İkra: merak etmeyin şuan en iyi seçenek sizsiniz
Emin Bey: gerçekten mi
İkra: evet, çünkü tek seçenek de sizsiniz
Emin Bey: ayıp oluyor İkra hanım
! İlk bölümlerde texting olsa da devamında düz yazıya geçiyor !
"Geçelim Kadir Bey" dedi babam. "Ziyaretimizin sebebi malûm" ellerim mi titriyordu? Ellerim titriyordu. "Kızınız İkra'yı oğlumuz Emin'e istemekle kalmıyoruz, kendi kızımız da olsun istiyoruz" dedi Kadir amca. Kalbimden vurmuştu. Ne kadar da naif bir adamdı. Babam bana bakmadan söze girdi. "Çocuklar da istiyor belli ki, verdim gitti" dedi. Allah'ım bunlar gerçek miydi? Birisi beni cimciklesin. Saçmalama İkra.
"O zaman hepimiz için hayırlı uğurlu olsun" dediğinde Kadir amca ve babam sarıldı. Herkes ayaklandığında gördüğüm tek kişi Emin'di.
"Hayırlı olsun kızım" dedi Kadir amca. Kızım. Babamdan pek duymadığım bir kelimeydi. "Teşekkür ederim Kadir amca" diyip elini öptüm. Daha sonra annesi Elif teyzeyi de elinden öpüp babama döndüğüm sırada bana bakıyordu. Elini öpmek için elimi uzattığım sırada olmaz der gibi kafa salladı. İçimden bir parça daha koptuğunu hissettim. En azından bugün yapmasaydın be baba. Arkama döndüğümde dolan gözlerle annem bana bakıyordu. Elini öpmek için uzandığımda bana sıkıca sarıldı. "Hayırlı olsun güzel kızım" dedi ve elini öptüm.
Kadir amcaya baktığımda cebinden bir kutu çıkarttığını gördüm. "Mustafa beyin isteği ve çocukların da isteği üzerine nişanımızı yapalım" dedi. Kutuyu açtığında kırmızı ipin uçlarındaki yüzükleri gördüm. Gümüş ve fazlasıyla parlaktı. Emin ve ben yan yana durduğumuzda çok kısa süre birbirimize baktık. O gözlerindeki parıltılıyı gördüğüm zaman yüzüğün parlaklığı fazlasıyla sönük kalmıştı.
Kadir amca benim bir parmağıma ve Emin'in de bir parmağına yüzükleri taktı. Ceketinin iç cebinden bir makas çıkarttı ve ikimize de bakıp gülümsedi. "Hayırlı olsun çocuklarım" diyip ipi kesti. Emin bana döndü ve sadece dudaklarını oynatarak "Seni seviyorum" dedi. Bunu sadece ben anlamıştım. Ona gülümsedim ve utanarak başımı çevirdim.
🌚🌝
Herkesin yardımıyla içeriyi topladık. Ben mutfakta Hayal ve Eylem'le birlikte kaldığım sırada Emin kafasını mutfak kapısından çıkarttı. "Naber kızlar" diyerek içeri girdi. "Gel abi" "Hadi gel biz içeri geçelim" dedi Hayal. Emin başıyla teşekkür edip yanıma doğru geldi. Titrediğim için masadan tutunuyordum.
Gülümseyerek yanıma geldiğinde aramızda küçücük bir adım kalmıştı. Sadece gözlerimin içine bakıyordu. Utandığım için başımı eğdiğim sırada çenemi tutup kaldırdı. Gözlerimiz aynı hizzaya geldiğinde konuşmaya başladı. "Bu başın hiçbir zaman eğilmesin" dediğinde kafamı salladım. Çenemdeki olan elini babamın iki defa tokat attığı yanağıma koydu ve baş parmağıyla çok nazik şekilde okşadı.
"Sen ve ben, şuan seninle ben, biz" kafasını bir sağa bir sola salladı. "Evet sen ve ben, yani biz, nişanlandık. Artık nişanlımsın" "Nişanlınım" dedi. Eli yüzümde dururken diğer elindeki yüzüğü gösterdi. "Bu yüzük, bizim nişan yüzüğümüz. İnanamıyorum" dedi, gerçekten gözlerinden şaşkın olduğu anlaşılıyordu. "İnanmalısın, çünkü artık gerçekten nişanlıyız" dedim ve elinin olduğu tarafa doğru kafamı eğdim. Parmakları tekrar hareket etti. Elimi elinin üstüne koydum, avuç içini çevirip küçük bir öpücük kondurduğumda gözleri daha fazla parladı.
Eli elimde kaldığı sırada Eylem içeri girdi. "Abi gidiyormuşuz, ay, yanlış zamanda mı geldim" diyip tek gözünü kapattı, diğeriyle de yarım açık bakıyordu. "Saçmalama Eylem, tamam geliyoruz. Çık sen" dediğinde Eylem kapıyı geri kapattı. "Şimdi gitmek zorundayım, ne zaman istersen gelirim. Bir telefonla kapında olurum" güldüm. "Biliyorum, hadi çıkalım" dediğimde eğilip yanağıma küçük öpücük kondurup bana bakmadan koşarcasına mutfaktan çıktı. Çocuk gibiydi ve bu hali beni daha çok mest ediyordu.
Arkasından ben de çıktığımda Eylem'e, anne ve babasına sarıldım. Emin'le de kısaca sarıldığımızda birbirimize bakamıyorduk. Sadece öpmüştü, farkındayız değil mi? Sus bu çok önemli bir mesele. Herkes çıktıktan sonra Hayal de gidiyordu. "Tekrardan hayırlı olsun güzelim" "Çok teşekkür ederim, ayrıca yanımda olduğun için de çok sağ ol" dediğim sırada babam yatak odasına girdi. "Her zaman" diyip göz kırptı. Anneme de sarılıp evden çıktı.
🌚🌝
Emin Bey: tüm gün böyleydin
İkra: nasıldım?
Emin Bey: böyle
Emin Bey:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
İkra: yaaa
İkra: dalga geçme benimle!!!
Emin Bey: yerim seni, ham yaparım
İkra: ya sus lütfen
Emin Bey: napacağım ben seninle
İkra: neyi?
Emin Bey: senin bu utangaçlığını diyorum, ne yapacağız
