𝗦𝗨𝗚𝗔𝗥 𝗕𝗔𝗕𝗬 (18+) ❣ 𝘳𝘦𝘯𝘩𝘺𝘶𝘤𝘬.

Chapter 78

"Do you like me, too?" Dahan-dahan siyang tumango. "Do you like the way I like you?"

He laughs softly, "I broke my regulations, I guess. I don't even know why and how."

Ngumiti ako nang malapad, "I like you, Haechan."

"I think I'm starting to like the way you call me by my nickname. Parang natural na lang sa 'yong sabihin." Ngumiti siya pabalik. "I like you, Renjun."

"So, may silbi pa ba 'yung contract natin? I mean, can you still be my sugar daddy?"

"Yeah, of course."

Ilang segundo kaming nagtitig ni Donghyuck hyung. Pakiramdam ko'y natutunaw ako sa mga titig niya pero at the same time ay nalulunod ako.

"Hyung."

"Renjun," He bites onto his bottom lip. "How about, uhm... will you be my boyfriend? For real."

Nanlaki ang mga mata ko. Hindi na ako nag-atubili pa at tumango ako. "Yes! Yes, hyung."

He smiles, then sighs, and laughs. "You know, this is not how I will suppose to ask you. But I guess, unplanned events are the best."

"Hindi ko rin naman kailangan ng bonggang surprise. Ang mahalaga sa 'kin ay sincere ka. Hinihintay ko lang namang tanungin mo 'ko."

"Would you also like to be Brittany's second father?"

Napanganga ako. From Kuya to Papa real quick. "Of course!"

"Hoy!" Nagulat kami nang may magsalita. Lumingon kami sa may pinto. Si Doyoung hyung. "Bakit hindi mo sinabing sinama mo rito si Renjun?"

"Hi, Doyoung hyung."

"Hello, Renjun!" Kumaway siya habang naglalakad papunta sa 'min. Nang makalapit ay umupo siya sa tabi namin. "Nagkaayos na pala kayo."

"Mhm, kahapon lang."

"Hey, I like your new hair! Bagay sa 'yo. Grabe 'yung drastic change, from that long two-toned hair to this short military cut. Ang tapang mo!"

Tumawa ako. "Thanks, I guess."

"So, hindi ka pumasok today sa school niyo?" Tumango ako.

"Excuse me, Mr. Kim, get back to work!" biglang pagsingit ni Donghyuck hyung. Tahimik akong tumawa nang makitang ngumuso si Doyoung hyung.

"Yes, sir." Mas lalo akong natawa nang nag-bow si Doyoung hyung kay Donghyuck hyung.

"Just because you're my friend, doesn't mean you can just barge into my office anytime you want. You didn't even knock first, how rude of you." Tumayo si Donghyuck hyung. "Get up!"

Tumayo na si Doyoung hyung, "I'm sorry, sir."

"Sorry?" he raised an eyebrow, "Next time, learn how to knock, 'kay?"

"Donghyuck—"

"Get out of my office!"

"Mr. Lee?"

"Now!"

Nakita ko 'yung panic sa mukha ni Doyoung hyung bago siya umalis ng office ni Donghyuck hyung. Sinara niya ang pinto bago siya tuluyang makalayo.

"Whoa!"

He winks. "That's for telling the manager I'm just the CEO's assistant. How dare he disrespect me like that just because we're friends?" Bumuntong-hininga siya at muling umupo sa sahig.

"Pero hoy, kitang-kita ko talaga 'yung takot ni Doyoung hyung kanina."

"Sinabi ko na sa kaniya dati na habang nasa trabaho siya, hindi kami magkaibigan."

"I think you're a good CEO, great even."

"By the way, may mga file pa pala akong aasikasuhin. Feel free to roam around my office."

Tumango ako at pinanood siyang tumayo at maglakad papunta sa malaking upuan niya.
-