Mafyanın Kardeşi Olmak

84. Bölüm

Ders bittikten sonra eve geçtik ve ben eşyalarımı yerleştirmeye başladım. Abimler de beş dakika sonra gelip hazırlanmama yardım ettiler . Androy abim ile ikimiz hazır olduğumuzda herkesle bol bol sarıldık. Pjotr abimin bir ara gözünün dolduğunu bile görmüştüm.

Kapının önünde herkesle tekrar sarıldıktan sonra abimle arabaya doğru geçiş yaptık. Demirhan ailesi sabahtan beri bizi aramış ve ne zaman geleceğimizi sormuştu. Şuan büyük ihtimalle bizi bekliyorlardı ama abimle bunu pek umursamıyorduk .

Nastia: Abi hala emin değilim

Androy abim: Güzelim sonuç olarak canımız sıkılırsa geri döneriz bizi zorlayamazlar

Nastia: Sen öyle diyorsan

Kapının önüne geldiğimizde abim gene arabayı park etti ve çantaları oradaki korumalar aldı . Abimin o kadar eşya almasına gerek olmasa da ben fazlasıyla eşyaya ihtiyaç duyuyordum .

İçeri girdiğimizde ben hiç olmadığım kadar stres olmuştum. Bu eve gelmek benim için olduğundan daha zordu .

Bizi gören Demirhan ailesi hemen yanımıza geldiler ve salona geçtik.

Merih bey : Oğlum , kızım aç mısınız?

Nastia: Ben bir şeyler yedim teşekkür ederim

Androy abim: Ben de Teşekkürler

Hepimiz tekrar susarken sessizliği benim telefon sesim bozmuştu. Bilinmeyen numara olduğu için Ivan'dır diye düşünüp kapattım ama tekrar çalmaya başladı.

Ayağa kalkıp onlara kusura bakmayın gibisinden bakıp dışarı çıktım.

Nastia: Buyrun

₺: Nastia ?

Nastia: Siz kimsiniz?

₺: Bilmem kimim?

Nastia: Ivan gene aptal aptal şeylerle beni arıyorsan bu sefer gerçekten abimlere söyleyeceğim seninle uğraşamam

₺: Ivan derken? Lisede beraber oturduğun Ivan'mı ?

Nastia: Sen kimsin ?

₺: Ivan olmadığım kesin

Nastia: Nereden bilebilirim ki ? Sesini bile değiştirmiş olabilirsin . Her kimsen umurumda değil bir daha beni rahatsız etmeyin lütfen

Telefonu kapatıp sessize aldım ve içeri geçtim . Abim bana sorgulayan bakışlar atsa da umursamadım . Ama sanırım abim bu sefer dayanamamıştı .

Androy abim: Abicim noldu?

Sessizce konuşuyordu ama çoğu kişi duyardı büyük ihtimalle

Nastia: Bir şey yok abi anlatırım sonra

Melike hanım: Siz isterseniz dinlenin biraz akşam gene konuşuruz

Gerçekten çok güzel konuşuyorduk ama bu teklife asla hayır demezdim

Androy abim: İyi olur

Abim ayaklanırken hemen peşinden gitmeye başladım ve bize verilen odalara gittik . Beş dakika sonra abim yanıma geldi ve beraber koltuğa oturduk .

Nastia: Bir an bakışma yarışmasına girdik diye ödüm koptu abi

Androy abim: Haklısın da ne beklenirdi ki zaten.

Nastia: Abi ben sana bir şey diyeceğim

Androy abim: Söyle güzelim

Nastia: Benim lisede sıra arkadaşım vardı hatırlıyor musun ? Bir ara ödev için evimize gelmişti.

Androy abim: Hatırlıyorum Ivan'dı sanırım .

Nastia: Abi o beni seviyormuş

Abimin birden yüzü ciddileşti

Androy abim; Peki sen onu seviyor musun ?

Bunu zorlukla sormuştu ve biraz gülmek istemiştim.

Nastia: Hayır, ona da nazik bir şekilde söyledim ama dinlemiyor . Takmış bana kafayı , her gün arıyor resmen hep farklı numaralar. kendi numaramı değiştirdim yetmedi hep rahatsız ediyor . Olan olaylardan fazla uğraşmadım ama sıktı artık .

Androy abim: Bunu bize niye daha önce söylemedin peki ?

Nastia: Abi bilmiyorum, zamanla bırakır uğraşmayız sandım ondan sonra vurulma olayları falan arada kaynadı.

Androy abim: sen merak etme bir daha bulaşamayacak sana . Ama bundan sonra böyle bir olayda bizden birine söyle olur mu? En çok bana söyleyebilirsin tabi

Abimin sonda gene kıskançlık yapmasıyla güldüm ve ona sarıldım. Biraz sohbet ettikten sonra o odasına işlerini yapmaya gitti ben de hocanın verdiği projelerden birinin üstünde çalışmaya başladım.

Saatler geçtiğinde odamın kapısı çalındı ve içeriye Kerim girdi.

Kerim: Abla...yemek hazır hadi gel acıkmışsındır

Nastia: Tamam geliyorum

Kerim kapıda beklediği için abimi de çağırıp hep beraber aşağı indik .

Masaya oturduk ve herkes gelince yemek yenmeye başlandı. Gerçi kimse doğru düzgün yemek yemiyor ve birbiriyle bakışıyordu .

Ben sonunda izin alıp kalktığımda arkamdan Utku, Serdar ve Kerim'de kalktı. Eskiden olsa onlarla civciv sürüsü diye dalga geçerdim ama olmuyordu .

Ben merdivenlerden çıkarken diğerleri de arkamdan geliyordu. Benim odam en üst katta olduğu için önden ayrıldılar ve ben de rahat bir şekilde odama geçtim.

Ben bu sefer yatakta kitap okumaya başlarken yarım saat sonra odamın kapısı tıklandı ve içeriye Androy abim geldi.

Androy abim: Abicim nasılsın?

Nastia: İyiyim abi sen?

İletişim şeklimiz de kopuktu

Androy abim: Abicim Ivan meselesinde ben halledecektim ama birisi benden önce yapmış ve biraz da kötü yapmış.

Nastia: Kim ? Ne yapmış?

Androy abim: Kim olduğu belli değil ama bulacağım. Çocuk şuan yoğun bakımda fena dövmüşler bundan sonra sana bulaşacak gibi durmuyor .

Nastia: nereden biliyorsun ki?

Androy abim : Bizimkiler evinde Nastia'yı bir daha rahatsız edersen gibisinden bir not vardı. Ben de şaşırdım ama araştıracağım ve bulacağım merak etme.

Nastia: Bana bulaşmasın da ne yaparsa yapsın

Androy abim: Tamam ben işlere bakmaya gidiyorum sen de fazla geç yatma

Abimin yanağından öptükten sonra tekrar kitaba bakmaya başladım. Yapabilecek kimler var diye düşününce fazla da kişi yoktu .

Bilinmeyen numara olabilirdi ama o bana bu kadar yakın biri miydi ki ?

Kitap okumayı bitirdiğimde telefonuma mesaj geldi .

[Evet arkadaşlar gene değişik bir bölümle karşınızdayım. Gene sabah yazdım, gene kahvaltı yapmadan yazdım. Bu yüzden şimdi yemek yemeye uçuyorum.

Ondan önce benim mal kafam Serdar yerine Serkan yazmış arkadaşlar lütfen kusuruma bakmayın. Onları düzelttim ama olurda görürseniz lütfen bana söyleyin.

İyi okumalar seviliyorsunuz 🤍🐢]