"Aşk mı kaderi kovalar, kader mi aşkı? Daha kimseler çözemedi bu bilmeceyi..."
*SHAKESPEARE
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
******
Sindiği duvar dibinden sınıfı gözetlemeye devam etti Barbaros. Sanıyordu ki kendi eğitim hayatında bile hiç bir sınıfına bu denli bakmamıştı. Hayat işte. Nelere kadirdi. Sabırsızlıkla dudaklarını dişledi. Ellerini birbirine sürttü. En son ki mezhep skandalından sonra kızın yüzüne bakacak yüzü pek yoktu ama görmezse de deli çıkacaktı. En iyisi yüzsüz olmaktı.
Beklediği kişi sınıftan koşarak çıkınca hareketlendi. "Metecan."dedi hafif yüksek bir sesle. "Lan Metecan!"
Mete iki arkadaşı ile koridorda salak saçma hareketler yaparken bakışlarını hızla sesin geldiği yöne çevirdi. Barbaros'u görünce ise kocaman gülerek ona doğru koşmaya başladı.
"Barbaros abiii!"
Barbaros yere eğilip boy hizasına gelirken Mete koşarak gelip sıkıca boynuna atladı. Barbaros bu sevgi gösterisine anında daha sıkı sarılarak cevap verdi. Geri ayrılınca ise elini Mete'nin saçlarına atıp karıştırdı. "Naber lan?"
"İyi."dedi Mete tatlı tatlı. "İş güç işte."
Güldü."Ne işi oğlum? Okuma yazmayı çöz sen önce."
"Çözdümkine."
"Öyle mi? Ne öğrendin mesela?"
Mete ciddileşti. "Eeee."dedi kelimeleri uzata uzata. "Sonra küçük eeee,büyük aaaaa küçük aaaaa, büyük ııııı küçük ııııı."
"Aynen."dedi Barbaros umutsuz bir bakışla. "Baya şey öğrenmişsin yav."
Mete ise aşırı ciddiydi. "Öyle tabi."dedi bu ciddiyetini koruyarak. "Ayrıca zengin olmak için okumaya gerek yok Barbaros abi. Okumadan da zengin olabilirim ben. Annemler zorla gönderiyor okula. Mecburmuşum. Neden buna mecbur olayım?"
Ne dese bilemedi. Haklıydı. Okumayanlar daha çok zengindi. Ama bunu derse Hasan abi ağzına taksit taksit sıçabilirdi. Bu yaşansın istemezdi.
"Sen yine de oku."dedi. "Okumuş zengin ol." Derin bir nefes verip asıl noktaya giriş yaptı. "Eeee... Satış işleri ne alemde?"
"Kötü."dedi Mete üzgün üzgün. "Babam kızdı. Bir şey satarsam artık bana harçlık vermeyecekmiş."
Hasan abi resmen rızkıyla oynuyordu. Hoş değildi. Kusura bakılmasın Hasan abiydi. Ama şu an yapacağı şeyi yapmak zorundaydı yani. "Sen de sat bir şeyler öyle çıkar harçlığını oğlum." diye muazzam bir akıl verdi.
