ရွှေလက်ဖြင့်သာ ခေါ်တော်မူ
(အပိုင်း ၂၇)
ကုမ္ပဏီမှာ တစ်နေ့တစ်နေ့ခင့်ကို တွေ့ဖို့စောင့်နေရသည်မှာ သူ့အတွက်အလုပ်တစ်ခုလိုဖြစ်လာ၏။ ခင်က ဘယ်ရောက်လို့ရောက်နေ
မှန်းတောင် မသိပေ။ တစ်လလောက်ကြာသည့်အခါ တစ်ခါပေါ်လာလိုက် ပြီးလျှင်ပျောက်သွားလိုက်ဖြင့် သူ့မှာခင့်ကို မကျေနပ်သမျှ ဘာမှမပြောရဘဲငြိမ်နေရလေသည်။
သိပ်မကြာသည့်အခါ အလောတကြီးကုမ္ပဏီကိုရောက်လာပြီး အစည်းဝေးပွဲမှာခင်ပြဿနာရှာသည့်သတင်းက သူတို့ဋ္ဌာနကိုပါရောက်လာလေသည်။
"မမလေးခင်က တအားဆိုးတယ်။အခုလည်း ကုမ္ပဏီမှာအမွေလာတောင်းနေတယ်တဲ့"
ကြားရသည့်သတင်းကြောင့် သူမျက်ခုံးပင့်သွားရလေသည်။ မိဘငုတ်တုတ်ရှိလျှက်နှင့်အမွေတောင်းသည်ဆို၍ ပေါ့သေးသေးတော့မဟုတ်လောက်ပေ။
"ဟိတ်....ဟိုနှစ်ယောက်လာစမ်း"
သူတို့ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်လုပ်နေကြစဥ် အခန်းထဲဝင်လာပြီး အမိန့်ပေးသံကြား၍မော့ကြည့်တော့ ခင်က အေးခိုင်ဆိုသည့်မိန်းကလေးနှင့် ကိုမြင့်ခိုင်ကိုလက်ယပ်၍ ခေါ်လေသည်။
"နင်တို့နှစ်ယောက်ကဘာတွေလဲ။ အလုပ်ချိန်မှာအကြည်စိုက်ပြီး တိတိတူးတူးနေရအောင် နင်တို့ကိုလစာအလကားပေးထားတာမဟုတ်ဘူး"
"မဟုတ်ပါဘူးမမလေးရယ်....အေးစံကစာရင်းဇယားမရှင်းတာလေးရှိလို့ ကိုမြင့်ခိုင်ကိုမေးတာပါ"
"ဘာ....စာရင်းတွေမရှင်းလို့ဟုတ်လား"
"ဟုတ်....ဟုတ်ပါတယ်"
"နင်အခု....လိမ်နေတာ။ဘယ်သူ့ကိုလိမ်နေတယ်လို့ထင်လဲ....ဟမ်"
"အေးစံမလိမ်ပါဘူးမမလေးရဲ့"
"သူတကယ် မလိမ်ဘူးလို့ပြောနေတာပဲလေ"
ကြားကနေဘယ်လိုမှ ကြည့်မနေသည့်အဆုံး ချစ်လွန်းကိုဝင်ပြောလျှင် ခင့်အကြည့်စူးစူးတို့သည် သူ့ဆီရောက်လာလေသည်။ အကြည့်တွေက ယမမင်းထက်ပင်ကြောက်စရာကောင်းလို့နေလေသည်။
"နင်နဲ့ဘာဆိုင်လို့နင်ကရော ဝင်ပါပြန်ရတာလဲ။ "
"မဟုတ်ဘူးလို့ပြောနေတာကို ချောင်ပိတ်မေးနေတာကြည့်လို့မှမရတာ"
YOU ARE READING
ရွှေလက်ဖြင့်သာ ခေါ်တော်မူ
Romanceမိသားစုရဲ့ ဥပေက္ခာတွေကြောင့် ဆိုးသွမ်းနေတဲ့အမျိုးသမီးနဲ့ သူမကို နည်းနည်းလေးမှကြည့်မ ရသည့် ကောင်လေးတို့ မထင်မှတ်ထားဘဲမှားမိရာကနေ သူတို့နှစ်ယောက်ဘဝထဲကိုကလေးလေး ရောက်လာသောအခါ...
