İmam Bey

21: Haşhaş

Bir ay sonra...

" Sevdiğim.. Ben ekmek almaya gidiyorum. Osman'a bakarak ol sen yakar o şimdi sucukları."

Güldü. Sataşmadan duramıyorlardı.

Çok yorgun ve yoğun geçirdiğim bir aydan sonra bugün öylesine güzeldi ki..

Artık Tülin teyze ve ailesiyle görüşmüyorduk. Küs değildik, tamamen akraba ilişkilerini de kesmemiştik ama yaptıkları anlaşılabilir birşey değildi ve yüzümüze bakacakları bir yüzleri kalmamıştı.

" Abicim giden adamın arkasından bu kadar bakılır mı ya. Gitti işte daha neyine bakıyorsun? Ben gittiğimde kapı çarpıyordun." dedi abim.

Göz devirerek abime döndüm.

" Sus be. Kocam o benim. Bakarım tabi."

" Görmemişin kocası olmuş." dedi alayla.

" Benim en azından var." dedim ve der demez yaptığım hata ile dudağımı ısırdım.

Abim ise sucukları dizerken acı bir tebessüm ile gülümsedi.

Feyza ile konuşmamıştık o günden sonra. Çok özlüyordum onu. Belki de yanımda olmasını istemenin zamanı gelmişti..

Neredeyse kışa girecektik ama güneş gördüğümüz ilk anda mangal açmış soğuk demeden yapmaya başlamıştık.

Hacer anne birkaç gün önce dönmüştü evine. Keşke o da olsaydı diye geçirdim içimden.

Annem elindeki koca salata kasesi ile bahçeye giriş yaptı.

" Kızım içeride köz salatası var onu al da gel. " diyerek hemen iş kitledi.

Hiç boş durmasın şu Hilal. Aman kıyamet kopar!

İçeriye girdiğimde lavaboya gitmem gerektiğini hissettim. Bu soğukta çimlerde bu kadar gezmem iyi değildi tabi ki!

İşlerimi hallettikten sonra aşağıya mutfağa indim. Ama köz salatası çoktan dışarıya çıkmıştı. Elim boş gönlüm de boş mutfaktan çıkacakken kocam mutfağa giriş yaptı.

Artık gönlüm boş değildiii.

Belimden kavrayıp gamzemin üstüne uzun soluklu bir öpücük bıraktığında güldüm. Oldukça özlemiştim bu hallerimizi. Çok uzun olmayan sakallarında gezindim parmaklarım.Avucumun içinden öptü.

" Seni seviyorum.." dedi fısıltı şeklinde.

Kocaman kahve gözlerimi en aşk dolu bakış sarmıştı. " Bendee." dedim şımarık bir çocuk gibi.  Ve ardına ekledim hızlıca. " Beni üzmediğin de."

Gözlerimde ani bir duygu değişimi belirdi. Dik omuzları düştü,O günlerde beni üzmüş olmak Ali ihsan'a çok ağır geliyordu..

" Birdaha asla.." dedi yemin eder gibi.

Gülümsedim. Belimdeki kolları daha sıkı sardı beni.

" öhöm öhöm. Mutfağa giriyorum."

Abimin sesini duymamla Ali ihsanı iterek uzaklaştım. Daha doğrusu planım böyleydi. Ali ihsan'ı iterken elbiseme bastığı için dengemi kaybetmiş ve yine canım kocamın çevik ve güçlü kollarıyla belimden tutması ile yere yapışmaktan kurtulmuştum.

Abim seslice nefes vererek başka bir yönde bakarak gitmişti bu sırada mutfağa.

Ne yapalım dı? Biz evli barklı bir çifttik!

" Gel kocam bahçeye çıkalım." diyerek koluna girdim Ali ihsan'ın.

Kapıdan çıkarken abimin " Kocam  kocam, kocam kocam başlicam kocana." diyerek söylendiğini duydum.