Τα Χρονικά Του Dragonmere: Οι Πέντε Φύλακες {Book 3}

~15~

Για τις επόμενες τρεις ημέρες συνέχισαν την σχεδόν ξέφρενη πορεία τους μέσα στον πάγο και το χιόνι. Σταματούσαν ελάχιστα καθώς φοβόντουσαν μήπως και τους είχαν στήσει καρτέρι οι Ακόλουθοι της Teinalth σε κάποιο άλλο σημείο της διαδρομής. Όταν σκοτείνιαζε όμως ήταν αναγκασμένοι να σταματήσουν καθώς ήταν πολύ εύκολο να χαθούν μέσα στο σκοτάδι και επιπλέον, η νύχτα φώλιαζε πλάσματα επικίνδυνα, από τεράστιες πολικές αρκούδες, τρεις φορές μεγαλύτερες από αυτές που ήξερε ο Skylar, μέχρι άγριες άλκες με τεράστια κοφτερά κέρατα και άλλα πλάσματα που δεν έμοιαζαν με κανένα ζώο που γνώριζε ο Skylar. Τα παρατηρούσε έντρομος μέσα στο φυσικό τους περιβάλλον από απόσταση, αναρωτώμενος κάθε φορά που σήκωναν το κεφάλι τους προς το μέρος τους αν επρόκειτο να τους επιτεθούν.

Δύο ημέρες μετά την επίθεση των σκιων στους πρόποδες του βουνού έφτασαν στις πρώτες όχθες της λίμνης. Υπήρχε ένα μικρό ψαροχώρι αλλά δεν σταμάτησαν εκεί και συνέχισαν την πορεία τους από τη δυτική όχθη, από όπου η Kiana υποστήριζε ότι ήταν ο συντομότερος δρόμος. Η λίμνη ήταν τεράστια και σε αρκετά σημεία κοντά στις όχθες της ήταν παγωμένη. Ωστόσο, εκεί που ποτάμια κατέβαζαν νερά από τα γύρω βουνά το νερό ήταν τρεχούμενο όλες τις εποχές του χρόνου. Η λίμνη ονομαζόταν Okomar, που στη γλώσσα των ντόπιων σήμαινε "απύθμενη" όπως τους πληροφόρησε η Kiana. Θεωρούνταν η μεγαλύτερη λίμνη στο Dragonmere, μεγαλύτερη ακόμα και από την λίμνη Somerach, στο Έθνος της Γης. Δεν της φαινόταν καθώς οι όχθες της στο μεγαλύτερο μέρος τους ήταν καλυμμένες με πάγο και έκρυβαν την πραγματική της επιφάνεια. Η Okomar ήταν ίσως ο πιο σημαντικός βιότοπος του βορρά, τόσο για την ποικιλία θηλαστικών που ζούσαν γύρω από αυτή όσο και για τα πτηνά και τα ψάρια που ζούσαν στα νερά της. Παρόλου που υπήρχαν αρκετά ψαροχώρια γύρω από τη λίμνη, η έκταση και το βάθος της ήταν τόσο μεγάλο που η ανθρώπινη δραστηριότητα δεν ήταν ικανή να διαταράξει τις ισορροπίες του οικοσυστήματος κι έτσι όλοι ζούσαν αρμονικά. Από όλα τα μέρη που είχε δει μέχρι τότε ο Skylar η λίμνη Okomar ήταν το αγαπημένο του, κι αν δεν βρίσκονταν κάτω από θανάσιμο κίνδυνο, θα μπορούσε άνετα να φανταστεί τον εαυτό του να ζει εκεί. Του θύμισε μία εκδρομή που είχαν κάνει παλιά στις λίμνες Michigan αλλά τίποτα δεν μπορούσε να συναγωνιστεί την ομορφιά που έκρυβε η Okomar.

Την τρίτη ημέρα του ταξιδιού τους φάνηκαν επιτέλους τα πρώτα απόμερα σπίτια του χωριού. Κάποια ήταν ξύλινα με σκεπή από καλάμια. Ήταν χτισμένα πάνω σε πλατφόρμες πάνω από το νερό και στον Skylar φάνηκε αμφίβολο αν ήταν ικανά να διατηρήσουν έξω το κρύο και την υγρασία. Κάποια ήταν φτιαγμένα από τούβλο και ήταν πιο σταθερά από τα άλλα. Εκείνα ήταν χτισμένα στο έδαφος και δεν αιωρούνταν πάνω από το νερό. Το χωριό μπροστά τους άρχισε να ξεδιπλώνεται, με τον κύριο όγκο του να αιωρείται πάνω από τα νερά της Okomar, με ατελείωτες αποβάθρες και βάρκες να πηγαινοέρχονται και κάποια πέτρινα κτίρια που βρίσκονταν πιο μακριά από το νερό. Δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλο, αλλά σίγουρα μεγαλύτερο από κάποια άλλα ψαροχώρια που είχαν συναντήσει εδώ κι εκεί. Ο Skylar παρατήρησε ότι ήταν όλα φτιαγμένα με τον ίδιο τρόπο.