Gözlerimi açtığımda önceden olan grup hâlâ odadaydı. Kendi aralarında sessizce sohbet ediyorlardı. Gözlerim kapalı onları dinliyordum. Açmaya hâlim yoktu.
"Anıl senin o hoşlandığın kız ne oldu?" Diye sordu Selman. Bir süre sessiz kalan Anıl konuşmaya başladı.
"Sanane oğlum ne yapacaksın sen, işine baksana" diye tersledi Selman'ı. Ooo bizim Anıl hakikaten aşık olmuş sanırım, konuşmadığına göre. Normalde Anıl görüştüğü kızlar hakkında bir şeyler anlatırdı time. Demekki sonunda özel birini bulmuştu.
Görkem abinin kısık sesli gülmesini duydum. O da sanırım benimle aynı şeyleri düşünmüştü.
Annemlere kulak kabarttım. Anneannemle annem bir yemek tarifi hakkında konuşuyorlardı.
"Kız Özgü, anam ben hiç öyle yapmadım. Önce haşlıyorum sonra suyunu döküp yemeğe katıyorum ya kız."
"Akkız abla öyle olursa tüm vitaminini dökersin brokolinin. Önce tek tek ayıracaksın, sonra sirkeli suda güzelce bekleteceksin. O zaten tertemiz olur. Yemeğe haşlamadan kat. Lezzetinden parmaklarını yersin valla."
"Kız Gül, senin anan olacak kadın yüzünden evde kalırsın ha. Alihan evlenmekten vazgeçer. Bak sen Özgü kızımdan bir şeyler öğren evlenmeden demedi deme" Diye Gül'e söylenmeye başladı anneannem. Gül ise sessizce "Tamam anneanne" deyip onu onayladı.
"Rahat bırak kızı hanım. Benim torunum her şeyi becerir." Diye dedem de sohbete dahil olmuştu.
"Hayatım sen benim işime karışma bakayım." Diye cevabı yapıştırdı anneannem.
"Tamam hanım bir şey demedim valla" diyen dedeme şaşırdım. Bir kahkaha sesi geldi. Ses bizim timin olduğu yerden gelmişti. Tek gözümü açıp bakınca Anıl salağının dedemlere güldüğünü gördüm. Görkem abi, Anıl'a sus diye bakıyordu. Ama Anıl resmen karnını tutarak gülüyordu.
"Hayırdır evlat komik bir şey mi var ortada? İstersen ben sana daha komik şeyler göstereyim de öyle gül he?" Diye sert bir tonda konuştu dedem. Anıl bu çıkıştan sonra gülmeyi kesip öksürmeye başladı.
"Albayım yani Kemal bey gülmek güzeldir ondan şey ettim ben. "
Ne diyordu bu gevşek şimdi?
"Lan gevşek kapat çeneni ne saçmalıyorsun kafayı mı yedin? Ben bizim albaydan bile bu adam kadar korkmuyorum bu salağın rahatlığına bak" diyerek sessizce mırıldandı Görkem abi ama duymuştum. Ardından da Anıl'ın kafasına patlattı.
🍁
Sanırım uyumuştum yine. Gözlerimi açtığımda hava iyice kararmıştı. Aynı kadro burada odamda hâlâ yanımdaydı. Ama hepsinin yüzü gözü çökmüş duruyorlardı.
Gozlerimi açarak konuşmaya başladım.
"Herkes artık evlerine gitsin. Kaç gündür buradasınız zaten. Gördüğünüz gibi iyiyim çok şükür. Haydi evlere dağılın" diye mırıldandım dayanamayarak.
"Aaa komutanım uyandınız mı şükür. Maşallah baya iyi uyudunuz he?" Dedi Anıl. Lan ben bu çocuğu çok mu dövmüştüm acaba?
"Komutanım buradan ayrılmıyoruz" diyen Görkem abiye göz devirerek bakmaya başladım.
"Benim için endişelendiğinizi biliyorum ama lütfen gidin. Yarın yine gelirsiniz olur mu?"
"Hayır komutanım buradayız biz" diyen Ece'ye yine göz devirdim. Laftan anlamıyorlardı. Annemler ve dedemler de gülerek bizi izliyorlardı. Onlara baktım ve devam ettim.
"Hiç öyle gülmeyin neredeyse hava kararmış. Hepiniz berbat görünüyorsunuz. Eve gidip dinlenin yine gelirsiniz. Bu odadaki herkes evine haydi" dediğimde yüzlerindeki gülümseme soldu. Zaten kaç gündür benim için burada perişan olmuşlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TOPRAK (Düzenlenecek)
ActionÜsteğmen GÖKÇEN TOPRAK, Çok zor şartlara karşı vermiş olduğu mücadelede hayatı yenmiş bir kadın... Bu buruk kadının aile sıcaklığını bulma yolunda karşısına çıkan; ihanet, yalanlar, bedeller ve sırlar ile mutluluk, eğlence ve aşk'ı bulma hikayesine...
