Sabr-ı Sükut 7. Seri ( Kaymakam Beyin Küçük Yari )

Hep Yok Saymışsın/ 42

Yine hastane köşelerinde yazdım bu bölümü oğluma iki salavat arası Fatiha okuyun lütfen...

🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

Tuğrul'un kardeşlerinin düğününün üzerinden bir hafta geçmişti. Hüma işlerinde ve gücündeydi. Tuğrul'da bu ay aldığı tüm ücretleri kardeşlerinin düğününe hediye bilezik aldığı için merkezde yeni yapılmış binanın tesisat işlerini almış oraya gidiyordu. Gündüzleri çok yoruluyordu ama yine de dayanıp geceleri ders çalışıyordu çok az uyuyabiliyordu. Hüma bu duruma çok üzüldüğü için " keşke bu işi almasaydın... İdare ederdik..." dese de Tuğrul " çok şükür sağlığım yerinde ve ben bu evin erkeği olarak gerekeni yaparım... Bu benim görevim... Hem az kaldı bir kaç güne biter... Ve çokta iyi ücret alacağım..." diyordu.

Hüma' da baş dönmeleri ve halsizliği, ara ara olan mide bulantısından rahatsız olsa da kocasından gizliyordu
" bu kadar yorgun ve yoğunken birde beni düşünmesin..." diye. Tuğrul yine akşam üstü yorgun bir şekilde evine gelmişti. Hüma, yine kocasını kapıda karşılayıp " hoş geldin Tuğrul " demişti gülerek. Çok özlüyordu kocasını evde olmasına ve evden çalışmasına alıştığı için...Tuğrul güzel karısının yüzünü ve ilgisini görünce içi huzurla doluyordu. Derin bir nefes alarak " hoş bulduk Hüma'm " deyip yanağından öptü.

Hüma kocaman gülümseyerek " banyo hazır hadi hemen gir. Senin sevdiğin gibi islim kebabı ve pilav, cacık, Selanik tatlısı da yaptım " der demez Tuğrul çapkın bir şekilde karısına eğilip
" ben günlerdir sensiz o banyoya girdim mi? Hadi bakalım önce yatak odası olarak kullanılılan odaya gidelim sonra da banyoya..." dedi arzu dolu bir sesle. Hüma utanarak " yani günlük programına aynen devam diyorsun..." der demez Tuğrul sabırsız bir şekilde
" aynen öyle güzelim..." deyip karısının elinden tutup odaya girdi.

******

Hüma ve Tuğrul banyodan çıkıp akşam namazlarını kılıp yemeklerini yediler. Tuğrul yorgun bir şekilde çalışma masasına oturup telefonunu eline aldı. Gelen instagram bildiriminlerine bakınca gördüğüyle şoka girdi. Kardeşi Toprak ve Tolga gittikleri lüks balayından ve lüks otelin odalarından, havuz başından bir sürü resimler ve videolar paylaşmışlardı eşleriyle birlikte
açıklamada da " Şener Şen'in de bir filminde dediği gibi, bazı enayiler olmasa akıllılar nasıl yolunu bulup yaşayacaklar..." yazıp gülücük emojileri koymuşlardı. Tuğrul'un o kadar gücüne gitmişti ki bu durum. Ekstra birde düğünden hepsinin olduğu resmi paylaşıp " biz tüm aile tamız, eksiğimiz yok... Değmeyin keyfimize..." yazmışlardı. Olmayan sadece Tuğrul ve Hüma'ydı. Resimler ve videolar daha yeni paylaşılmıştı.

Hüma kocasına çay ve tatlı vermek için yanına gidince gördüğü görüntülerle ve yazılarla bir kötü olmuştu. Çünkü kocası çok sarsılmıştı ve döndürüp döndürüp bakıp, okuyurdu. Hüma yutkunarak
" Tuğrul hadi çayını iç tatlını ye sonrada seninle dere boyuna yürüyüşe çıkabiliriz istersen..." dedi. Tuğrul gözleri dolu dolu karısına bakarak
" Hüma ben bunları hak edecek ne yaptım onlara? Ben onlar için neler neler yaptım... Gençliğimin en güzel yıllarını feda ettim hepsine...!" Deyip yere oturup ağlamaya başladı.

Hüma kocasının çok kötü bir durum içinde olduğunu görüyordu. Tuğrul ağladıkça yüreği sökülüyor gibi hissederek oda ağlıyordu " senin canın yanmasın Tuğrul'um yoksa ben daha kötü oluyurum... Ben ilk defa seni böyle ağlarken ve savunmasız olarak görüyorum... Halbuki o güçlü kuvvetli yakışıklı haşmetiyle bastığı yeri titreten Tuğrul ben kendimi bildim bileli tanıdığım en güçlü adamdı... Hep izlerdim küçücük bir kız çocuğuyken bile o heybetli hallerini. Ama yüreğin daha küçük bir oğlan çocuğu gibiymiş hemde acılar dolu..." deyip geçmişe yolculuk yapınca kocasının ailesinin, eski karısının ve o kardeşlerinin Tuğrul sayesinde yaşadığı o lüks ve imrenilecek hayatı düşününce yüreği sızladı.
" Sen kendini hep yok saymışsın be Tuğrul'um " deyip daha fazla dayanamayarak köşede yerde oturmuş ağlayan kocasının tam önüne oturup ellerini yanaklarına akan yaşlara uzattı hiç tereddüt etmeden.