"Aku tau semua rasa milikMu Tuhan,
Tapi bisakah kupinjam rasa bahagia ini untuk bersamanya ?"
-Aksara Abrisam-
Rintik hujan yang menenangkan, apakah dia sedang mengantar kedamaian untuk jiwa seseorang yang penuh luka itu ? Atau justru menemani kisa...
Jangan lupa putar music diatas biar enak bacanya 😉
============================ Untuk kesekian kalinya dalam sehari bumi ini sudah dibasahi tiga kali oleh rintik hujan. Sangat mendukung untuk seseorang yang masih setia di sebuah bangku halte sambil memandangi sebuah Caffe di depan sana.
Hah mendukung ? Bukankah hujan itu menyebalkan ?
Tentu saja tidak ! Bukan berniat menunggu hujan reda, hanya saja dia memang sudah sengaja mengambil posisi duduk di bangku itu bahkan sebelum datangnya rintik hujan menyapa bumi.
Untuk apa ? Menyaksikan dua orang yang mampu membuat dunianya tidak baik-baik saja. Sambil mengambil handphone dari dalam tas kecilnya. Dia berniat menghubungi seseorang, satu-satunya harapan.
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Meremas ponselnya sambil menahan rasa yang bergejolak dalam dirinya. Asha bertekad akan melabrak dua insan itu seorang diri. Dengan mata yang sudah siap menumpahkan air mata membuat pandangannya sedikit berkabut. Ia menyeberangi jalan untuk menuju Caffe
"Asha..."
Bruukk.................
"Tidak..tidak Tuhan... Jangan... Jangan lagi ..." Begitu pilu. Kosong, itulah yang dirasakan Aksara. Lelaki yang selalu mengagumi senyum indah Asha
"Aku terlambat lagi ..."
-Aksara Abrisam
================================
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
