Kaderimin Oyunu

13. Bölüm - Perdenin Ardındanki Adam

"Ne demek evden atıldık?" Diye bağırdı Deniz. Selma'ya baktı ama ondan cevap yoktu. "Siz ciddi misiniz?" Diyerek tekrar Dilan'a döndü. O da onaylar şekilde başını salladı. Deniz üzüntüyle etrafına bakındı "Bir bu eksikti ya.. Ya herşey neden üst üste gelmek zorunda!" Diyerek isyan etti. Olduğu yerde ayaklarını yere vuruyordu. Toprak onu sakinleştirmek istercesine koluna uzandı. "Tamam ya hemen velveleye vermeyelim. Şimdi nerde kalacaksınız önemli olan o. Dışarıda kalacak haliniz yok ya." Dedi. Ama biliyordu ki bu öyle basit bir konu değildi. Herkes kendi kafasında birşeyleri topluyor çıkartıyordu. Selma bilmiyorum der gibi başını salladı. Dilan Deniz'e baktı. "Kartal'ı aradım bizi götürecek. Ev bulana kadar onda kalalım dedik. Senin için bir sorun olur mu?"
Deniz'in çatık kaşları yumuşadı. "Siz nereye ben oraya. Ayrı gayrı yok." Diyerek kızların önüne çöktü.

Selma üzüntüsünden Deniz'e bakmıyordu. "Noldu nasıl oldu bu?" Dedi Deniz. "Benim yüzümden." Dedi Selma. Ağlamıyordu ama gözleri şişti. Toprak da kenarda susmuş kalmıştı.Deniz ayağa kalkıp Toprak'ın yanına geldi. "Deniz yapabileceğim birşey var mı?" Diye sordu Toprak. Daha ne yapabilirdi ki? Bugün yaşananlar herkese uzunca süre yeterdi artık. Evsiz kalmalarına mı üzülseydi, açtığı davaya mı bilemiyordu. Selma'yı üzgün görmek onu huzursuz etti. Çünkü onun gıcık,oyunbaz ve eğlenceli yanını görmüştü hep. Kızların onun yardımını kabul etmeyeceğini adı gibi bildiğinden hiçbirsey söylemedi. "Yok." Dedi Deniz onun zihnini okumuş gibi. "Bugün yeterince başına iş açtım." Sonrasında hepsi sustu. Yarım saat sonra Kartal geldi.
"Kızlar geçmiş olsun ya." Diyerek yanlarına gelmişti. Hepsinin durgun olduğunu görünce üzüldü. "Hadi toparlanın gidelim. Hava da soğudu zaten." Dedi. Sonra Dilan'a döndü.

"Seninle de eve gidince konuşucaz. Neydi o şirkette yaptığın şey anlatacaksın." Dedi kızgınlıkla. Dilan başını öne eğdi. Valizleri koyduktan sonra Toprak'la vedalaşıp arabaya bindiler. Selma eski haline dönerek meraklandı. "Sen bugün şirkete mi gittin?" Dedi heyecanla. Dilan cevap vermedi. Onun yerine Kartal merakları giderdi. "Evet hemde ne gelmek. Geldi yaktı yıktı gitti. Değil mi Dilan?" Dedi sesini yükselterek. Dilan göz süzdü. "Abartma. Ben birşey yapmadım. Hem sen gevezelik edeceğine arabayı çalıştır. Üşüdük." Dedi geçiştirerek. Selma daha da heyecanlandı. " Kartal eve gidince hepsini anlat. Yoksa ben meraktan çatlarım da bu kız bana anlatmaz." Dedi gülerek. Sonra hepsi gülüştüler.

Sonrasında biraz durgunlaşsalar da ilk hallerinden daha iyiydiler. Eve gidince hemen çay koyup birşeyler hazırladı Dilan. Kartal da Müezza için kum,yatak,mama kabı ve mama gibi şeyler almaya çıktı. Üçü de mutfakta bir sandalyeye çöktüler. "E hadi anlat bakalım neler oldu?" Dedi Selma. Dilan huzursuzca kıpırdandı. Meraklı gözlere daha fazla karşı koymayıp olan biteni anlattı. "Hadi canım..." Dedi Selma ağzını kapayarak. Dilan güldü. "Şhh, bağırmasana." Dedi. "Dilan hanım siz neymişsiniz ya?" Dedi Deniz de gülerek. Masadaki havuçlardan birini aldı. Dilan sitemlendi. "Aman size de birşey anlatmaya gelmiyor ha! Asıl sen söyle Deniz hanım.." dedi kaş göz ederek. " Toprak'la niye beraberdiniz? Gülerek geliyordunuz. Değil mi Selma?" Dedi Selma'yı dürterek. Selma da güldü. "Evet bende gördüm. Dökül bakalım. Hem sen apartmanın önündeyken Toprak'a başına iş açtım dedin. Ne oldu?" Dedi o da. Deniz'in yüzü düştü.

"Evet aslında birşey oldu.." Dedi Deniz. O sırada Kartal içeriye girdi. "Ben geldim.. Selma adama sordum kediyle ilgili ne var ne yoksa aldım. Bak burda kumu var-" dedi büyük poşeti göstererek. Sonra diğer poşeti aldı eline. "-bunun içinde de ıvır zıvır herşeye var. Hatta kedi nanesi bile aldım. Bak böyle vırt vırt kaymalı." Dedi elindekini uzatarak. Yarım daire şeklinde birşeydi. Selma gülümsedi. "Çok sağol Kartal. Seni de uğraştırdım." Dedi. Müezza önce Selma'nın ceketinin üstünden ayrılmamış sonra da içerileri gezmiş dolaşmış,yeni oyuncaklarını kurcalamaya başlamıştı.. "Ne demek Selma sen benim de arkadaşımsın artık. Lütfen sakın öyle düşünme. Hem ben şimdi eşyalarımı alıp gidicem. Siz de kız kıza rahat takılırsınız." Dedi. Kızlar ayağa kalktılar. "Ya seni de rahatsız ediyoruz evinde lütfen kal." Dedi Deniz. "Hayır ben öyle karar verdim. Şimdi toplanıp gidiyorum. İtiraz da istemiyorum. Eğer kabul etmezseniz kendimi o zaman kötü hissederim bilin." Dedi. Ne deseler ikna olmayacaktı.