33. BÖLÜM

649K 41K 52.6K
                                    

"Karanlığın insanı delirten bir ihtişamı vardır
Yıldızlar aydınlık fikirler gibi havada salkım salkım
Bu gece dağ başları kadar yalnızım

Çiçekler damlıyor gecenin parmaklarından
Dudaklarımda eski bir mektep türküsü
Karanlıkta sana doğru uzanmış ellerim
Gözlerim gözlerini arıyor durmadan

Nerdesin?"

*ATTİLA İLHAN



*ATTİLA İLHAN

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.






******



~🦋~


"Oğlum bir şey söylesene! Niye vurdun arkadaşına?"

Babasının bu çıkışına başını yerden kaldırmadan sessiz bir cevap verdi Murathan. "Öyle olması gerekti baba."

Çileden çıkmasına son bir falan vardı Yusuf'un. "Haydaaa!" diye yükseldi oturduğu sandalyede. "Delireyim mi ben evlat? Bunu mu istiyorsun sen?"

Cevap vermedi Murathan. Ayak uçlarına bakmaya devam etti. Dişlerini dudağına geçirdi. Ağlamak istiyordu ama şu an olmazdı. Dik durmalıydı. Bu görüntüyü balkon kapısının aralığından izleyen Gülhan, Aslıhan ve Gökçen ise balkona ürkek bakışlar atıyorlardı.

Rakı masası kurulmuştu bugün. İki ailenin büyükleri keyifle sofrayı hazırlıyor, minikler ise Yılan Hikayesi izlemek için bekliyordu ki bir komşu çalmıştı kapıyı. Şikayeti vardı. Neşeli aile gecesine bomba misali düşen bir şikayet.

Oğlunuz Murathan benim oğlanı dövmüş.

Duyduğu tek bir sözle sinir küpüne dönmesi geç olmamıştı Yusuf'un. Eşkıya büyütmüyordu o vatana. Evlat büyütüyordu. Bu kabul edilemezdi. "Öyle olması gerekiyordu diyor." diye daha çok yükseldi. "Cevaba bak. Öyle olması gereken arkadaşını dövmen mi?"

Sessiz kaldı Murathan. Başını yerden kaldırmadı. Babasının siniri annesi kadar olmasa da malumdu. Dikkatleri daha da üzerine çekmek istemezdi. Sessiz kalmak en makulüydü. Hem konuşursa ağlardı. Bunu istemiyordu. Ağlamayı sevmezdi. Hele herkesin içinde ağlamayı asla sevmezdi. Sıktı dişlerini. Zorla yutkundu.

"Tamam lan." dedi Yusuf'un karşısında oturan Ali. "Gitme çocuğun üzerine o kadar. Olur öyle arada." Anlarsın ya dercesine göz kırptı. "Erkekliğin şanındandır arada böyle şeyler."

Ofladı Yusuf. "Yasin Yüzbaşı'nın oğlunu dövmüş lan. Ne şanından bahsediyorsun? Allah'tan kadın dememiş Yasin'e. Yoksa bela olacaktı başımıza."

Ters bir adamdı Yasin Yüzbaşı. Tanırdı herkes az çok. Tanıyan kimse de bulaşmazdı. Ona bulaşacağına git boka bulaş gel lafı tam olarak Yasin Yüzbaşı için kullanılırdı. Murathan ise gidip en bokuna bulaşarak hayattaki bela kariyerine zirveden giriş yapmıştı.

GÖKÇENWhere stories live. Discover now