I Dare You To Kiss Me, Oh Sehun!

6.Bölüm "Ah!"

Herkes bize bakmaya devam ederken Sehun arkasını döndü ve çıkışa yöneldi. Ben düşünmeden onu takip ederken Baekhyun'un kışkırtmaları yüzünden oyun devam etti. Peşimizden gelmek istiyorlardı, bu apaçık belliydi ama kimse cesaret edemiyordu.

Sehun açık kapıdan dışarı çıktı. Vestiyerden ceketimi almak için bir an duraksayıp onun peşinden koştum. Bir süre ikimiz de sessizce; o önde, ben arkada yürüdük. Sonra bir anda durdu. Bana döndü ve gözlerini gözlerime dikti.

"Seninle aramda hiçbir şey olmayacak Ryang Luhan." dedi. Bakışları bunu kanıtlayacak kadar katıydı. Kendi kendine tekrarlıyor gibi görünmesini çok isterdim ama söylediklerine inanıyor gibiydi. Etrafımızdan insanlar geçip gidiyordu ama biz bir baloncuğun içine hapsolmuş gibiydik. Gözlerimi onunkilerden ayıramıyordum. Göğsüm derin bir nefes almak için titredi, başıma diktiğim alkoller bilincimi devralıp ağzımdan şu kelimelerin dökülmesine neden oldu:

"Gu Hyun Ki'den ne kadar nefret ediyorsun?"

"Ne?" Duyduğuna emin olmak için kafasını eğmiş, kaşlarını çatmıştı.

"Üvey babandan. Ondan ne kadar nefret ediyorsun?"

"Bu seni ilgilendirmez."

"Soruma cevap ver Sehunnie." Ona hitabımdan mı, ses tonumdaki ricadan mı bilmiyorum, cevap verdi.

"Çok."

Eğer kanımızda alkol dolaşmıyor olsa asla, konusunu bile açmayacağımız bir konuda, sokağın ortasında konuşuyorduk. Sesimi alçak tutmak istediğim için ona yaklaştım. "Ondan kurtulmak istiyor musun?"

Kaşları hala çatıktı, ama başını salladı. Hafifçe, gerçek olamayacak kadar duygusuz bir şekilde gülümsedim ve parmak ucumda yükselip kulağına fısıldadım.

"Luhan Harrison-Grey." Bunu söyledikten sonra topuklarımın üzerinde döndüm ve ona bir kez bile bakmadan yürüyüp gittim. Sehun'un bana döneceğini biliyordum. Bunu annesine olan bakışlarındaki düşmanlıkta, üvey babasından kurtulmak istediğini söylerken yüzünde belirmiş ifadede görmüştüm.

Alkol ayıkken hayal ettiğin şeyleri yapman, düşündüğün şeyleri söylemen için cesaret verir derler. Ama maalesef, 'ayıkken yapamamışsan, yapmaman gereken bir şeydir' diye düşünen birini rahatlatacak sözler değildi bunlar.

**

Tüm gece yatakta dönüp durmuş güneş doğarken ancak uyuyakalmıştım. Yorgunluktan sızlayan gözlerimi açmama neden olan şeyse oldukça tanıdık bir koku ve mırıldanmaydı.

Henüz tamamen uyanamamış olmama rağmen yatakta doğruldum ve bilinçsizce sesin kaynağını aradım. Onu yerdeki kıyafetlerimi dolaba yerleştirirken gördüm. Üzerimdeki yorganı tekmeledim ve yataktan atladım.