Alageyik

İncinen Sevda

Bölüm şarkısı:Sunam

Beğeni ve yorum bekliyorum 🥰

Gazal Yakup 'un sesi ile arkasını döndüğünde onun yerdeki adamın üzerine uçtuğunu görmüştü.
Yakup adamın yüzüne ardı ardına yumruklarını indirmeye devam ederken ağzından da küfürler eksik olmuyordu.

"Şerefsiz... torunun yaşında lan o kız.
Gavat !"

Gazal az evvel duyduğu 'yenge'lafı ile elindeki oklavayı Yakup'a vurmaya başladı.

Yakup yediği sopa ile önündeki adamı bırakarak kendi canını korumak için  elleri ile başını tutmaya çalışıyordu.

"Yenge bana niye vuruyon ki...ahhh belim."

"Ne yengesi lan,ben nereden senin yengen oluyorum deve!"

Gazal bir Yakup 'a birde yerdeki yaşlı adama vuruyordu en sonunda Yakup arkasını dönerek Gazal'ın elindeki oklavayı yakaladığında Gazal ile biraz itiş kakış yaşamışlar Gazal elindeki oklavayı Yakup'a kaptırınca  gözleri ile etrafına bakınmaya başladığında gözü kapı önünde ağlamaklı hali ile Kardelen i görmesi öfkesini daha da arttırmıştı.
Kesin yoluk kardeşi bu deveden hoşlanıyordu.

"Geç kız sende içeri!"

Kardelen koşarak içeriye girdiğinde Gazal
kapı önündeki taşları görünce oraya doğru koşarak eline aldığı iki taşın birini yerden kalkarak kaçan adamın sırtına atarken diğerini henüz gözüne ışık tutulmuş tavşan gibi bakakalan Yakup'a atmıştı.
Taş Yakup 'un anlında yara açarken

"Ahhh anam !"

Yakup ta arkasına bakmadan koşmaya başlamıştı.
Yanından geçtiği yaşlı adamı da ensesinden tutarak kendisi ile birlikte götürüyordu.

"Yürü lan sende ,daha senile işim bitmedi."

Gazal öfkesi ile içeriye girdiğinde sedirin üzerinde oturup dalgın dalgın önüne bakan babası ile adımları son bularak dizlerinin üzerine çökmüştü.Artik savaşacak gücü kendisinde bulamıyordu.
Ağlıyordu Gazal gecelerce sessizce ağlayan kız şimdi bahçesinin ortasında babasının gözleri önünde zırıl zırıl ağlıyordu.
İçindeki hiçbir acıyı dindirmeye gücü yetmediği için ağlıyordu, babasının boynunu büken gerçeğe ağlıyordu ama en çok da yazık edilen sevdasına ağlıyordu.

Başını kaldırıp babasına baktığında onunda kendisine bakarak ağladığını görmüştü... Babası ayağa kalkıp tökezleye tökezleye onun önüne geldiğinde elleri ile kızının göz yaşlarını silmeye çalışıyordu.
O sildikçe Gazal'ın yaşları daha fazla akıyordu.
Gazal elini kalbine vurarak konuşmaya başladığında sesi yeri göğü inletecek kadar yüksek çıkıyordu.

"Ahhhhhhh ahhh.
Yeter artık yeter!
Canım yanıyor baba... çok acıyor burası."

Gazal babasının kollarına yığılıp kaldığında Mahmut efendi kızını kucağına alarak yukarıya çıkardığında
kızını yerdeki döşeğin üzerine yatırmıştı.
İçeriye giren Kardelen ablasının bayıldığını görünce ablasının önüne gelerek ellerini tutarak ağlamaya başlamıştı.

Mahmut efendi kızının bayılmasının nedenini aklına gelen şeye yormak istemiyordu...
Kızı o adamın bebeğini taşıyor olamazdı değil mi?
Son birkaç gündür dönen başı bulanan midesi onu iyice şüpheye sokuyordu.
Gözlerini kızlarından ayırmadan Kardelen e hitaben konuşmuştu Mahmut efendi.

"Çiçeğim sen ablanın yanından ayrılma ben bir yere gidip geleceğim.

Kızının cevap vermesini beklemeden çıkıp gitmişti Mahmut efendi.
Gözünden sakındığı evladı için rezilde olurdu hiç mühim değil.