Mafyanın Kardeşi Olmak

50. Bölüm

Mankenim sonunda hazırdı ama benim param tam olarak hazır değildi. İtalyanca oldukça işime yaradığı için şuan beni idare edecek bir evde kirada oturabilirdim fakat beni düzene girecek kadar idare edecek parayı henüz toplayamamıştım. Genellikle evde yemek yememek de benim paramı olumsuz etkiliyordu . Bu yüzden daha kalıcı bir şey buldum. Bir kitap çevirecektim . Parası fazlasıyla iyiydi ama bu kitabı çevirmek bir iki haftamı alırdı.

Geceleri artık sadece bir iki saat uyuyor ve full kitabı çeviriyordum . Derslerime yazın biraz baktığım için biraz daha rahattım ama gene de boşlamamam gerekiyordu .

Sahte arkadaşlarım bu aralar ikide bir buluşmak istiyordu . Nedenlerini bilmiyormuş gibi kabul etmek çok zordu . Ve şuan bir zorluğa daha katlanmak istemiyordum. Bu aralar ailemi boşladığımı ve onlarla vakit geçireceğimi söylüyordum. Asla öyle olmuyordu, eve geldiğim an odama kapanıp kimseyle konuşmadan onlara göre ders çalışıyordum.

Benimle olan son günleri olduklarından habersiz bir şekilde beni fazlasıyla çalışkan olarak adlandırıp tebrik ediyorlardı. Onların aptallığına gerçekten şaşırmıştım. Geçen günlerde bir iki kere pot kırmıştım ama hiç biri anlamamıştı . Şaka diyip yalan söylediğimde hemen inanıyorlardı . Gerçekten aptallardı .

Sevgili abilerim ve kardeşlerim Azat'ı dövmeye gitmişti ve ben hiç ses çıkarmamıştım. Fakat Azat öyle bilmiyordu . Ona oldukça ilgili bir sevgili rolü oynamış ve inandırmıştım . Ona karşı üzgün gözükürken içimden kahkahalar atıyordum.

Kitap yaklaşık 400 sayfaydı ve puntosu küçüktü. Bu işimi biraz zorlaştırıyordu ama beş günde 160. sayfaya gelmiştim.

Bugün okuldan sonra direkt eve gelmiştim çünkü bugün sadece kitap işini halledecektim . Bu onları seviyormuş rolü gün geçtikçe can sıkıcı hale gelmişti.

Benim bugün eve gelmeye karar verdiğimi gören kardeşlerim abilerime haber vermişti. Bir de gizli yapmaya çalışıyorlardı .

Birkaç saat sonra aşağıdan Oğuz ve diğerlerinin sesi geldi .

Ne yalan söyleyeyim benim canımı en çok yakan kişi Oğuz abim olmuştu. Gerçekten değer verdiğini hissettiğim biri olmuştu. İlk defa beni yaralamadan seven birisi diye düşünmüştüm ama her zamanki gibi yanılmıştım .

Belki de hayat bana yalnız olmam için işaretler veriyordu . Belki de yalnızlık en güvenli olanıydı.

Oğuz abimin geldiğine heyecanlanmış gibi yapmalıydım ama hiç heyecanlı değildim. Bilerek yüksek sesli konuşuyorlardı ama ben kulaklığımı takmış onları duymuyor numarası yapacaktım. Bu ailede herkes yüksek sesle müzik dinlediğimi sanıyordu.

Müziği ayarladım çünkü Oğuz beyciğimiz büyük ihtimalle kulaklığımı alıp ne dinlediğime bakacaktı. Şu hayatta en gıcık olduğum şeylerden biriydi ama onu seviyorum diye ses çıkarmamıştım. Artık buna gerek yoktu.

Düşündüğüm gibi odama gelme sesleri arttı ve kulaklığa dokunarak şarkıyı başlattım. Şarkı oldukça güzel bir şarkıydı ama maalesef onu dinleyecek vaktim yoktu .

Yanıma gelen adım seslerine hiç bir şekilde tepki vermedim ve sonunda Oğuz'un kokusu burnuma gelince matematik sorusuyla biraz daha ilgileniyor gibi davrandım.

Şuan odamdaki abilerimin varlığını hissediyordum tabii ki . Madem bu evdeki son zamanlarımdı onları kudurtmak eğlenceli olacaktı.

Sonunda kulaklığım çıktığında tahmin edilebilir olmalarına gene sevinmiştim. Tabii ki bunu belli etmeden ne oluyor gibisinden bakışımı Oğuz abime gönderdim. Ama bakışım sahte olarak anında yumuşadı ve birden Oğuz abimin boynuna atladım. O da bana sarıldı ve bir süre böyle durduk

Derya: Oğuz abi! Hoş geldin , sonunda İstanbul'a taşındın demek . Favori abim olarak artık daha fazla vakit geçirebiliriz

Yani aşırı yapmacık olduğumu fark etmiyorlar mıydı? Eğer gerçekten öyleyse bir oyuncu olmayı düşünecektim . Arkadan sanki onları görmemişim gibi davrandığım abi bozuntuları öksürdü .

Ama sonra birden başka adım sesleri gelmeye başladı .

İçeri Ateş abi girdiğinde ilk başta cidden şaşırmıştım. Acaba o da bu işin içinde miydi ? Büyük ihtimalle öyleydi. Daha yeni tanışsak da onu sevmiştim. Ama o bunu hak etmiyordu .

Ne güzeldi! Bolca bana ihanet eden insanlar bir aradayken ortadan kaybolmak çok güzel olacaktı.

Ateş beye aşırı sahte bir şaşkınlık gösterdim ve o beni birden havaya kaldırdı ve sarıldık.

Gerçekten bunlara sarılmaktan bıkmıştım. Gerçeği yüzlerine vurup karşılarında oturup rahatsız etmek vardı ama işte ben baştan başka plan yapmıştım.

Hep beraber aşağı İndiğimizde moralim bozuldu çünkü bu akşam kitabın çoğunu bitirmeye çalışacaktım . Onlar yüzünden bu geceki uykumdan vazgeçmek zorunda kalacaktım . Çünkü yarın ki olacak davette sadece kardeşlerim evdeyken ortadan kaybolmak daha kolaydı .

Onlar için travma olacaktı ama umurumda bile değildi, onlar bunu istemişti. Artık birilerine acımayı bırakmıştım.

Buradan defolup gitmek istiyordum. O hisseyi de geri alacaktım ama zamanı vardı.

Bu sürede Oğuz'un ve Ateş'in birbirinden hiç haz etmediğini öğrenmiştim. Merak etmeyin ben hiçbirinizden haz etmiyorum

Ama onlarla bu akşam oynamak çok eğlenceli olacaktı.

[Arkadaşlar biraz daha hızlı ilerleyen bir bölümle daha karşınızdayım , evet arkadaşlar intikam diğer bölüm tam olarak başlıyor. Hayırlı uğurlu olsun , sizi öyle bir şaşırtacağım ki yani umarım bana karşı kötü şeyler düşünmezsiniz . Ama ben bana karşı iyi şeyler düşüneceğinize inanıyorum çünkü ben kendim hakkında iyi şeyler düşünüyorum.

Arkadaşlar bugün ders çalışmadım . Halis midir hocam ?

Yarın çalışmaya karar verdim . Bugün tembellik günü

Arkadaşlar bugün gratisten bir gloss aldım . Allah'ım ona o parayı vermemeliydim . Hem yapışkan hem de yoğun. Ama çok kötü diyemem rengi bana hitap ediyor ama biraz fazla parlak . Akşam gezmelerinde güzel olabilir ama gün içinde pek kullanacağımı sanmıyorum. Ki bizim okulda takıntılı makyaj düşmanı bir hoca varken onu süremem .

Yani ne alaka ki ? Bir rimel bizim okul hayatımızı nasıl kötü etkileyebilir ? Uuu rimel yüzünden dersleri dinleyemedim.

Neyse arkadaşlar size aldığım rimelden bile bahsettiğime göre bölüm yayınlama zamanı geldi .

Bizim töremize göre senin ölüm vaktin gelmiş.

Neysem iyi okumalar seviliyorsunuz 🤍🐢]