အပိုင်း(၄)

Comincia dall'inizio
                                    

"တောင့်တင်းနေဆို အေ့လေ မင်းကိုက်စားမှာကြောက်လို့"

"ဟဟား ဟုတ်ပြီလေ ကြောက်ရမှာပေါ့ ငါကအဲလိုကြောက်စရာကြီးလေ"

'တကယ်တော့မင်းကချစ်စရာကြီး'ဟူသောစကားကိုတော့ ဂျိုရှုအာစိတ်ထဲတွင်သာရေရွတ်လိုက်ပြီး နှုတ်မှတော့-

"‌မင်းထက်ကြောက်စရာကောင်းတာကိုမရှိတော့ဘူး"

ဂျိုရှုအာကဆိုသော် ယွန်းဂျောင်ဟန်သည်သဘောကျဟန်ရယ် ရယ်မောလာပြန်ပါသည်။ ကားမောင်းနေရ၍သာ အကြည့်သေချာမရောက်နိုင်သော်လည်း စောင်းငဲ့ကြည့်ခြင်းများသည်တော့ ခဏတိုင်းပင်ဖြစ်သည်။ ဖြစ်နိုင်ပါက ကားပင်ဆက်မမောင်းတော့ပဲ ဘေးတွင်ထိုင်နေသောအလှတရားလေးကိုသာ သူကြည့်ရှုချင်လေသည်။

"ငါတို့လည်း ပါးစပ်ဟတာနဲ့ရယ်စရာတွေပဲဖြစ်နေတာနဲ့ အဓိကကိုတောင်မေ့နေတာ ငါ့ကိုမင်းဖုန်းနံပါတ်ပေးဦးလေ မင်းသုံးတဲ့အကောင့်တွေကောအပ်လိုက်မယ်လေတခါတည်း၊ သတိရတုန်းပြောထားတာ အိမ်ရှေ့ရောက်ရင်ငါမေ့သွားမဆိုးလို့"

ယွန်းဂျောင်ဟန်ကဆိုလေသည်။

"အေဟုတ်သားပဲ ငါလည်းမေ့နေတာ နောက်နေ့တွေကောဝင်ခေါ်ရဦးမှာမလား ဖုန်းနံပါတ်မရှိလို့မှမရပဲကိုကွာ မေ့နေတာတကယ်"

"မင်းကအဲတာပဲမေ့တာ ငါဆိုနောက်နေ့တွေမင်းလာခေါ်မှာပါမေ့သွားပြီ"

"အဲလောက်ကြီး ဉာဏ်ကောင်းနေတော့လည်း A+++တွေနှစ်တိုင်းရကုန်ရင်ဒုက္ခ"

"တော်ရုံရွဲ့ တော်ရုံရွဲ့"

နှစ်ယောက်သားသည် ခဏချင်းပင်ပို၍ ရင်းနှီးသွားပြန်ပါသည်။ ပြောပြောဆိုဆိုရယ်ရယ်မောမောဖြင့်ပြောလာရင်းပင် ယွန်းဂျောင်ဟန်၏အိမ်သို့ရောက်လာလေ၏။ ယွန်းဂျောင်ဟန်ကားပေါ်မှဆင်းသော် ဂျိုရှုအာသည်လည်းလိုက်၍ဆင်းလာလေသည်။ ထိုအခါ အူကြောင်ကြောင်မျက်နှာပေးလေးဖြင့် ပြန်ကြည့်လာသော ယွန်းဂျောင်ဟန်သည် အလွန်တရာချစ်ဖို့ကောင်းနေပါသော်လည်း ထိုချစ်စရာလေး၏ မေ့တတ်ပုံကိုလည်း သူဩချနေမိသည်။ သူဖုန်းထုတ်ပေးမှသာ သတိရသွားဟန်ဖြင့် သူ့ကိုယ်သူအော်ရယ်နေပြန်ပါသည်။ တကယ်ကိုကိုက်စားချင်စရာလေးပင်။

Hot Chocolate Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora