"Gönül kader adında, Bir tuzağa atılmış. Gönül bir çok duygudan, Ve oddan yaratılmış. Yasa neymiş anlamaz; Tasa çeker dinlemez, Gönül ferman dinlemez, Çünkü aşka satılmış..."
*HÜSEYİN NİHAL ATSIZ
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
******
Helloooğğğ hamsi kuşlarım 🦋🖤
Size Orhun Kitabeleri gibi uzun bir bölümle geldim valla,inşallah sıkılmadan okursunuz :)
Satır arası yorumlarınızı bol bol bekliyorum.
Keyifli okumalar 🖤
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
******
~🦋~
Lojmanın arkasındaki çınar ağacının dibine gömdüğü küçük teneke kutunun üzerine hızla toprak atmaya devam etti Murathan. Biri gelmeden bunu gömmeliydi. Biri görmeden kesinlikle bu kutuyu buraya gömmeliydi.
Sağına soluna baktı. Görünürde kimse yoktu ama okuldan dönüş saatiydi. Gökçen birazdan tepesine dikilebilirdi. Ya da başka biri gelebilirdi. Herkes okuldan çıktığı için bura dolup taşardı. Sırf bunu gömmek için koşarak gelmişti okuldan. Çabuk olmalıydı. Tırnaklarının arasına dolan kumlara aldırmadan kutunun üstüne kum atmaya devam etti. Yeterli miktarda gömünce ise avuç içiyle eştiği yere vurup toprağa düz bir izlenim vermeye çalıştı. Derken arkadan tepesine bir şey uçup sıkıca boynuna dolandı.
"Kepçükkkk!" diye bağırdı Gökçen.
Murathan bunu şu an beklemediğinden sırtına yapışan cadıyla beraber hafifçe öne doğru yalpaladı. Ani bir refleksle iki elle yere yapışarak ağacın gövdesine kafasını çakmaktan kıl payı kurtuldu.
