Mafyanın Kardeşi Olmak

55. Bölüm

[Arkadaşlar sonunda telefonu elime rahatça alabiliyorum fakat biraz moralim bozuk . Bu moralle bölüm yazarsam eğlenceli olmaz büyük ihtimalle. Moralimi biraz toparlayıp bugün yazmaya çalışacağım. Emin değilim çünkü bugün sayısal derslerden ödevim var , kaç gündür ders çalışamadım . Bu yüzden yarın falan olabilir yeni bölüm emin değilim. Neyse arkadaşlar siz siz olun moralinizi yüksek tutun . İyi okumalar seviliyorsunuz 🤍🐢]

Derya: Sadece inşaat şirketinizin olduğunu falan biliyorum.

Damien(amca): Allah'ım bizi de araştırırmış

Derya: Ama tüm gerçek derken kasdettiğinizin bu olduğunu sanmıyorum

Fedor(dede): Bakın bu kız akıllı sizin gibi değil

Garold (baba): Baba bir dur lütfen

Androy(Yaman ) : Tartışmayı bırakır mısınız? Nastia biz kısaca mafyayız

Derya: Peki

Vitya(kuzen abi): Nasıl yani ? Şuan aşırı bir tepki vermen gerekmiyor mu?

Damien(amca): Ateşi falan mı var acaba ?

Derya: Yani hem böyle saygı duyulan büyük ailelerden birisiniz ve ayrıca değişik bir saygıya sahipsiniz . Buraya indiğimden beri tepkilerinize göre de sadece zengin ve şirket sahibi insanlar değilsiniz . Ona göre de iki ihtimal oluyordu ; ya aşırı ego sahibisiniz ve kendinizi yüksek görüyorsunuz ya da mafyacılık ya da bu kaba dayıcılık dediğimiz şeylerden yapıyorsunuz. Eh birincisi pek ihtimal verdiğim bir şey değil bu yüzden pek şaşırmadım. Tabi burada sizin birini öldürmekten kolay bahsetmeniz de var. Bu söylediğiniz ihtimalleri elememde yardımcı oldu .

Damien(amca): Merhaba Sherlock Holmes. Ben de burada anca Watson falan olurum herhalde

Garold(baba): Watson da akıllıydı Damien sen pek beceremezsin öyle şeyleri.

Vitya(kuzen abi) : Uuu babama biraz laf girdi .

Androy (Yaman): Siz isterseniz burada kavga etmeye devam edin ama Nastia dinlenmeye gidecek . Bugün yeterince yoruldu bence .

Ay beni de düşünürmüş. Ama bu ortamdan pek uzaklaşmak istemiyordum . Aşırı eğlenceli bir aile yapıları vardı .

Fedor(dede): Bence de Nastia dinlenmeye gitsin yoruldu çocuk .

Androy bey abimizin beni sürüklemesiyle oldukça büyük bir odaya girdik.

Yani İstanbul'da ki odadan bile büyüktü. 1+1 eve benziyordu resmen ama baya sevmiştim. Androy abimizin benim odamı siyah yaptığına hiç şaşırmamıştım çünkü beni izlediklerini söylemişlerdi.

Bu odada az bir şey grilik ve beyazlık da vardı ve daha hoş oluyordu bence .

Androy bey abimiz beni bıraktıktan sonra oldukça değişik hissettiğim için üstümü değiştirmeye karar verdim . Androy bey abimiz benim için pijama seçmişti ve bu biraz sanki çocuksu bir pijamaydı .

Tamam onun bir kız kardeş sahibi olmak istemesini anlıyordum ama neden şuan Garfield pijaması giymem gerekiyordu?

Korkarak giyinme odama girdiğimde pijamaların genellikle böyle olduğunu gördüm . Ben hep siyah benzeri pijamalar giyerdim ama bunların hepsi renkliydi . Allah'tan günlük giysiler öyle değildi.

Gerçekten beni baya iyi tanımışlardı , giysiler tam benlik duruyordu . Daha fazla ayakta durmamak adına yatağa yattım ve uyumaya çalıştım. Yani biraz yabancılık çekiyordum çünkü bu sefer ülke değiştirmiştim . Dillerini bilmem benim aşırı işime yarıyordu ama diğer şeylerde nasıl adapte olacağımı bilmiyordum . Ama en çokta çok sevgili Demirhan ailesinin ne halde olduğunu merak ediyordum . Umarım çok kötü hallerdedirler . Burada halledeceklerini falan söylemişlerdi ama ben de görmek istiyordum . Yarın yerleştirdiğim kameradan onları izlemek için kendime not düştüm ve gözlerimi kapadım.