούσε σχετικά προστατευμένους από το κρύο. Θα ήταν πια περασμένα μεσάνυχτα όταν ο Skylar ξάπλωσε να κοιμηθεί και για πρώτη φορά δεν τον ένοιαζε καθόλου δεν είχε στρώμα και μαξιλάρι και αντ αυτού ξάπλωνε στο αφράτο χιόνι.

Όταν ξύπνησε είχε ξημερώσει για τα καλά πια. Του φάνηκε περίεργο, μιας και ήταν βέβαιος ότι η Kiana θα τους παρότρυνε να συνεχίσουν όσο το δυνατόν πιο σύντομα. Όμως όταν ξύπνησε εκείνη έψηνε κρέας λαγού πάνω στη φωτιά. "Φάτε γρήγορα," τους συμβούλεψε. "Πρέπει να πηγαίνουμε προτού εμφανιστούν οι αρκούδες."

Ο Skylar δεν ενθουσιάστηκε ιδιαίτερα με αυτήν την προοπτική κι έτσι καταβρόχθισε το πρωινό του.

"Πόσο μακριά βρισκόμαστε από τον προορισμό μας;" ρώτησε η Atalantis.

"Τρεις, τέσσερις μέρες," αποκρίθηκε η Kiana. "Ο δρόμος όμως είναι δύσκολος. Θα πρέπει να διασχίσουμε εκείνα τα βουνά," πρόσθεσε δείχνοντας την οροσειρά που αχνοφαινόταν στον ορίζοντα λόγω της πρωινής ομίχλης που σύντομα όμως θα διαλυόταν.

"Ας μην χαζομεράμε λοιπόν," είπε η Evie, και παρόλο που δεν αναφερόταν σε κάτι συγκεκριμένα, ο Skylar ένιωσε ένα αίσθημα ενοχής να του κάθεται στο λαιμό.

Φόρτωσαν ξανά τα πράγματά τους στα άλογα και ξεκίνησαν αμέσως. Οι αχτίδες του ήλιου κατάφεραν να ξετρυπώσουν ανάμεσα από τα σύννεφα και να κατατροπώσουν την ομίχλη που είχε σκεπάσει την κοιλάδα. Η οροσειρά φάνηκε επιτέλους καθαρά μπροστά τους και συνειδητοποίησαν ότι δεν βρισκόταν όσο μακριά όσο πίστευαν. Ωστόσο, φάνηκαν πιο επικίνδυνα και ατελείωτα από ό,τι νόμιζαν και ο Skylar αναρωτήθηκε αν θα έβλεπαν ποτέ τι βρισκόταν από την άλλη πλευρά.

Έφτασαν στους πρόποδες πριν το μεσημέρι και ξεκίνησαν την ανάβαση. Το μονοπάτι ήταν στρωμένο με χιόνι σε όλο το μήκος του και ήταν τόσο πολύ που υπήρχαν σημεία που έφτανε το ένα μέτρο και τα πόδια των αλόγων θάβονταν. Η Evie προσπάθησε να το απομακρύνει με τις δυνάμεις της αλλά προτού προλάβει να κινήσει το πρώτο ρεύμα αέρα, η μητέρα της την σταμάτησε.

"Είναι επικίνδυνο," την προειδοποίησε. "Μπορεί να προκαλέσεις κάποια χιονοστιβάδα."

Συνέχισαν όσο μπορούσαν με τα άλογα μέχρι που το μονοπάτι έγινε υπερβολικά στενό για να προχωρήσουν καθ'αυτόν τον τρόπο, έτσι ξεπέζευσαν και συνέχισαν με τα πόδια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καθυστερήσουν πολύ, ωστόσο δεν είχαν άλλη επιλογή. Τότε η Evie πρότεινε στην Eden και τον Silas να πετάξουν μπροστά αν ήθελαν, όμως εκείνοι αρνήθηκαν.