"Mukhang mapagiiwanan na ako dito sa bundok ah." pabirong sabi ng dalaga
"Pag ako'y naging matagumpay na arkitekto ay pangako ko sayong susunduin kita dito." Nakangiting sabi ni Bengkoy
Hindi man sabihin ni Bengkoy ay alam ni Samantha na may pag tingin sa kaniya ang binata, at ganoon rin naman ang kaniyang nararamdaman para dito.
"Hintayin mo ako dito Samantha"
Isang linggo matapos mag pangako-an sa isa't-isa ay umalis na ang buong pamilya ni Bengkoy patungong Maynila
Nagdaan ang ilang araw, linggo, buwan at taon ay walang Bengkoy na nagpakita, ngunit hindi pa rin nawawalan ng tiwala si Samantha na babalik ang kaniyang kaibigan.
Sapagka't limang taon na ang nakalipas ngunit ni minsan ay walang Bengkoy na bumisita man lang. Nagsumikap si Samantha, tuwing umaga'y nagtrabaho sa sakahan ni Aling Tonya at tuwing hapon nama'y nagtitinda pa ng bibingkang gawa ng kaniyang ina makaipon lamang ng pera para lamang makapunta at manirahan sa Maynila.
Labag man sa kalooban ng kaniyang ina na siya'y lumuwas pa-Maynila ay wala na siyang magagawa dahil buo na ang desisyon ng dalaga. Gusto sanang isama ni Samantha ang ina ngunit ayaw rin naman nito dahil may inaabangan din naman daw ang matanda. Inaabangan nito ang ama ni Samantha at baka daw ito'y magbalik sa kanilang tahanan.
Tumuloy na ang dalaga sa pagluwas sa Maynila dala-dala lamang ang iilang damit, pera at kapirasong papel na laman ang address ng kaibigang si Bengkoy, hiningi pa nga niya ito sa kamag-anak ng kaibigan noong nakaraang araw.
Nang makarating siya ng Maynila ay hindi pa siya makapaniwalang nakatapak na din siya sa lugar kung saan pinangako nilang magkaibigan na sabay nilang pupuntahan ang nakakalungkot lang ay ngayon siya lang ang magisang lilibot doon. Nakanda-wala wala pa ang dalaga makapunta lamang sa bahay ng kaniyang kaibigang si Bengkoy mabuti na lamang ay may isang matanda lalaki ang nag bukas loob na tumulong sa kaniya.
Nakapag kwentuhan pa ang dalawa habang nasa daan. Naikwento ng matanda na galing lang din daw ito sa probinsya at hindi na muling nakabalik doon dalawang dekada na din ang nakalilipas.
"Mang Estor, maraming salamat ho ah" sabi ni Samantha nang makarating na sila sa nais puntahan
"Walang anuman iha" sabi pa ng matanda
Akmang tatalikuran na ni Samantha ang matanda nang nag habol pa itong mag tanong
"Saan ka nga pala galing iha?" tanong pa nito
"Sa Apao,Abra" tugon ng dalaga
Napatango na lamang ang matanda at nagsimula nang magkalad palayo. Si Samantha nama'y pumunta na sa tapat ng bahay ng kaibigang si Bengkoy at nag aalangan na kumatok dito.
Malaki ang bahay kung titignan ito at halata pang gawa sa matitibay na materyales at sementado pa ito. Mukhang nakaangat na sa buhay ang kaibigan. Maya- maya pa ay lumubas ang isang matipunong lalaki na nakabihis pang mayaman. Ramdam ni Samantha na ito ang kaibigang si Bengkoy.
Wala pa ring pinagbago ang kaibigan ganoon pa rin ito kaguwapo katulad noon.
Akmang lalapit na sana si Samantha nang may nakita siyang magandang babaeng lumabas din mula sa bahay na iyon lumapit ang babae at nagiwan ng isang matamis na halik sa pisngi ni Bengkoy.
Nakita pa ni Samantha na napangiti ang kaibigan as ginawa ng babae.
"Daddy! Daddy!" sabi ng isang bata na lumapit kay Bengkoy. Agad namang binuhat ni Bengkoy ang bata at pinasan pa ito sa likod niya.
Napaluha na lamang ang dalagang si Samantha. Kaya naman pala'y hindi na bumalik ang kaibigan dahil may sarili na itong pamilya. Nagsumikap pa man din siya para lang ito'y makita. Bakit pa nga ba babalik ang kaibigan sa lugar nila kung maganda na ang buhay nito sa Maynila.
Nakapag desisyon ang dalaga na umuwi na lamang pabalik ng kanilang probinsya ano pa nga ba ang gagawin niya doon kung may iba na palang kinakasama ang taong pakay niya.
Si Aling Ising ay lumuwas ng Maynila. Isang buwan na kasi mula noong umalis ang anak niyang dalaga sabi nito sa kaniya ay ilang araw lang ito doon. NGUNIT ISANG BUWAN NA ANG NAGDAAN.
Pumunta ito sa address ni Bengkoy dahil ito lang naman ang taong pakay ni Samantha sa Maynila. Ngunit laking gulat niya nang malamang wala doon at kahit kalian ay hindi nagpunta doon ang dalaga.
"Aling Ising, Sigurado po ba kayo na tama ang nakuhang address ni Samantha?" tanong ni Bengkoy
"Oo Bengkoy, Sigurado ako bigay pa nga iyon ng tiyahin mo" nanginginig na sabi ni Aling Ising
"Ha-hanapin mo ang anak ko Bengkoy"
Hindi nila alam ay naka matiyag sa kanila ang dalaga. Araw-araw itong naka abang sa labas ng bahay ni Bengkoy at naabutan niya namang na andoon ang ina. Ayaw niya naman itong pag alalahanin ngunit ayaw niyang umuwi sa kanilang walang laman ang bulsa kaya naninilbihan ito sa pamilihan ni Mang Estor. Hindi niya inakalang mayaman pala ang matanda dahil wala naman ito sa kaniyang itsura nang una silang magkita.
Nahihiyang lumapit si Samantha kay Bengkoy at kaniyang ina.
"Nay" tawag niya pa
Napalingon si Aling Ising at napaiyak na lamang nang makita ang anak. Nanatiling nakatulala si Bengkoy at pinagmamasdan lamang ang mag-ina
"Anak, bakit hindi ka na umuwi?" umiiyak pang sabi Aling Ising
Pinapasok ni Bengkoy sina Aling Ising at Samantha sa loob ng kaniyang bahay. Dito ay kinwento ni Samantha ang nangyari sa kaniya dito sa Maynila.
"Nay, ipapakilala ko po kayo sa tumulong sa aking si Mang Estor" sabi pa ni Samantha
Nagka-patawaran na din ang magkaibigan dahil sa hindi pag tupad ng pangako ni Bengkoy sa dalaga. Naka buntis pala ito noong siya'y nagaaral pa at natuon lahat ng kaniyang panahon sa sariling pamilya. Kilauna'y umalis na din ang mag-ina at tumungo na sa tinutuluyan ni Samantha sa bahay ni Mang Estor.
Tamang tama ang dating nila at naroon ang matanda.
"Hernesto?" tanong ni Aling Ising nang makita ang matanda
Nanlaki ang mata ni Mang Estor nang makita ang kaniyang dating asawa.
"Bakit hindi ka na bumalik sa Abra?, ang sabi mo'y mag tatrabaho ka lamang dito sa Maynila"
Hindi makapaniwala si Samantha na ama niya pala ang taong tumulong sa kaniya. Kahit na pa malaki ang pagkukulang ng matanda sa kanilang mag-ina ay tinaggap pa din nila ito ng buong puso. Nasaktan man siya nang makita ang kaibigan niyang minsan niyang minahal ay may sariling pamilya na, mas masaya naman siya ngayon na nabuo na ang kaniyang pamilya.
~~~
"Eh paano mo po nakilala si papa?" tanong ng anak ni Samantha na si Aleya na limang taong gulang na
Kasalukuyan kasi niyang kinekwento dito ang kwento ng buhay niya. Napatawa ng marahan si Samantha dahil sa tanong ng bata at mukhang imbis na patulugin ang bata ay mapuyat niya pa. Dahil isang oras niya na ikinekwento dito kung paano siya natutong mangarap, masaktan, mawalan ng pagasa, at natutong umibig ng lubusan.
Surpresa ng Maynila
Magsimula sa umpisa
