𝗦𝗨𝗚𝗔𝗥 𝗕𝗔𝗕𝗬 (18+) ❣ 𝘳𝘦𝘯𝘩𝘺𝘶𝘤𝘬.

Chapter 103

"I'm home!"

"Kain na po, sir."

"Hyung!" Agad akong tumayo mula sa sofa at tumakbo papunta sa kaniya para yakapin siya.

He hugs me back. "Hey, I bought you a gift."

Kumalas ako sa yakap at inabot naman niya sa 'kin ang paper bag na may, tatak ng pandora. "Hala! Hyung!"

"Open it."

Sinilip ko ang loob nito at isang velvet box ang nakita ko. Kinuha ko ito at maingat kong nilapag ang bag sa sofa. Binuksan ko ang box at isang gold bracelet ang laman nito.

"OMG!"

"Do you like it?"

"Like? I love it! Thank you, Haechannie!" Hinalikan ko siya sa pisngi at iniabot sa kaniya ang bracelet. "Suot mo sa 'kin, please."

Nang maisuot niya sa 'kin ito ay hinalikan ko ulit siya sa pisngi. His cheek is so soft, wanna kiss it forever.

"Wait lang, nasaan na ba si Kuya? Oh." Paglingon namin sa may pintuan ay nandoon si Kuya Lino, 'yung driver.

"Sir, ito pa po 'yung mga binili niyo." Mayroon pa?

Dalawang paper bag na walang logo at isa pang galing sa pandora.

"Yes, thank you." Kinuha niya ang mga ito at binigay sa 'kin 'yung dalawang paper bag na walang logo, at kay Brittany naman 'yung isang pandora.

"OMG! I thought you've forgotten about me, Papa. Thank you po."

"Of course not, anak. Buksan mo na."

Necklace naman 'yung kay Brittany, hindi ko makita nang malinaw kung anong design ng pendant. Kailan ko na yata talaga ng salamin.

Lumapit si Donghyuck sa anak niya at sinuot sa kaniya ang necklace. She hugs him and I just watch them fondly. What a lovely moment.

Napatingin ako sa dalawang paper bags na hawak ko. Sinimulan kong buksan ang isa at nanlaki ang mga mata ko. "Strange case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde. Oh my God, Hyung, binili mo nga?"

Bumalik siya sa 'kin habang nakangiti. "Syempre! Pinabili mo sa 'kin 'yan kanina, right?"

"Yes po, thank you!"

"Open the other one."

Nilapag ko sa center table ang libro bago buksan ang huling paper bag. Isang sketchbook at highlighter set. I'm gonna cry!

No, wait, I'm crying right now.

"Baby—Oh God, are you crying?"

"I just... I'm speechless! Hindi ko alam kung paano akong magpapasalamat at babawi. Ang dami mo nang binibigay sa 'kin. I'm just—I feel like—"

"Shh, it's okay, no need to thank me. You deserve it all."

Niyakap ko siya at nagpatuloy sa pag-iyak.

×××

"Friday na bukas! Finally!"

Nakaupo ako sa lap niya habang nakaharap sa kaniya. Ngumiti siya sa 'kin. "May gagawin ka ba this weekend?"

Nagkibit-balikat ako habang nakanguso, "Depende kung iwanan kami ng homeworks."

"What if hindi?"

"Edi wala." I laugh softly. "Bakit?"

"Date tayo."

Ngumiti ako nang malapad. "Sige!"

-

A/N

Brittany, Kuya Lino and Ate Zoe be like: I'm not even here, I don't exist

lol.

hi, kumusta?

malapit na pong matapos ang librong 'to. tatapusin ko na po dahil magiging busy na naman ako at mawawalan ng oras para dito :(((

atsaka inaamag na yata 'to, may nagbabasa pa ba? hello??? comment 'mitochondria' kung binabasa mo 'to HAHAHA

anyway, I hope you liked this chapter. tenkyow! <333