16. Bölüm - Yeni Suç Ortağı

188 9 35
                                    


"Sizden ölmeden önce son bir isteğim var." Dedi Memduh bey gençlere bakarak. İkisi de merakla ve heyecanla yüzüne bakıyordu. "Nedir dede?" Diye sordu Ateş. Düşündüğü şey olabilir miydi? Memduh bey gülümsedi.
"Evlenmeniz."

Dilan'ın başından aşağı kaynar sular dökülüyordu sanki. Kendisine gülümseyerek bakan adama baktı. Kalbine ve karnına ağrılar hücum ediyordu. Beyni algılamayı durdurmuş gibiydi. Kendisi kadar şaşırmış olan Ateş'e baktı. O henüz tepki verememişti."Memduh amca herhalde biraz kafan karıştı. Eğlenmemizi falan mı istedin? Çünkü ben tam olarak anlayamadım." Dedi Dilan. Heyecanlandığında sözleri hep birbirine dolanırdı. Ve çokça konuşurdu. Tıpkı şimdi olduğu gibi. Ama Memduh bey aynı yüz ifadesini koruyordu. "Kafam hiç de karışmadı kızım. Aksine oldukça iyi durumdayım. Ben gerçekten evlenmenizi istiyorum. Hem de ilk günden beri." Dedi imayla. Dilan ve Ateş şaşkınca birbirlerine bakarken Memduh bey ise bir şeyi hatırlamış gibi geçmişe dalmıştı.

5 ay önce...

"Memduh bey beni çağırmışsınız efendim " dedi kapıdaki adam. "Gel Rafet bende seni bekliyordum." Dedi Memduh bey. Doğrulduğu yatağından adama içeriye girmesini işaret etti. Rafet bey araladığı kapıdan içeriye girerek yatağın yanındaki berjere oturdu. "Sana verdiğim görevin süresi bugün bitti. Anlat bekliyorum." Dedi sertçe. "Elbette efendim." Diyen Rafet bey çantasını açıp içinden birkaç kağıt çıkardı. "Dilan Arslanoğlu. 21 Mart 1999 Mardin Midyat doğumlu. Babası Devran Arslanoğlu, annesi Asmin Çelebi. Kan davalı iki ailenin çocukları." Derken iki tane fotoğraf çıkarmıştı. Bunlar Dilan'ın anne ve babasına aitti.

"Gençler birbirlerine aşık olmuşlar ve evden kaçmışlar. Yıldırım nikahı ile evlenmişler. Sonrasında da Artuklu'da yaşamaya başlamışlar. Bir yıl sonrasında kızları Dilan doğmuş. Ama 21 mart 2000 de kimliği belirlenemeyen bir şahıs tarafından öldürülmüşler. Mardin'de yaptığım araştırmalara göre kimse hiç birşey duymamış, görmemiş. Ama benim tahminimi sorarsanız davaya kurban gittiklerini söyleyebilirim. O günden sonra iki aile birbiri ile asla görüşmemişler. Devran beyin babası da torunu Dilan'ı sahiplenmiş." Dedi. Memduh beyin üzüntüsü yüz ifadesinden anlaşılıyordu. Bu hayatta doğum gününde annesini ve babasını kaybeden küçük bir kız çocuğu kadar üzen bir şey yoktu onun için. Rafet bey devam etti. "Dilan, dedesi Behzad Arslanoğlu tarafından büyütülmüş."

Memduh bey durdurdu. "Ne dedin sen? Behzad Arslanoğlu mu?" Diye sordu merakla. Rafet bey evet şeklinde başını sallayarak bir fotoğraf daha uzattı. Bu sefer ki fotoğraf Dilan'ın dedesine aitti. "Vay koca Behzad ha.." dedi fotoğrafa Bakarak. Eski dostunu görmek onu ilk defa üzmüştü.Derin bir iç geçirdi fotoğrafa bakarak. Ne kadar da yaşlandıklarını düşündü. Oysa gençlikleri daha dün gibi aklındaydı. "Dünya çok küçük. Evladının acısını görmek için daha da küçük." Dedi. Sonra devam etmesini istedi. "Geçen sene İstanbul üniversitesi -Cerrahpaşa bilgisayar mühendisliği bölümünü bitirmiş. Şirketinizin verdiği staj yerlerinde işe başlamış. Sonra da kalıcı olarak şirkete girmiş. İstanbul'a geldiğinden beridir de
küçükçekmecede kız arkadaşıyla beraber yaşıyor." Diyerek lafını sonlandırdı. En sonda da kız arkadaşının fotoğrafını uzatmıştı.

Memduh bey hâlâ elindeki fotoğrafa bakıyordu. "Tamam Rafet sen çıkabilirsin." Dedi adama bakmayarak. Rafet beyin çıkmasıyla odaya Ayşen girdi. "Memduh bey bir isteğiniz var mı?" Dedi merakla. Çünkü Rafet beyi görmenin hayra alamet olmadığını bilirdi. O yalnızca önemli zamanlarda ortaya çıkan bir silah gibiydi. Memduh beyin özel silahı. Bu yüzden adamcağızın üzgün hali onu endişelendirmişti. Memduh bey fotoğraftan başını kaldırıp kadına baktı. "Geldiğin iyi oldu Ayşen." Dedi üzüntüyle. Ayşen biraz daha yaklaştı. "Siz iyi misiniz beyim?" Dedi merakla. Memduh bey elindeki fotoğrafı uzattı. Ayşen hemen tanıdı. "Aa bu hanım kız geçen ay kutlamada sizi kurtaran kişi değil mi?" Dedi fotoğrafı incelerken. Memduh bey onaylar şekilde başını salladı. "Öyle Ayşen. Dedesi Behzad Arslanoğlu çok eski dostumdu." Derken Behzad beyin fotoğrafını uzattı.

Kaderimin OyunuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin