Benim koltuğa tekrar oturmam Serdar 'ın ve Utku'nun elimi tutup aşağı indirmesiyle olmuştu.
Utku:Abla... lütfen kalın ben sensiz yapamıyorum
Bu bana yapılmamalıydı ama dayanamazdım . Abime yalvaran bakışlarımı gönderdiğimde Serkan ve Utku'yu yavaşça kaldırdı ve yerlerine doğru gönderdi.
Serdar: Abla lütfen gitmeyin , dayanamam ben
Merih bey: kızım lütfen kalın eğer istemezseniz anında gidersiniz
Androy abim: İstemezsek zaten gideriz.
Ben abime baktım ve o belki de bizi pişman edecek sözleri söyledi.
Androy abim: Burada kalacağız fakat beni veya özellikle kardeşimi üzecek bir şey yaparsanız size hayatı dar ederim.
Şaşırmıştım ve şoka girmiştim sanırım. Abimin bunu kabul etmesi bile değişikken ben evdekilere ne diyeceğimizi sorguluyordum.
Nastia: Biz artık kalkalım abi
Deha: Hani burada kalacaktınız niye gidiyorsunuz?
Allah'ım biraz daha beyni olan insanlara denk gelemez miydim acaba ?
Ona ciddi misin bakışımı attım .
Androy abim:Hani eşya almamız gerekiyor ya Deha
İyi akşamlar diyip hızlıca oradan çıktık ve ikimiz de bir şey söylemeden eve geçtik. Şimdi sıra kötü kısma gelmişti. Eğer babamlar kabul etmezse ben anında onları dinlerdim ama abim biraz kararlı gibiydi.
Herkes salonda oturup bizi beklediği için üstümü değiştirip karşılarına geçtim. Abim de beş dakika sonra geldikten sonra ikimiz de derin bir nefes aldık .
Babam: Noldu çocuklar sıkkın gözüküyorsunuz
Nastia: Androy abim bize açıklayacak bence
Abim bana ciddi misin bakışlarını atarken ben omzumu silktim . Sonuç olarak o karar vermişti.
Androy abim: Demirhan ailesi bizi yanlarında yaşamaya davet etti
Pjotr abim birden gülmeye başladı.
Pjotr abim: Ne kadar komik bir düşünce ya hala bunu soruyorlar
Ben derince yutkunurken abim devam etti
Androy abim: Pjotr kabul ettim
Birden herkes bağırmaya başladı
Babam; Oğlum nasıl kabul ettin?!
Pjotr abim; Nastia?!
Nastia: Abi valla ben istemiyorum eğer abimi ikna ederseniz gitmem
Babam: Madem kızım da istemiyor gerek yok
Androy abim: Beni bir dinleyin ilk önce. Nastia senin yokluğunda bütün kardeşlerin piskolojik tedavi aldı . Bir ara Utku senin hayalini görmeye başlamış. Serdar desen okula gidememiş her yeri titriyormuş. Kerim transa girmiş kimseyle konuşmadan senin fotoğrafına bakmış. Deha desen delirmenin eşiğine gelmiş . Egemen ve Karun her dakika seni aramış. Bakın biliyorum hak ettiler fakat gene de kardeşlerimiz onlar bizim . Senin özellikle Utku'ya ve diğerlerine ne kadar değer verdiğini biliyorum. Onlara kırgın ve kızgınsın ki hepimiz öyleyiz. Fakat delirip ölme eşiğine gelmelerine göz yumabilecek misin?
Abimin dedikleriyle resmen yıkılmıştım . Bu kadar kötü olduklarını düşünmemiştim ama gene de böyle olmaları beni üzmüştü.
Nastia : Abi bilmiyorum, onlarla görüşmek, konuşmak istemiyorum. Hayatımdan tamamen yok olsunlar istiyorum ama delirmelerini de neden isteyeyim bu kadar gaddar değilim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mafyanın Kardeşi Olmak
RandomAile sadece kan bağıyla mı oluşurdu yoksa kan bağı gereksiz miydi? Kan bağı olduğu için onlara minnettar olmak gerekir miydi? Onlar en büyük acıları çektirirken kendilerinin acı çekmesini istemek nankörlük müydü? Aile kavramını öğrenmek isterken...
