Mafyanın Kardeşi Olmak

85. Bölüm

Mesajlara girdiğimde bilinmeyen bir numaranın mesaj attığını gördüm .

₺: Hediyemi beğendin mi?

Nastia: Ne hediyesi? Sen kimsin?

₺: Ivan'dan bahsediyorum.

Nastia: Çok beğendim ama sen kimsin

₺: Beğenmene sevindim . Benim kim olduğum önemli değil

Nastia: Peki önemli olmayan biriyle iletişim kurmama gerek yok sanırım.

Engelledikten sonra telefonu bırakıp ağrı kesici içtim.  Gerçekten beynim ağrımıştı .

Bana mesaj atan numarayı şirketten birine atıp bulmasını istedim. Genellikle ona atardık ve o bu işlerde tanıdıklarımdan en iyisiydi .

Ben biraz gözümü kapatıp dinlenmek isterken bu sefer telefonum çalmaya başladı. Sinirle telefonu elime aldım ama bu sefer arayan Pjotr abimdi .

Pjotr abim: Abiciğim nasılsın?

Nastia: İyiyim abi sen nasılsın?

Pjotr abim; Seni gördüm daha iyi oldum. Nasıl gidiyor ? rahat mısın?

Nastia: Orada olmayı tercih ederdim abi ya bu işler yoruyor artık

Pjotr abim: Ah be güzelim keşke bu meselelerden alabilsem seni

Nastia: Hata mı ettik abi buraya gelmekle ?

Pjotr abim: Demek ki yapmamız gerekiyormuş abicim . Konuştuğumuz gibi gelecekten pişmanlık duymayıp geleceğe bakmalıyız. Senin yorulduğunu biliyorum ama sen bunu da atlatabilirsin . Her zaman yanındayız

Nastia: Biliyorum ve hissediyorum abi . Gerçekten şu yaşıma kadar başıma gelmiş en güzel insanlarsınız , ailemsiniz .

Pjotr abim: Sen benim başıma gelen en güzel şeysin asıl. Biraz halsiz gözüküyorsun hasta mısın?

Nastia: Yok ya biraz başım ağrıyor sadece geçer birazdan

Pjotr abim: Dikkat et , beni ilk günden oraya gitmenize izin verdiğim için pişman etme

Nastia: Yarın şirkete geleceğim, şimdiden çok özledim ama ben sizi

Pjotr abim; sen bir de bana sor

Abimle biraz daha konuşup kapatmıştık . Ben de artık uykum gelince abimin odasına doğru gitmeye başlamıştım. Umarım beni beklemeden uyumak gibi bir hataya düşmemişti .

Kapıyı tıklatıp içeri girdim ve abime baktım.

Androy abim: Abicim noldu ?

Nastia: Seninle uyumaya geldim

Androy abim: Gel buraya

Hemen abimin yanına kuruldum ve sarılıp gözlerimi kapattım. Sanırım abilerimle uyurken duyduğum huzur değişmeyecekti , değişmesindi .

Sabah gözümü seslere açtım ve benden sonra abim de uyandı.

Androy abim; ne oluyor ?

Nastia; Bilmiyorum çok ses var

İkimiz de kalkıp kapıdan çıktığımızda bütün ailenin benim kaldığım odada olduğunu gördük.

Utku: Gitmiş gene

Hepsi kapının önünde durmuş ağlayan Utku'ya bakıyordu.

Nastia: Ne oluyor ? Kim gitmiş?

Hepsi birden bize dönünce istemsiz bir şekilde gerilmiştim ama Utku birden gelip bana sarıldı.