YER ALTI AYDINLIĞI

(32) Hamile

Bir saat boyunca Mehmet Hük ve Avel arada bana söz atsalar da tatlı tatlı sohbet etmişti. Ben de dinleyerek yemek yapıyordum hepimize. Mehmet ile Hük'ün yanına oturan oturan Avel de gülerek onlarla sohbet ediyordu

Soğan doğrarken birden Avel yine öğürdü. Burnu ile ağzını kapatarak mutfaktan dışarıya koştu. Hemen peşinden hızlı adımlarla yürüdüm. Benim peşimden ise Mehmet ile Hük bir şey anlamadan çıktılar.

Sağa sola telaşla bakan Avel'in kolundan tuttum ve bu kattaki banyoya doğru ilerledim. Banyonun kapısını açıp içeriye girer girmez klozetin yanına koşan kız diz çöktü ve klozetin kapağını kaldırarak içtiği meyve suyunu öğürerek kusmaya başladı.

Hemen yanına gidip saçlarını topladım ve alnını tutarak yanında bekledim. Bir kaç dakika orada bekledikten sonra ayağa kalkan kızı musluğun yanına götürerek yüzünü yıkadım. Yine rengi atmıştı ve yine halsizleşmişti. Unuttuğum hisslerim yine alarm vermeye başlamıştı. Kapıya doğru baktığımda Hük ile Mehmet endişeli bir şekilde bize bakıyorlardı.

"Nesi var?" dedi Mehmet ona baktığımı görüp. "İyi mi?" dedi hemen Hük ona katılarak.

"İyi merak etmeyin. Sadece midesini üşütmüş. Bir kaç saat önce de böyle olmuştu." dediğimde ikisi de başını salladı.

"Siz mutfağa geçin, biz de geliyoruz." dedim ikisine de bakarak. İkiletmeden ikisi de kapıyı kapatarak gittiler.

Halsiz olan Avel'in gözlerine baktım. Ona soru soracaktım. Ama doğru cevabı almalıyım. En usta yalancıların bile gözünden anlardım yalan söylediklerini.

"Avel, sana bir şey soracağım." dediğimde banyo tezgahına yaslanan kıza peçete verdim. Elini yüzünü kutuladı ve tezaga bırakarak bana bakmaya başladı.

"Sor abla." dedi.

"Regl tarihin ne?" dediğimde gözlerini kocaman açan kız titrek bir sesle konuştu. Ama endişesi gözle görüleyecek şekildeydi.

"Ne... neden so... ruyorsun abla?" dedi gözlerini kaçırarak.

Ah, inanamıyorum. Bir birliktelik yaşamış. Aksi halde bunu korkarak böyle endişeyle sormazdı.

"Sana bir soru sordum." dedim sert bir şekilde.

"Bilmiyorum, regl olmuyorum." demesi ile dünyam başıma uçsa bundan iyi olurdu.

"Kimle?" dedim yıkılmış bir şekilde.

"Kimle birlikte oldun?" diyerek cümlemi tamamladım.

"Ne düşünüyorsun abla ? " dedi korkarak.

"Avel bana kimle birlikte olduğunu söyle, çünkü tüm belirtiler bir kaç haftalık hamile olduğunu gösteriyor." dememle birlikte benimle aynı yıkımı yaşadı Avel de.

"Ne... ne diyorsun abla sen, bu olamaz. Be...en ilaç kullanmıştım." dedi korku içinde.

Ne diyeceğimi bilemiyorum. Gerçekten ne diyeceğimi bilemiyorum. Ama Avel'e ben uyurken kimse yaklaşamazdı ki. Mehmet, Hük, Ezlah dışında kimse. Hiç bir koruma bunu yapamayacak kadar Mehmet'e sadıktı. Peki o zaman kim? Daha o küçücük. Benim 26 yaşım var ve ben daha önce kimseyle birlikte olmadım. İlk öpücüğüm bile Ezlah ile olmuştu ama benim hisslerim kuvvetli. Ezlah benim için tek olacak, Ezlah benim geleceğim olacak. Ben buna emin olarak ilk öpücüğümü ona vermiştim. Çünkü biliyordum, benim doğru seçimim Ezlah'tı.

Derin bir nefes aldım. Onu yalnız bırakamazdım. Bunu bilmeli, bana güvenmeli ve doğruyu söylemeliydi.

"Avel, bak ablacığım. Ben her zaman senin yanındayım. O çocuğu doğursan da doğurmasan da benim kardeşimsin. Her ne karar verirsen yanında olacağım. Tabi ilk önce bir test de yaparız. O çocuğu doğurmak istersen, yanında olacağım. Buna söz veriyorum. Onun da teyzesi olacağım. Ama bu karar sadece sana ve o çocuğun babasına ait. O kişiyle konuşmalıyım. Onu kim olduğunu mutlaka öğrenmeliyim." dediğimde artık gözlerinden yaş akıyordu.