Alageyik

Göz göze

Bölüm şarkısı:Elif Buse Doğan:Oy Nani

Beğeni ve yorum yapın lütfen

Kapanan kapı ile Mahmut efendi ağır adımlarla kızının yanına geldiğinde Gazal utanç ile bakışlarını kaçırmıştı.

"Kızım Haşim ağa nın oğlu evlidir başka da çocuğu yoktur.Bu ne demek olur sen anladın mı yavrum?"

Gazal babasına ne diyeceğini bilemedi.Daha doğrusu onu istemeye kimin geleceğini bile bilmiyordu ki bir cevap versin babasına.

"Bilmiyorum ki baba hem belki başka bir şey için gelir."

"E kızım demiş ya hayırlı bir iş için diye,hem benden başka ne isteyebilir ki neyim var sanki sizden kıymetli."

Gazal babasına cevap vermeden eve doğru yürüdüğünde adımları birden durmuştu.
'Ya o deredeki adamsa ,ben ne yaparım.En iyisi susup beklemek hem belki başka birisi için gelecek .'
Gazal kendi içinden bunları düşünüyordu ama içten içe de gelecek olan kişinin mavi gözlü adam olmasını çok istiyordu.
Odadan içeriye girdiğinde Kardelen'in elindeki iğne ile mendile kuş işlediği görmüştü.
Kardeşi elinden asla düşürmediği mendilleri ile Gazal'a gülümsediğinde o da kardeşine içten bir gülüş vermişti.

"Kız kime yaparsın bu kadar mendili bilmem ki.Çehizine desem haddinden fazla yaptın,e benim için desem benimde bol bol var.Söyle bakalım çiçeğim kim için bu mendiller?"

Kardelen elindeki mendil ile iğneyi önüne bırakıp kızaran gözlerini saklamak için başını pencereden dışarıya kaçırırken Gazal kardeşi için daha bir meraklanmıştı .
Gazal merak ile kardeşine baktığında onun en sonunda pes ederek dudaklarını oynatacağını biliyordu.

"Kimse yok abla hem kim niye bana baksın ki , yarım bir kızım ben."

Kardelen bu sözleri öyle canı yanarak söylüyordu ki bu acısı gözlerinden iri iki damla yaşın düşmesi ile belli oluyordu.

"Sen yarım falan değilsin Kardelen !Hadi anlat bana kardeşim,kim bu seni üzen adam?"

"Bundan iki ay önce babam ile şifalı bitki toplamak için kınalı dağına doğru tırmandık.Orada işimiz bitip geri döneceğimiz zaman bir adam çıktı karşımıza, yaralıydı .Babam o adamın kim olduğunu biliyordu belliki çünkü kimsin diye sormadı.Sonra ben o adamın gizlediği gözlerini gördüm.Ben onda kaldım abla ,ben beni fark etmeyen bir adamda kaldım.
Çok güzel gözleri vardı birer kömür parçası gibi.Her gece rüyalarıma giriyor abla ben onu unutamıyorum."

"Yüzünü gördün mü?"

"Hayır sadece gözlerini gördüm."

Gazal kardeşine sıkı sıkı sarılarak onun kırgın yanına ortak olmak istemişti.
Kardeşi kendini yarım görüyordu ama kardeşi yarım değildi sadece doğuştan gelen bir rahatsızlığı vardı.
Konuşamıyordu,ama babası sayesinde dudaklarını hareket ettirerek konuşmayı öğrenmişti.
Gazal da babasına çok şey borçluydu.O kendilerine hem anne hem de baba olmuştu.Anaları Kardelen'i doğururken ölmüştü.

Gazal kardeşinden ayrıldığında ona az önce aldığı haberi vermek istemişti.

"Yarın bana görücü geliyor galiba ,hem de Haşmet Ağa isteyecekmiş."

Kardelen duyduğu şeye hiç şaşırmıştı, sonuçta ablasına daha önce de bir sürü kişi gelmişti.Ama ne ablası ne de babası kimseyi istememişti . Kardelen ablasının bu mutlu tavrına şaşırmıştı,o daha önce gelecek olanlara bir kaşık suda boğacak gibi konuşurdu ama bu defa sanki beklediği birisiymiş gibi davranıyordu.