Sabr-ı Sükut 7. Seri ( Kaymakam Beyin Küçük Yari )

Şefkat Görmek İster / 50

Yazıyorum ama yorumlar çok düşük. Okuyup iki kelime yazmak zor değildir sanırım. Ama ben bilmiyorum artık...
Kimse beni yazmam için zorlamıyor ama okuyan da var bakıyorum 1000 lere yakın okuyan gözüküyor ama yorum hep belirli kişilerden ve 200 civarı kalıyor pes etme zorlanıyor burada ki bazı yazarlar ve başardılarda. Bildiğim gerçekten güzel yazan bazıları sayfalarını da kapayıp ya da hikayeleri kaldırıp gitti. İnsanların elinin kolunun, umutlarının kırılma sebebi olmayın, çünkü herkesin kendince bir imtihanı var... Okuyup ya da bölüm gelmeyince sorupta " ya ben bu kişiyi ilk defa gördüm..." dediğim kişiler var. Yani ne diyeyim ki bilemedim...
Defalarca söyledim burası benim gelir kapım değil ki, yazınca insanlar da okudun, hem ben eksiklerimi tamamlarım hemde belki bir kişiye faydam olur diye düşünerek atıyorum. Sadaka sadece para değildir...
Keşke gönlüm incinmese ama kuluz sonuçta. Tek istediğim bir kaç yorum para veya başka birşey değil. Birde Allah razı olsun...Bu benim için en büyük kazanç zaten...

🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

Tuğrul balkona çıkınca küçücük bir oğlan çocuğu gibi babasına baktı.
" Bir insan kızgın ya da kırgın olduğunda şefkat görmek ister hele bu kişi bir babaysa daha çok ister. Karşısında, üzgün, onun için telaşlanan, mahcup olan bir insan görmek, çaba ve emek görmek ister... Ben yıllar yılı hep bunu bekledim babamdan...
Çünkü bunlar talep edilmez ki, bu gibi şeyler insanın içinden gelir... Ama nerede yıllar yılı tık yoktu Sabri Beyde...
İşte tüm bu gerçek aklıma gelince, annemin ve benim yaşadıklarımızın cevaplarımı alıyorum ben... Vefa çok farklı bir duygu. Mesele yaşarken sevip, koruyup kollayıp omuz vermekte, ölünce zaten yoldan geçen herkes dahi tabutunu omuzlar..." dedi içinden.

Sabri gözleri dolu dolu " annenin adı geldi nihayet " der demez Tuğrul başını sallayarak" çok şükür Rabbim'e ki geldi " diyerek bahçede ki ayva ağacına bakarak " herşeyin bir vakti saati vardır demek ki kızımın vakti saati de bu zamana yazılmış..." dedi.

Sabri başını sallayarak " mutlusun oğlum hemde çok. Karını çok seviyorsun, ondan doğanı da çok seviyorsun. Tıpkı yıllar önce ki ben gibi " der demez Beyaz kadın çıldırmıştı. Tuğrul Seyhanlı başını mağrur bir şekilde kaldırıp " sen yıllar önce mutlu muydun Sabri Bey?! Halbuki annem ve biz hep ezilen olmuştuk... Hep kızgın ve esip gürleyen bir adamdın..." der demez Sabri ağlayarak " öyleydim dışımdan ama içim Hacer'im için ve senin için cayır cayır yanıyordu, yanınızda çok mutluydum ama " deyip sustu.

Tuğrul gözleri dolu dolu " aması şu gururun oldu değil mi?" Deyince
" evet çünkü ben anneni çok sevdim hemde çok fazla... Defalarca talip oldum deden verse dahi annen asla istemedi beni... Gururumu ayaklar altına alıp beni sevmeyen anneni kaçırıp kendime kadın yaptım çünkü onsuz bir hayat düşünemiyordum ki... " deyip hıçkırarak " ama Allah beni bu korkumla imtihan etti ve sevdalı olduğum karım gencecik yaşında yavrumuzu doğururken öldü... Beni yakıp yıkıp gitti... Tek sen vardın bana ondan yadigar ama sende beni sevmedin annen gibi..." der demez Tuğrul ağlayarak " biz seni sevdik hemde çok ama sen kimin aklına uyduysan buna inanamadın... Benim annem herşeye rağmen helali olan kocasını sevdi ve saydı tamam belki içinde aşk yoktu ama sana değer verdi belki içinde sana karşı sevda da vardı... Ama sen hiç onu ortaya çıkarmak için uğraşmadın ki..." dedi.

Sabri ağlayarak " gururum diyorum ya şu kör olacasıca gururum işte güya beni istemedi ya intikam aldım ama ben yandım ben... Hacer'im şehit oldu doğum yaparken..." dedi. Tuğrul yutkunarak " annem seni ne çok üzmüş ki öldüğü zaman hemen haftası dolmadan Beyaz kadını alıp geldin annen bu senin diye... Ben, benim annem değil dedim diye bir de tokat attın..." der demez Sabri pişman bir şekilde " evet ama pişmanım şimdi. Güya annen beni sevmedi ya bende peşimde deli divane misali pervane olan Beyaz'da gururumu okşayıp, ölmüş annenden intikam aldım... Ama ben hiç mutlu olamadım ki annenden sonra... Sen de gidince iyice yaşayan bir ölü misali oldum oğlum... Meğersem Hacer'imden kalan senmişsin benim dayanağım... Yüz tane evladım olsa dahi senin yerini dolduracak gibi değil... Tamam hepsini seviyorum evladım olarak ama sen başkasın benim için.... " dedi.