"Çünkü hatıralar kuşlar gibi, Dal ister konacak..."
*OKTAY RİFAT
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
~🦋~
"Gökçen ye artık şu yemeği beni deli etme kızım, hadi." diye sinirle konuşan annesine ters bir bakış attı Gökçen. Sonra ise önündeki türlüye.
Asla sevemeyecekti bu yemeği, asla...
Neden her şey bu kadar birbirine karıştırılırdı ki..?!
Yusuf amca,Neslişah teyze,Aslıhan,Gülhan ve Kepçük bugün onlarda akşam yemeğindeydi. Haftada bir aileler sırayla birbirlerine akşam yemeğine giderdiler zaten.Bu artık gelenekselleşmiş bir olaydı.
"Yemicem."dedi kararlılıkla."Et var bunda. Suvan da koydun.Gördüm."
"Suvan ne ya?"dedi Murathan alayla."Soğan kızım o."
Gökçen anında ters bakışlarını yanında ki Murathan'a çevirdi. "Sen sus koca kulak." dediği gibi yandan kulağına yapıştı. Tabi Murathan' da o hızla Gökçen'in saçlarına.
"Murathan bırak kızın saçlarını." diye araya girdi hemen Neslişah.
"Önce o başlattı."dedi Murathan."O bıraksın."
"Gökçen bırak." diyerek Leyla' da araya girdi ama Gökçen'in buna pek niyeti yoktu. "Küçükken daha iyi anlaşıyordunuz siz." diye homurdandı Leyla. "Büyüdükçe şu halinize bakın." Eşine döndü. "Ali söyle şu kızına bıraksın çocuğun kulağını."
"Yapış kızım."dedi Ali büyük bir gururla. Tabaktan çatala bir et takıp kızının ağzına uzattı. "Hatta ette ye ki daha güçlü çekesin kulaklarını."
Yusuf önce kocaman bir kahkaha attı. Sonra ise ciddileşti. "Ayıp oluyor devrem ha." dedi yalandan bir üzgüntüyle. "Benim oğlanın kulakları büyüdüyse senin kızın çekmeleri yüzünden büyüdü zaten lan."
"Ne bir güzel yapmış benim Mavişim." dedi Ali aynı gururu ile. Ama bir yandan da elindeki çatalı bırakıp öne doğru eğildi ve kızının Murathan'ın kulağındaki minik ellerine uzandı. "Ama Murathan'a yapmasın değil mi?" dedi yumuşak bir sesle.
Babasının sıcak elleri ve yumuşak sesi karşısında Gökçen her zamanki gibi yelkenleri suya indirerek parmaklarını sıkıca yapıştığı Murathan'ın kulağından çekti.Murathan'da aynı hızla kızın saçlarını bıraktı. Zaten çekmiyordu bile.Kıyamıyordu. Ama Gökçen var gücüyle asılıyordu. Zerre acıması yoktu.Yandan ters bir bakış attı cadıya. Aynı şekilde Gökçen'de ona bakıyordu.
