Sabr-ı Sükut 7. Seri ( Kaymakam Beyin Küçük Yari )

İsmi Hacer Olanın/ 47

Oğlumu soranlara çok teşekkür ediyorum. Buradan toplu olarak cevap vermek istedim çünkü şartlar biraz zor...
Oğlum şu anda çok şükür Rabbim'e ki normal odaya alındı. Ama enfeksiyonu çok yüksek onun araştırması yapılıyor... Dua edin düşsün enfeksiyon... Ve ikinci bir ameliyata gerek kalmasın...
La ilâhe illallah " kalbimizi daraltma "
La ilâhe illallah " dermansız dert verme..." bizlere... 🥲🤲

🌷🌷🌷🌷🌷

Küçük bir bebek anne koynunu istiyordu. Sevdalı bir koca da karısının güzel gözlerine bakıp iyi olduğunu görmek istiyordu. Saatler geçmişti akşam olacaktı ama Tuğrul yoğun bakımla yeni doğan bebek servisinin arasında gidip geliyordu. Gözü kimseleri görmüyordu, kimseler acılı kocayı sakinleştiremiyordu. Teyzeleri bile gözyaşlarını tutamıyorlardı Hüma gelinleri için dualar ediyorlardı. Hüma'nın ahvalinin iyi olmadığını öğrenen Güllü ve Sultan, Esma, Ayşe, Rabia, eşleri hastaneye akın etmişlerdi.
Ama Tuğrul'un dili duada, gözleri yaşta, yüreği yasta, aklı fikri karısındaydı.

Tuğrul'un bu durumuna Canan ve Beyaz dahi şoktalardı. Canan kızgın bir şekilde " yaa Tuğrul'a bakar mısın teyze dünkü Hüma için kendini paraladı daha bir yıl bile dolmadı bunlar evleneli ama ben 12 yıllık karısıydım...!" Dedi. Beyaz endişe içinde etrafını kontrol edip " sus Canan sus Allah aşkına bir duyan olacak... Hele Tuğrul bir duyarsa yıkar geçer hepimizi..." dedi.

Tuğrul yoğun bakımın camından gördüğü karısını izleyerek " ben senin gücüne, inancına, o güzel hasletlerine sevdalandım Hüma'm... Sen bana dünya Cenneti, yıllardır acı dolu kalbimin süruru oldun... Hasretini çektiğim evladı kucağıma verdin... Ne olur uyan Hüma'm sevdalı olduğum karım...!" Deyip hıçkırarak iki gözü iki çeşme ağlıyordu " Allah'ım! Ey büyük Allah'ım karımı bize bağışla...!" Dedi camdan karısının olduğu yeri okşayarak.

Görevliler zorla dışarıya çıkardığı zaman kendini bulduğu ilk koltuğa kendini atıp ağlıyordu ki daha yaşları genç olan bir karı ve koca da ağlayarak
" geçecek hepsi Tuğrul bey... Sen yine gördün karını..." deyip sızlayarak " biz gencecik oğlumuzu yavrumuzu göremedik daha... En son ameliyathanenin girişine kadar izin verdiler görmemize... Doktorları, sizin oğlumuzun kaldığı yoğun bakım riskli bölgede yani açık kalp ve damar ameliyatlarının olduğu yer... Ve orada ki hastaların enfeksiyon riski için kimse alınmıyor... dediler. Görmedikçe kötü oluyuruz..." dediler.

Tuğrul acılı karı kocaya bakarak
" Allah bağışlasın yavrunuzu... Gençliğine bağışlasın..." dedi yürekten bu anne ve babaya da çok üzülüyordu. Kendisi daha saatler önce yavrusunu kucağına almıştı ve anne baba yüreği ne demek anlamıştı.

Genç kadın çok acılıydı bu her halinden belli oluyurdu adamda öyleydi. Kadın hıçkırarak " ben oğlumu ameliyathanenin kapısına bıraktım öylece elimiz kolumuz bağlı bir halde... Rabbim bize bir kez daha gösterdi, hani senin çocuğundu, hani sen doğurmuştun, hani sen büyütüp, koruyup kollayandın, yedirip içerendin... Sen sadece bir emânetçiydin benim kuluma... O benim, benim kulum...dedi. Ağlamam isyandan değil ama aciz bir kul olduğum için çok yanıyor ciğerim... Ben inanıyorum ki, Rabbim bir damla sudan yaratan ete, kemiğe, kana, hücrelere...büründüren ve yine sağ salim ayağa kalkacak yavrum... Daha yirmi yaşında benim oğlum... Yavrularım hiçbir dahilimiz olmadan emanet edildi bize... Yine sağ salim bize verecek oğlumuzu... Sende inan Tuğrul bey karın iyi olacak...
Dua, dua bizim en büyük gücümüz... Dilediğin kapıya git, O Rahman'ın sonuna kadar açık kapısı gibisini bulamazsın. O'na sığın, O'na teslim ol ve tevekkül et. Ey Allah'ım sen benim, kimselerin görmediği kalbimi gören, kimselerin işitmediği sessiz feryatlarımı duyansın de... Sen Mâlikül Mülk'sün, sahibimizsin... Mülkün olan gönlüme de ferahlık bahşet de... Hira dağından Peygamberimizin vakit geçirdiği, mucizelere şahit olmuş o dağdan bir rüzgar essin de... Essin de şimdi içime ey en güzel yar beni alıp bu diyardan sana getirse de...!" dedi iki gözü iki çeşme.