K2

105K 2.2K 92
                                    

I decided not to go to the conferrence in Singapore. I asked dad instead at pumayag naman siya. Hindi ko parin kayang malayo sa mga anak ko kahit isang araw lang. That's why as much as possible I reject those kinds of gatherings.

Kahit hindi ko sila kasama when I'm in the office atleast hindi isang bansa ang layo namin. Madali ko silang mapupuntahan incase na mamimiss ko sila.

I am on my way to a bar. I want to kick someone's ass. Ang tagal na kasing hindi nagpapakita sa akin. Bruhang yun! Lahat nalang ata ng tao tataguan ako.

It's already 6pm and the music is getting louder. The whole place is almost crowded. Mukhang magaling maghandle ng business si bakla. I'm happy my investment has not gone for nothing.

Nilibot ko ang paningin ko sa buong lugar. The colorful lights are blinding me. I had deficiency in my eyes. Hindi ko matake ang ibang mga kulay. I had this disease after I gave birth.

There I saw my dear friend sitting on a couch with bunch of friends. Mukhang mga socialites ang mga kaibigan, I wouldn't be surprise na ipinagpalit na niya ako.

Before getting to her I got my own martini. I walked passed by different people avoiding to bump me. They know me and they should. As soon as I got infront of her I gave her an arch brow.

"OMG!! Baklaaaa!" Tili nito. Grabe talaga! Bakla parin tawag niya sa akin kahit ang totoo ay siya itong totoong bakla.

Hinatak ako nito sa counter at nag-order pa ng cocktail drinks para sa amin.

"How dare you bruha ka! Hindi ka man lang nagparamdam? Hinahanap ka na ng mga inaanak mo!" I shouted at her.

"Gaga! Ako nga itong hindi makasingit sa schedule mo. Tawag ako ng tawag parating nafoforward sa secretary mo ang tawag. Naku! Ikaw na talaga ang sikat!" Sabi nito.

No doubt I miss her. I miss Didi. Kahit gusto ko siyang idescribe as 'him' suot pa lang nito ay taob na ang mga babae.

"Kumusta ka naman dito?" I asked.

"Maayos ang buhay. Maayos ang negosyo pati lovelife. Kaloka! Si Chuno kumusta?" Sabi nito.

"Chuno is fine. Busy sa taekwondo class. He's back to normal I guess. 4 years is enough to make him recover from depression. "

Chuno suffered depression. Hindi ito nagsasalita at nakatulala lang parati. Years ago I can hear him crying all night and calling for nanay. He did not want to talk to anyone maski ako kaya nga medyo nagtampo ako noon. But now, he's totally back. Makulit na ulit siya at palakaibigan.

"Eh si hubby kumusta?" I momentarily stop for a moment. I drink my martini before staring at her blankly.

"I don't know to that monkey. The kids are missing him already. He cut communication with us. Maybe he hasn't moved on yet. I know what he's been through, the difference is malaki ang pagsisisi niya sa sarili. Sinisisi niya ang sarili niya sa lahat ng nangyari. I saw how devastated he was kaya hinayaan ko rin siya sa gusto niyang paglayo. "

"So ngayon? Anong plano mo? " I gave her a smile. I've been thinking what to do these past few days and I already planned for it.

"His time is up. He needs to come back to us. His company is waiting for him. I am waiting for him. Susunduin namin siya bukas sa Zambales. Kasama ng kambal at ni Chuno. "

Pumalakpak si bakla.

"Perfect! Gusto ko yan!" Sabi nito.

Sa loob ng apat na taon ang daming nangyari. Ang daming nawala. Ang daming dumating. Pero mas marami doon ang kailangan ng kalimutan. Happy ones must be treasured, painful ones must stay in the past.

Chasing The Bad GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon