Mafyanın Kardeşi Olmak

103. Bölüm

Umursamamaya çalışacaktım ama aşağıdan gelen bağırışma sesleri yüzünden gene oflayarak odadan çıktım. Andreas 'da benimle aynı fikirde olmalı ki karşımdaki odadan çıkmıştı. Birbirimize bakıp bir şey demeden sesin oraya ilerlemeye başladık.

Aşağı indiğimizde kapıda Azat ile tartışan Nikolay ve Gennadius'u görmek beni epey şaşırtmıştı . Yanlarına gittiğimizde ne oluyor gibisinden Nikolay'ı dürttüm ama o bana bir bakış atıp Gennadius'un kolunun altına itti .

Gennadius bana bakıp tekrar Azat'a döndü ve kötü bakışlar atmaya devam etti

Azat: Nastia sonunda geldin ?

Nikolay: Bak son kez söylüyorum çocuk yürü git

Andreas: Ne oluyor burada ?

Gennadius: Nastia'nın pek yalancı eski sevgilisi onunla konuşmaya gelmiş

Nastia: Allah'ım yeter be, rahat bırakamaz mısın beni?

Azat: Nastia özür dilerim sensiz yapamıyorum. Gel beraber başka bir yere gidelim güzel bir hayat kuralım

Bunu söylerken arkadan gelen Pjotr abim ve babamı görmek pek iyi olmamıştı. Sanırım birazdan Azat'ın ölüsü çıkacaktı.

Pjotr abim: Ne diyorsun lan sen !?

Babam: Kızım bu dallama ne diyor ?

Andreas: Ben anlatayım Garold amca bu arkadaş ya yağlı yedi dili kayıyor ya da mermiden hızlı koşuyor

Andreas'ın bunu demesine şaşıramadan birden Azat'ın üstüne atlamasına şaşırmak zorunda kalmıştım. Bildiğin zıplayıp üstüne atlamıştı. Bunun dalgasını sonra geçmem gerekiyordu çünkü fazlasıyla sinirli gözüküyordu.

Pjotr abim gözleriyle ateş saçtıktan sonra Azat ile Andreas'ı ayırıp Azat'a vurmaya başladı. Daha sonra babama baktığımda o beni onaylayıp ayırmaya gitti ama benim dediğimin aksine o da vurmaya başladı .

En son Nikolay zar zor ayırıp bir kez vurdu ve kapıyı kapattı . Ben şok içinde onlara bakarken onlar takım kutlaması yapıyordu.

Babam dışarıdaki korumalara telefonla Azat'ı hastaneye atmalarını söyleyip kapatmış ve kutlamaya devam etmişti.

Bunlardan olmaz bakışını attıktan sonra yukarı çıkıp lavaboya tekrar girdim . Bu sefer hiç bir şey olmamış gibi müzik açıp cilt bakımı ve makyaj yaptım .

Lacivert etek , krem rengi süveter giydikten sonra broş ve küpe takıp aşağı inmeye başladım. Bugün tekrar Rusya'yı dolaşma gibi bir planım vardı , özlemiştim burayı .

Aşağı indiğimde çoğu kişi sofrada olduğu için ben de oraya geçtim ve Pjotr abimin yanına oturdum . Hemen kolunu omzuma atıp saçıma öpücük kondurdu.

Pjotr abim: Abicim sen şampuanını mı değiştirdin?

Nastia: Evet nasıl güzel mi ?

Pjotr abim: Baya iyi mis gibi

Abime muzip bir gülümseme atıp babamın doldurduğu çayı içmeye başladım.

Androy abim: Abicim bugün ne yapacaksın sen ?

Dedem: Tabii ki ailecek dolaşacağız

Nastia: Ben de tam onu diyecektim

Amcam: Bana uyar

Babam: Sana kaytarılan her şey uyar zaten Damien

Amcam: Ben de seni seviyorum Abiciğim

Halam: Andreas sen de geliyorsun itiraz yok

Vitya abim: Nastia'cığım reçeli uzatabilir misin kardeşim?

Abime şok içinde bakarken dedem bana bakıp güldü. Sonra aklıma gelen gerçekle ben de sırıttım.

Nastia : Tabi benim bal abim

Androy abim; Bunların arasındaki iletişim ne ya ?

Vitya abim bana ağlamaklı bakarken ben sırıtmayı kesip yemek yemeye başladım.

Dedem: Çilek kızım oradan zeytini uzatır mısın?

Herkes ilk önce şoka girip sonra Vitya abime gülmeye başlamıştı. Vitya abim acı çekiyor gibi elini kalbine koyduktan sonra hemen hemen masanın yarısını tabağına koyup masayı terk etmişti

Hepimiz tekrar güldükten sonra yemeye devam etmiş ve masadan kalkmıştık .

Diğerleri hazırlanırken ben salonda oturup telefona bakıyordum. Bir süre sonra kafamı kaldırdım ve bana bakan bir Andreas gördüm.

Ben de ona baktıktan sonra aynı anda gözümüzü kaçırdık. Benim kurtarıcım Pjotr abim olduğu için hemen ona sülük gibi yapıştım.

Herkes geldikten sonra gitmeye karar verdik.

Gennadius: Dede yeni ortaklar acil toplantı istiyor

Babam: O zaman biz gidelim siz gençler olarak gezin

Herkes gittiğinde geriye Gennadius, Nikolay , Andreas ve Androy abim kalmıştı.

Vitya abim bize küstüğü için ve Pjotr abimin de yurt dışından ortakları geldiği için gelmeyeceklerdi . Androy abim de buraları özlediği için bizimle gelmeye karar vermişti .

Şimdiden güzel bir gün olacağı belliydi sanırım.

[Evet arkadaşlar bir bölümle daha sizinle birlikteyiz . Bugün sınıf arkadaşlarımla (8 kişi ) edebiyat projesi yapmak için sahaf çarşısına gittik. Çok yoruldum ama gerçekten baya değdi .

Sahafların bazı kitapları D&R den bile pahalıydı gerçekten, ben amazondan devam ediyorum. Şimdi reklam falan diyormuşum.

Neyse işte aşırı ötesi yorgunum on beş bin adım falan atmışım sanırım . Ayaklarımın ağrısından uyuyamadım ben de dedim bölüm yazayım.

Şuan uykum geldiği için bölümü atıp kaçacağım.

Artık sadece geriye bir iki konu kaldı ve kitap şaka maka bitiyor. Yani gerçekten başladığım zamanı falan düşününce çok uzak gibi geliyor .

Eğlenmek için başladığım bu kitapta sizlerle tanışmak gerçekten benim için efsane bir olaydı. Gerçekten yazarken eğlendiğim için hoşuma gidiyor ve kafam boşalıyor.

Neyse arkadaşlar gerçekten yatmam gereken konular var . Hepinize iyi okumalar seviliyorsunuz 🤍🐢]