He Is Not Gay! Just My Girlfriend⚠️/SASUSAKU FANFICTION

21

Yavaş yavaş okul bahçesini doldurmaya başlayan uyuşuk öğrenci kalabalığına baktım.

Öğrenciler esniyor, birbiriyle konuşuyorlar ya da salakça hareketler yapıyorlardı.

İleride sınıfımın büyük ölçüde oluşmuş sırasını gördüğümde boğazıma bir yumru oturdu.

Tüm o küçük düşürücü laflar ve söylenen kötü sözler...

Sasuke bunu anlamış olmalı ki koluma dokundu.

"Sakin ol."

Başımı ona çevirdim.

Giyindiği okul eteğinden fırlamış olan beyaz gömleği kendine özgü bir hava veriyordu, diz üstü çoraplarına baktım ve bana yaptığı bu büyük iyiliğin vereceğim karşılığının yükünü çektim.

"Senin benden daha gergin olman gerekmiyor mu?"

Omuz silkmekle yetindi.

"Gergin değilim. Senin için buradayım...Ayrıca."

Ellerini önünde birleştirdi.

"Dış görünüşümle barışalı çok oldu, insanların bana ettikleri laflar artık çarpıp geri sekiyor."

Kaşlarımı hafifçe kaldırdım.

Sasuke bana asla dış görüntüsü yüzünden yaşadıklarını anlatmazdı.

Bu ondan duyduğum belki de en büyük itiraflardan biriydi.

Onun için görünüşünün bu kadar sarsıcı bir deneyim olduğunu bilmem  gerekirdi.

Ancak en onu bir kız olarak değil bir erkek olarak, olduğu gibi kabul etmiştim.

Belki de bu yüzden arkadaştık ve bana böylesine büyük bir iyilik yapıyordu.

Koca cüssemi cılız bedeninin arkasına alarak saklıyordu.

Başını eğdiğinde tepesinden ona baktım.

Onun için de bu durum farklı bir sınavdı.

Okul eteğini buruşturan ellerini tuttum.

Kaybedecek bir şeyimiz yoktu.

"Hadi gidelim."

Gözlerimi kırpıştırdım ve mutfak tezgahından yansıyan yüzüme baktım.

Durduk yere aklıma gelen anılar zincirinin ucunu bulamadığım için bir makasla kesip atmam gerekmişti.

Bunları düşünmemin bir anlamı yoktu.

Üstelik Sasuke ile aramızdan o kadar sular geçmişken..

Ellerimi dayandığım tezgahtan çektim ve dikleşerek mutfaktan çıktım.

İçimde kor gibi parlayan vicdanım bana Obito ve Sasuke'ye yaptıkları için teşekkür etmem gerektiğini söylüyordu.

Hem Sai'yi uzaklaştırdıkları için hem de kendimle yüzleşmemi sağladıkları için...

Müşterilere servis yapan Obito'yu gördüğümde müşterilerle işinin bitmesini bekledikten sonra yavaş adımlarla yanına gittim.

Obito'ya teşekkür etmek kolay olmuştu.

Elindeki boş tepsiyi konuşurken kolunun altına sıkıştırmış ve bana sorun olmadığını söylemişti.

Ayrıca, Sai'ye ne olduğunu sorduğumda bir daha kafeye ve benim yakınıma gelemeyeceğinin garantisini vermişti.