~7~

112 9 10
                                    

Εκείνη η νύχτα ήταν ξάστερη, με το φεγγάρι σε πλήρη ακμή, ρίχνοντας το χλωμό φως του σε όλη την κοιλάδα που απλωνόταν έξω από τα τείχη του Elvonar. Μερικές από τις λευκές του αχτίδες κατάφεραν να ξετρυπώσουν πίσω από τις κουρτίνες που έκρυβαν το δωμάτιο του Skylar και της Livia από τον έξω κόσμο. Το δωμάτιο ήταν σκοτεινό και σιωπηλό. Το μόνο που ακουγόταν ήταν οι ανάσες των δύο παιδιών καθώς παρέμειναν βυθισμένοι στην αγκαλιά του Μορφέα. 

Ξαφνικά, η πόρτα του δωματίου άνοιξε με ένα σιγανό τρίξιμο, με το κίτρινο φως του διαδρόμου να εισβάλει στο βυθισμένο στο σκοτάδι δωμάτιο. Η σκιά της Atalantis γλίστρησε μέσα και πλησίασε τις κοιμισμένες μορφές των δύο αδερφών. Ένα δυνατό και ταυτόχρονα τρυφερό χέρι σκούντηξε απαλά τον Skylar που μούγκρισε στον ύπνο του προτού ανοίξουν οι βλεφαρίδες του. Η Livia άλλαξε πλευρό. Βρέθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με ατελείωτες φακίδες και δύο φλογερά καστανά μάτια.

“Σηκωθείτε,” είπε χαμηλόφωνα η Atalantis. 

“Τι συμβαίνει;” ρώτησε ο Skylar ζαλισμένος. 

Η Atalantis απλώς κούνησε το κεφάλι της. “Πρέπει να φύγουμε. Η Evie και η Eden μας περιμένουν στην ανατολική πύλη.” 

Ο Skylar δεν ήξερε τι να κάνει με τούτη την πληροφορία. Ήταν ακόμα τόσο ζαλισμένος από τον ύπνο, που ήταν σχεδόν βέβαιος ότι ακόμα ονειρευόταν. Στο μυαλό του δεν μπορούσε ακόμα να κάνει την σύνδεση μεταξύ του ότι η Evie τους περίμενε στην πύλη και ότι η Atalantis είχε έρθει να τους ξυπνήσει μέσα στα άγρια χαράματα. Μόνο όταν άρχισε να ντύνεται σαν μεθυσμένος άρχισε να καθαρίζει το μυαλό του. Η Livia ωστόσο είχε μείνει καθισμένη στο κρεβάτι και τον κοιτούσε σαν χαζή.

“Τι κάθεσαι και με κοιτάς; Ντύσου,” της είπε.

“Πού πηγαίνουμε;” ρώτησε.

Ο Skylar δεν αποκρίθηκε αμέσως. “Δεν ξέρω,” είπε τελικά. 

“Και τι λοιπόν; Απλά θα ακολουθούμε όπου θέλει να μας τραβολογάει η Evie; Δεν είμαστε καλά. Εγώ δεν πάω πουθενά. Θα μείνω εδώ.”

“Άκου να σου πω,” της πέταξε εκνευρισμένος ο Skylar καθώς την πλησίαζε. “Από τότε που ήρθαμε εδώ το μόνο που κάνεις είναι να γκρινιάζεις. Το έχουμε καταλάβει ότι αντιπαθείς την Evie εδώ και χρόνια. Αυτή όμως εξακολουθεί να θέλει να σε προστατεύσει. Για μία φορά, κάνε αυτό που σου λέει και βούλωσέ το.”

Η Livia τον κοίταξε αποσβωλομένη. Τελικά, σηκώθηκε και ντύθηκε σιωπηλά, δίχως να ρίξει στον Skylar ούτε ένα βλέμμα. Στην βάση της σκάλας τους περίμενε η Atalantis. Τους έδωσε δύο πανωφόρια και τους ζήτησε να την περιμένουν έξω. Μπροστά από την είσοδο του σπιτιού βρισκόταν πεζεμένος ο Alexander, έτοιμος για ταξίδι. Δεν είπε τίποτα όταν τους είδε, πράγμα παράξενο. 

Τα Χρονικά Του Dragonmere: Οι Πέντε Φύλακες {Book 3}Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα