29. Bölüm

543 25 4
                                    

Bakışlarımı görevli abiye yönlendirdim ve o da sandalyemi sürmeye başladı.

Görevli abi : Sizi nereye götürmemi istersiniz ?

Derya: Bahçenin arkasında kimse yok gibi oraya doğru gider misin? Bir de bana sizli bizli konuşmasan olur mu kendimi yalnız hissediyorum

Ben hep yalnızdım.

Görevli: T-tabii

Derya: Adın ne bu arada beni biliyorsundur zaten istediğin gibi seslenebilirsin

Görevli abi: Adım Bartu

Derya: Tamam Bartu abi şimdiden teşekkürler baya bir kahrımı çekeceksin

Bartu abi: Olur mu öyle şey bunun için çalışıyorum zaten

Derya:Peki , yeni geldik ama gene de beni sınıfa götürür müsün dersin başlamasına az kalmış sanırım

Bartu abi: Tabii ki

Bartu abi beni asansörlerin oraya götürdü ve kata çıkardı. Daha sonra sınıfın içine doğru sürdü ve sırama gelince beni kaldırıp yerime oturttu . Daha sonra da yanımda dikilmeye başladı. Sınıfta olan bakışları anlayabiliyordum ama umurumda değildi.

Derya: Bartu abi orada heykel gibi dikilecek misin ? Ya yanıma otur ya da sandalyeye otur

Bartu abi : Hakan senin sınıfında Destan da bir üst sınıfta, Hakan yanına oturur ben buraya otururum

Derya: Hakan nerede kaldı ki aynı evdeyiz sonuçta ?

Bartu abi: O bir türlü uyanamadığı için üstüne su dökmek istemişler ama Destan onlara şaka olsun diye pekmezli su götürmüş, büyük ihtimalle onu çıkarmaya çalışmaktan ve Destan'ı azarlamaktan bir sonraki ders gelirler

Derya: Vay be peki Hakan ve Destan nasıl bir tip

Bartu abi: Valla anladığım kadarıyla ikisi de yılışık tipler ama bu sevdiklerine geçerli

Derya: Vay be Bartu abi sen de iyi gözlemciymişsin

Bartu abi: Ben birçok işte çalıştım bu yüzden insanları tanımlamakta zorluk çekmiyorum ama senelerdir ilk defa beni zorlayan birisi çıktı karşıma

Derya : Kim ?

Bartu abi: Sensin

Derya: Valla Bartu abi ben de kendimi tanımıyorum ki

Bartu abi: Davranışların büyük ihtimalle eski senle aynıdır ama yine de anlayamıyorum seni

Derya: Deliyim biliyorum

İkimiz biraz daha gülüp sohbet ettikten sonra ders başladı. Büyük ihtimalle hocalar durumu biliyordu ki Bartu abiye laf etmiyorlardı.

Bartu abinin dediği gibi diğer teneffüs Hakan geldi ve yanıma oturdu .

Hakan: Naber zilli ?

Derya: İyidir Hako senden naber ?

Hakan: Hako ne kızım

Derya: Hakan işte hako

Hakan: Neyse ailenin ilk kız torunu olarak sana muamma geçiyorum

Derya: Ya da pekmez Hako mu deseydim ?

Hakan: Ulan Destan gene sinirlendim

Derya: Sinirlenme sinirlenme yani bir insan yanlışla su yerine pekmez alıp suyla karıştırıp getirebilir

Hakan: Bekle teneffüs bitmeden şunu azıcık pataklayayım

Derya: İyi pataklamalar

Hakan: Eyvallah Bacımsu

Mafyanın Kardeşi Olmak Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang