8 : Nasip

8.3K 588 209
                                    

Senin bana nasip olman şahsî hayatımın en değer biçilmez talihidir

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Senin bana nasip olman şahsî hayatımın en değer biçilmez talihidir.

Nazım Hikmet

🌙

Ona o anda sarılmayı o kadar içten istemiştim ki sanki ruhlarımız bizden ayrılıp sarmalamıştı birbirini.

Kerim kendine yeni yeni gelirken çoktan polisler, babam ve abim gelmişti. Polisler ile beraber gelmeseler bir posta da abimden dayak yerdi Kerim buna emindim.

İfade, karakol, git gel derken sonunda eve atabilmiştim kendimi. Evin kapısında bekliyordu Feyza da.

" Hilal! Çok korktum." diyerek boynuma sarıldı. O an boğazımda bir sızı hissettim ama yüz buruşturmaktan başka bir tepki vermeden bende sıkıca sarıldım dostuma.

" Iyiyim."

" Gecenin bu saatinde dışarıda mı beklenir?"

Abi kapıyı açarsan bir yandan da homurdanıyordu.

" Geleceğim dediğimde götürseydiniz beklemek zorunda kalmazdım." dedi Feyza sert bir şekilde.

İçeriye girdik anne ve babam belki 100. Kez iyi olduğuma kanaat getirdikten sonra odalarına geçmiş abim Feyza ile her ne yaşadılarsa ona olan sinirinden dolayı odasından bile çıkmamış biz de sonunda yanlız kalmanın rahatlığı ile oturuyorduk.

" Attı mı enişte mesaj?"

" Abim 'onun sorgusu biraz uzun sürebilir daha öncede şikayetçi olmuş Kerim, Ali'den' dedi. Çıkmamıştır belki de."

" Hadi ya, şu meymenetsiz yüzünden gecenin bu saati uğraştığımız şeylere bak."

" Hiç sorma.. O değil de size ne oldu? " dedim abimin odasını kaşlarım ile göstererek.

Anında gerilmişti Feyza. Aralarında bilmediğim birşey olduğunu hissetmeye başladım artık.

" Hilal kaçırılmış diyorlar hem, hem de sen gelemezsin diyorlar geleceğim gelmeyeceksin derken ufak Bi tartışma oldu. Kapıda kaldım bende."

" Kızım anahtarın yerini biliyorsun ya eve girseydin en azından, hem polis falan karıştı ortalık ondan getirmemişlerdir seni. " dedim.

" Biliyorsun işte inadımı, engel olamadım o an. Ben eve geçeyim artık. Geç oldu sen de yoruldun bugün, dinlen kuzum." diyerek ayaklandı Feyza.

Elimden tuttum. " Bu saatte nasıl göndereyim seni? Saçmalama. "

" Yok Hilal hiç ısrar etme. Kalamam biliyorsun.. "

" Ama içim rahat etmeyecek bu saatte göndermeye. "

" Şurdan şurası Hilal, görende yarım saat yol sanacak. "

İmam Bey Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin