"නන්ගී!?? ස්කෝලේ යනවානම් එන්න! මේක පහු උනොත් ඔයාට ස්කෝලෙව් යන්න බැරිවෙයී!!"

එත් කිසි ප්‍රතිචාරක් නෑ!!

මන් තවත් බල බල හිටියොත් නම් මාවත් දාලා බස් එක යයී වගේ. ඒ නිසාම මම අර නන්ගිගේ අතට පොඩි තට්ටුවක් දාලා ආපහු කතා කරා!

"නන්ගී!!!!!"

එ එක්කම වගේ ඒ නන්ගී උඩ ගිහින් මන් දිහා බැලුවා!!

ඒ උන දේට මාත් උඩ ගියා!!

ඒ නන්ගි ටික වෙලාවක් ඇස් දෙකත් ලොකු කරගෙන මන් දිහා බලන් ඉදලා ආපහු වට බලලා එකපාරටම නැගිට්ටා!!

ඊටපස්සෙ මොකුත් කියන්නැතුව ඉක්මනට දුවගෙන ගිහින් බස් එකට නැගලා ශිට් එකකින් ගිහින් ඉදාත්තා.

මන් මේ ඔක්කොම බස් එකෙ එලියේ ඉදන් කන්ෆියුස් උන්ගා බුන්ගා වෙලා බලන් හිටියා මිසක් උන දේනම් මට හිතාගන්න බැරි උනා.

තවත් පරක්කු වෙන්නෙ නැතුව මාත් ගිහින් බස් එකට නැග්ගට පස්සේ බස් එක ආපහු යන්න පටන් ගත්තා.

මන් හිටියේ හිටගෙන! අර චූටි නන්ගී ශීට් එකක ඉදගෙන එතන තිබ්බ ජනේලෙත් ඇරගෙන ඔලුව හේත්තු කරගෙන එලිය බලාගෙන හිටියේ කිසිම හැගිමක් නැතුව.

ඒ නන්ගිට තිබ්බේ එයාගේ උරහිස ගාවට වගේ වෙන්න කොණ්ඩයක්!! කොට කොන්ඩයක් උනත් ඒ කොන්ඩෙන් භාගයක් විතර එ නන්ගිගේ මූන වහාගෙන තිබ්බේ!!

අනේ දෙයියනේ මේ චුටී කෙල්ලට මොනා වෙලාද??

බස් එක ගිහින් ස්කෝලේ ලග හෝල්ට් එකේ නැවැත්තුවාට පස්සේ මන් හිතුවේ ඉස්සෙලා වගේ බස් එකෙව් ඉදගෙන ඉදියි කියල.

ඒත් නෑ!!

බස් එක නවත්තපු ගමන් එතනින් ඉක්මනට නැගිටලා ඇවිත් බස් එකෙන් බැහැලා ඉක්මනට ඇවිදගෙන ගියේ ස්කොල් පැත්තට!!

මාත් එහෙම්ම බස් එකෙන් බැහැලා ගියෙව් ස්කෝලේ පැත්තට!

මන් අපේ පන්තියට යනකොට යීබෝ ඇවිල්ලා හියියේ!

"ගුඩ් මෝනිම් zhan zhan!!!"

"ගුඩ් මෝනිම් යීබෝ......."

අපිට විභගේ ඉවර නිසා ඊලගට තිබ්බේ එක එක ප්‍රොජෙක් සම්පූර්ණ කරන්න!!

HEALER: The One Who Can Heal Me (Completed)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang