Fragile Heart

Chapter 23

Nanigas bigla ako sa kinatatayuan ko ng marinig ang boses niya sa aking likuran.

Unti unti akong lumingon sakanya. Halos malaglag ang panga ko ng makita ko ang suot niya na Hawaiian shirt, nakabukas lahat ng butones nito kaya kitang kita ko talaga ang kanyang abs.

"Do you know him?" I snapped out when Francis asked me.

"Y-Yes, si Felix pala." sabay harap ko ulit kay Francis. Abot ang kaba ng dibdib ko habang papalit ito sa amin.

"He called you his wife? Is that true?" litong saad niya na may halong tawa na parang hindi makapaniwala.

"Uhm yes..." I said in a low voice.

Bumilis pa lalo ang tibok ng puso ko ng maramdaman ko na ang presensya niya sa likod ko.

Francis turned his gazed at Felix with his eyebrows raised. "How can i believe na asawa mo-

Parang nakuryente ang katawan ko na biglang pinulupot ni Felix ang kamay niya sa bewang ko. I slowly stretch my back when i feel his hands touched my hips. Nakasuot lang ako ng two piece kaya ramdam na ramdam ko ang kamay niya sa aking bewang.

I should bear with it, this is not my first time. Halos nga nahawakan na niya ang dibdib ko sa kotse.

Marahang kinuha ni Felix ang kaliwang kamay ko at tinaas iyon para ipakita ang singsing kay Francis. Mukha na akong puppet ngayon na kinokontrol niya.

"We are married. Do you believe now?" seryosong saad ni Felix. 

"I didn't know she's married..."ani ni Francis.

"Now you know, please stop flirting to my wife." aniya.

Tumawa ng mahina si Francis sa kawalan tila wala itong pake sa sinasabi ni Felix sakanya.

"Man, chill. We're just talking , wag mo kasing iwan ang mga gamit mo sa tabi tabi ayan tuloy inakala ng iba inechapwera mo na ito."

Hindi ko alam kung bakit pero feeling ko may hindi magandang mangyayari dito when I feel Felix's hand tighten on my hips.

"Felix, let's go baka hinihintay na tayo nila." sabi ko agad kay Felix.

"Who the f*ck are you?" malamig niyang tanong kay Francis.

Napapikit nalang ako ng mariin ng humakbang pa si Felix papalit ka Francis. Ganon din ang paglipat ng kamay niya sa likod ko ng humakbang siya.

"Felix siya ang may ari ng resort dito." pabulong kung saad.

"My name is Francis." formal niyang pagpapakilala.

"Why don't you go back to where you from Francis, di ka bagay dito." pang iinsulto niya.

Hinawakan ko agad ang braso ni Felix para pagtigilin ito. Kitang kita ko ang pagdilim sa mukha niya na parang handa na itong manuntok ng tao.

"Felix halika na..." ani ko kay Felix bago tumingin kay Francis. "I'm really sorry..."

"It's okay beautiful." matipid siyang ngumiti sakin na mas lalong ikaka inis ni Felix.

"Don't talk-"

"Tumahimik ka na nga Felix ." di ko na napigilan ang inis ko sakanya. Kung matigas man ako ng ulo mas matigas pa itong si Felix. Oh diba? Perfect Match...

"Next time, kung makikita kita na kausap ulit ang asawa ko. I will throw you out of this resort at ibabalik kita sa kung san ang pinangalingan mo." bago niya ako hinila papa alis.

Bukod sa alon na naririnig ko sa tabi, paulit-ulit ding nagmumura si Felix sa likuran ko habang naglalakad kami papunta sa cottage. Wala siyang ibang tinignan kundi ang mga yapak lang sa kanyang mga paa.

I wonder if he still remember what happened inside the car. Gusto ko siyang pagalitan sa ginawa niya pero umaatras ang bibig ko sa tuwing gusto ko iyong pag uusapan.

"Nakakahiya ang ginagawa mo kanina alam mo iyon? Owner siya dito." pagputol ko sa katahimikan.

"I don't care if his the owner, I can buy this f*cking resort." sabi niya habang nakayuko parin.

"Stop cursing, dapat nga magpasalamat pa tayo sakanya kasi nakita niya ang cellphone ng Mom mo at isinuli."

"Di mo na sana iyon binalikan, we can buy a new phone for my Mom."

"Baka kasi nandon lahat ng importanteng files ng Mom mo. Iyong mga contacts niya, sainyo."

"Para malaman mo, dalawa ang cellphone ni Mom, di iyan importante."

Natikum ko nalang ang bibig ko at binilisan pa lalo ang lakad papunta sa cottage. Napansin naman niya iyon kaya binilisan niya din ang lakad niya para sabayan ako.

Nagtataka na iyon sila kung bakit matagal kaming nakabalik. Ito kasing si Felix sa halip na magpasalamat kami eh nagalit pa.

Banayad kong naririnig ang paghampas ng alon sa dalampasigan habang tinatanaw ko ang kalawakan ng dagat. Tulad ng paghampas ng alon sa dalampasigan ang biglaang pagdating ng pag subok na hindi mo maiiwasan.

"Sab..."

Bumagal ang paglalakad ko ng magsalita si Felix sa aking likuran..

"Bakit?" mahina kung usal.

"I'm sorry.."

I felt my heart started to beat so fast ng Inangat niya ang tingin nito sa akin.

"F-For what?"

"For what I did to you in the car, I'm sorry."

I could tell from his shamefaced expression that he was guilty to what he did. Gusto kung magalit sakanya, sigawan siya sa mga pinagbibintang niya sakin pero ewan ko kung bakit nalulusaw ang puso ko dahil sa lungkot at sakit na nakikita ko sa kanyang mukha.

"Kalimutan na natin iyon." sabay binalik ang paglalakad ko.

Nang matanaw ko na mula sa nilalakaran namin sila Mr. and Mrs. Del Fuego sa cottage habang gumagawa naman ng sand castle si Flynn ay huminga na ako ng malalim.

"Sino si Hugo?"

Naestatwa ako ng marinig ang pangalan ni Hugo mula kay Felix. Paano niya nalaman si Hugo? sobra ang nararamdaman kong kaba sa dibdib ko, halos hindi ko din mahanap ang tamang salita.

Mabilis akong lumingon sakanya. "W-What?"

"Who is Hugo Sullivian?" Diretso ang mata niya sa akin. 

"Bakit mo naitanong?" Pinilit kung panatilihing normal ang boses ko.

"Pareho kayong Sullivian. You told me wala kang kapatid o pamilya but who is he? You both worked at the same hospital."

Nakita ba niya si Hugo sa hospital nung pumunta siya doon? Impossibleng mangyari iyon, nasa 5th floor lang palagi si Hugo at minsan nasa opisina siya. Nung nakita namin siya ay nasa baba ito.

Wala ni isang salita ang nasagot ko sakanya dahil sa kaba. Di ko alam kung paano ko sakanya sasabihin ang tungkol kay Hugo.

Ito rin ba and dahilan bakit napa isip siya na asawa ko si Hugo? Hayst Felix.

"it's okay di kita pipilitin, after all aksidente lang ang nangyari satin. I have fiancee and you have.... yours, naintindihan kita."

Tumalikod ito sa akin at umunang naglakad papalapit sa mga magulang niya. 

Nanatili naman akong tulala sa kinatatayuan ko sa sinabi niya. Anong ibig niyang sabihin?