Τα Χρονικά Του Dragonmere: Οι Πέντε Φύλακες {Book 3}

~5~

Ο Skylar δεν ήξερε πόση ώρα έτρεχε από διάδρομο σε διάδρομο, κάποια στιγμή όμως κατάφερε να βρει τον δρόμο του και να βρεθεί στην κεντρική τραπεζαρία. Έσπρωξε βιαστικά την δρύινη πόρτα με απρόσμενη δύναμη και σχεδόν έπεσε μέσα.

"Evie-"

Η φωνή του κόπηκε στην μέση. Τα μάτια του καρφώθηκαν πάνω στη Velika και στον Keiran που του επέστρεψαν ένα βλέμμα απόλυτης απαξίωσης. Πώς στο καλό είχαν φτάσει πριν από αυτόν; Πόση ώρα άραγε να περιπλανιώταν στους διαδρόμους του κάστρου; Ξαφνικά αισθάνθηκε εντελώς ηλίθιος. Περίμενε στα αλήθεια ότι θα έβρισκε την αδερφή του μόνη της στην τραπεζαρία του κάστρου από όλα τα μέρη;

"Skylar, συμβαίνει κάτι;" ρώτησε κάπως ανήσυχα η Evie, επαναφέροντάς τον στην πραγματικότητα.

Ο Skylar καθάρισε τον λαιμό του, τραβώντας το βλέμμα του μακριά από τους δύο βρικόλακες και ίσιωσε το κορμί του. "Όχι," αποκρίθηκε όσο πιο ήρεμα μπορούσε και κάθισε στο τραπέζι, παρόλο που το στομάχι του είχε κλείσει από τον φόβο και την κούραση. Παρόλα αυτά, πίεσε τον εαυτό του να τσιμπήσει κάτι, μόνο και μόνο για να έχει αρκετές δυνάμεις για αργότερα. Όταν τελείωσε, ετοιμάστηκε να επιστρέψει και να κλειδωθεί στο δωμάτιό του, αλλά εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησε πόσο ανόητη ιδέα ήταν. Μία κλειδωμένη πόρτα δεν μπορούσε να κρατήσει μακριά έναν βρικόλακα. Στο μεταξύ, η Livia δεν είχε εμφανιστεί και άρχισε να ανησυχεί. Τόσο χαμένος ήταν στις σκέψεις του που δεν πρόσεξε καν την Eden και την Evie να γελούν δίπλα του με κάποιο μεταξύ τους αστείο. Η Velika κοίταξε απαυδισμένη το ταβάνι. Τα υπόλοιπα αδέρφια - με την εξαίρεση της Esther - συνέχισαν να τους αγνοούν επιδεικτικά.

Κάποια στιγμή, η Evie έσκυψε και ψιθύρισε στο αυτί του, τρομάζοντάς τον. "Θα πάμε στις Atalantis μετά, θέλεις να έρθεις;"

Δεν χρειαζόταν να ρωτήσει φυσικά. Ο Skylar θα πήγαινε οπουδήποτε, αρκεί να βρισκόταν όσο πιο μακριά γινόταν από τους υπόλοιπους βρικόλακες. "Ξέρεις, πάντα ήθελα να γνωρίσω τον Alexander."

Η Evie του χάρισε ένα χαμόγελο. "Πρόσεχε τι εύχεσαι," τον προειδοποίησε.

Έφυγαν από το κάστρο αμέσως μετά το πρωινό. Στο διάδρομο συνάντησαν την Livia που μάλλον κι αυτή είχε χαθεί και έψαχνε την τραπεζαρία. Ο Skylar την άρπαξε και την τράβηξε μαζί του. Δεν υπήρχε περίπτωση να την αφήσει μόνη της στα νύχια της Velika.

"Άσε με!" Διαμαρτυρήθηκε. "Ποιος σου είπε ότι θέλω να έρθω μαζί σας;"

"Κανείς," αποκρίθηκε ο Skylar. "Για αυτό προχώρα!"