Τα Χρονικά Του Dragonmere: Οι Πέντε Φύλακες {Book 3}

~24~

Στην αρχή, οι δύο εθνάρχες τον κοίταξαν παραξενεμένοι, ίσως και με κάποιο οίκτο. Ο Skylar εκνευρίστηκε που τον περνούσαν για ηλίθιο. Τότε όμως από την ακτή άρχισε να αναδύεται ένα μαύρο σύννεφο που φαινόταν σαν να εκκρίνεται από τα εγκαταλελειμμένα κτίρια του λιμανιού. Η θάλασσα αναταράχτηκε και τεράστια σκοτεινά πλοκάμια εμφανίστηκαν από τον πυθμένα της προσπαθώντας να αρπάξουν τις βάρκες. Τότε η Diaphira βούτηξε ολόκληρη μέσα αφήνοντας πίσω της τους τεράστιους κάβους με τους οποίους τραβούσε τα πλοία.

Οι ναύτες που είχαν σταλεί για αναγνώριση στο λιμάνι πανικοβλήθηκαν και άρχισαν να τραβούν κουπί μανιοδώς σε μία απελπισμένη προσπάθεια να γλιτώσουν. Ένα από τα τρομερά πλοκάμια τυλίχθηκε γύρω από μία βάρκα και την τράβηξε στον πυθμένα προτού μπορέσουν να επιστρέψουν στα πλοία. Τότε η βασίλισσα διέταξε να ετοιμαστούν τα κανόνια, ο Δράκουλας όμως είχε άλλη άποψη.

"Ελπίζω ότι δεν σκοπεύετε να ρίξετε στο λιμάνι;" είπε. "Οι αποθήκες αυτές είναι γεμάτες εκρηκτικά!"

"Τι άλλη επιλογή έχουμε;" του πέταξε η βασίλισσα Natalia. "Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου, κόμη!"

"Αν εκραγούν οι αποθήκες, δεν θα μείνει τίποτα όρθιο!" αντιγύρισε εκείνος.

"Σε αυτόν τον πόλεμο χρειάζονται θυσίες, Ambrose. Εμείς κάναμε τη δική μας. Καιρός να κάνεις κι εσύ το ίδιο," αποκρίθηκε σκληρά η βασίλισσα προτού αφήσει το πλευρό του για να πάει να καθοδηγήσει τα πλοία της στην επικείμενη μάχη, αφήνοντας τον κόμη σίξυλο.

Στο μεταξύ, οι δύο βάρκες που είχαν απομείνει έκαναν μία τρελή κούρσα προς τα πλοία. Ένα ακόμα πλοκάμι έσκασε με δύναμη σε μία από τις δύο, καταστρέφοντάς την σαν οδοντογλυφίδα. Όσοι από εκείνη τη βάρκα επέζησαν την φονική αυτή επίθεση συνέχισαν να κολυμπούν με όσες δυνάμεις τους είχαν απομείνει. Το πεπρωμένο τους θα είχε κι αυτό σφραγιστεί με τραγικό τρόπο εάν δεν τους σήκωνε η Diaphira στην πλάτη της μαζί με την τελευταία βάρκα και δεν τους άφηνε - αν και κάπως άτσαλα - στο κατάστρωμα του "Hollstein". Στη συνέχεια, βούτηξε ξανά για να πολεμήσει το κράκεν-σκιά.

Τα πλοία του πολεμικού ναυτικού εξαπέλυσαν μία βροχή από οβίδες κατά των πλοκαμιών, με ελάχιστα αποτελέσματα. Οι οβίδες φαίνονταν σαν να διαπερνούσαν τα πλοκάμια, σαν αυτά να ήταν άυλα, κάνοντας ελάχιστη ζημία σε αυτά. Και επειδή τα κανόνια του Έθνους του Νερού ήταν τα καλύτερα που υπήρχαν στον κόσμο, μπορούσαν να πετύχουν στόχους από πολύ μακριά. Έτσι, μερικές από τις οβίδες που εξαπέλυσαν κατά του κράκεν-σκιά χτύπησαν τελικά το λιμάνι, με αποτέλεσμα να προκληθεί μία αλυσιδωτή έκρηξη, ανατινάζοντας αρκετά κτίρια στη σειρά. Πολλές από τους Ακόλουθους που παραμόνευαν εκεί χάθηκαν στην έκρηξη έστω και προσωρινά. Πέρα από αυτό όμως τα πράγματα δεν έδειχναν καθόλου καλά. Δεν είχαν καμία ελπίδα ενάντια σε τόσες πολλές και ογκώδεις Σκιές.