"Καινούργιο χορευτικό νομίζω θέλει να δουλέψουμε. Κάτι μου είπε και για μια επίδειξη" την πληροφόρησε και η Ίριδα ανασήκωσε τους ώμους της. Δεν είχε ιδέα αλλά για να το λέει κάτι θα ξέρει. "Πάμε;" τη ρώτησε.
"Μισό... να πάρω τη τσάντα μου και πάμε μέσα" την σήκωσε από τον πάγκο που ήταν τυχαία παρατημένη από το πρωί. Μόλις σιγουρεύτηκαν πως όλα τα παιδιά είχαν φύγει, περπάτησαν μαζί την απόσταση δευτερολέπτων.
Η Ίριδα ένιωσε τη τσάντα της να δονείται. Αφού είδε το νούμερο που αναγραφόταν στην οθόνη του κινητού της, πήρε μια ενοχλημένη έκφραση, αυτό της έλειπε σήμερα. Δεν πέρασε απαρατήρητο από τον διπλανό της η δυσαρέσκεια της.
"Γιατί τέτοια φάτσα, ποιος είναι;"
"Δεν έχω ιδέα. Είναι ένας αριθμός, από Ελλάδα μάλιστα, ο οποίος με έχει πάρει τηλέφωνο ίσα με εφτά φορές από εχθές. Μια φορά του το σήκωσα, την πρώτη, και δεν μίλησε κανείς" του είπε και εκείνη την ώρα το κινητό σταμάτησε. Μπήκαν στην αίθουσα και αφού χαιρέτησαν την Νατάσα, της μίλησε.
"Την επόμενη φορά δώσε μου να μιλήσω εγώ"
"Γιατί Άλεξ, θα τον τρομάξεις;" ρώτησε ειρωνικά.
"Ναι γιατί ως γνωστών είμαι πολύ τρομακτικός"
"Μμ" μόνο και μόνο από αυτή την απάντηση, το ότι δεν τον ειρωνεύτηκε παραπάνω, ήταν τρομερά ανησυχητικό για την Ίρις.
"Έλα που πιάσατε το μπλα μπλα, πάμε τρέχουμε, έχουμε δουλειά!" φώναξε η Νατάσα χτυπώντας παλαμάκια, διακόπτοντας την συζήτηση τους και γύρισαν να την κοιτάξουν. Άμα έχει η προπονήτρια όρεξη, προβλέπεται μεγάλη μέρα. Ξεφύσησαν και οι δύο.
Μόλις ξεκίνησαν, η κοπέλα με τα χρυσά μαλλιά, κόλλησε δίπλα στο παρτενέρ της. Δεν ξέρει τι την έπιασε, αλλά το είχε ανάγκη να είναι κολλητά για να του πει αυτό που θέλει.
"Άλεξ;" του ψιθύρισε και του τράβηξε τη προσοχή. Της χαμογέλασε. Να! Κάτι τέτοια κάνει και δεν μπορεί να μη μου φτιάξει η διάθεση.
"Ίρις" απάντησε στον ίδιο χαμηλό τόνο.
"Μου κάνεις μια χάρη;" του μειδίασε.
"Πες την και θα το σκεφτώ" είχε συμφωνήσει ήδη.
"Μετά πάμε μια βόλτα με τ' αμάξι; Όχι για πολύ ώρα, πήγαινε με όπου θες. Απλώς να ξεσκάσω θέλω" τα μάτια του έλαμψαν.
"Ξέρω ένα μέρος..."
"Σας ακούω!" φώναξε η Νατάσα μόνο και μόνο για να τους την σπάσει. Καιρό είχε. Κοιτάχτηκαν και οι δύο έτοιμοι να γελάσουν, ήταν αστεία όταν προσπαθούσε να γίνει αυστηρή.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
True blue
Εφηβική Φαντασία"Και, υπόκλιση!" Τα νούμερα της Ίριδας είναι πολύ συγκεκριμένα. Είναι μόνο τρία: το ένα, το πεντακόσια και το σαράντα-πέντε. Ούτε μισό παραπάνω ή λιγότερο. Αυτή την πραγματικότητα έχει δημιουργήσει και δεν την αφήνει πίσω. "Το μπλε είναι το αγαπημέ...
17-Middle of the night
Ξεκινήστε από την αρχή
