Als we buiten komen is het donkerder geworden. Ik begin ook honger te krijgen, maar durf niet naar eten te vragen. We lopen weer een aantal huiskringen door, totdat ik madeliefjes in de voortuinen opmerk. We stoppen voor één van de huizen.
'Hier is jouw sleutel. Even een kleine regel, met uitzondering van de degenen die naar beneden moeten, moeten we allemaal vóór elf uur in onze eigen woning zijn.' Else overhandigt me een zwarte sleutel en maakt een gebaar naar de deur.
Ik steek de sleutel in het slot en stap naar binnen. Else volgt.
We komen in een ruime woonkamer. De vloeren zijn van hout en de zwarte banken zien er zacht uit. De televisie staat aan, maar er is verder niemand in de kamer.
'De jongeren en de mannen komen rond 6 uur thuis.' legt Else uit. 'De vrouwen zijn als het goed is in de keuken.'
Er komt inderdaad een eetlucht voorbij. Eén van de vrouwen komt de woonkamer ingelopen.
'Hallo, jij bent Benthe?' Ze schudt mijn hand.
'Ja, dat klopt.' Ik weet niet zo goed wat ik nog meer moet zeggen.
'We gaan zo eten, zou je willen helpen met de tafel?'
Ik knik.
'Ik ga ook maar richting huis. Verwerk nu al deze informatie maar even. Morgen zul je je eerste les krijgen, maar daar hoor je nog wel meer over.' Else glimlacht. 'Dag Benthe. Dag Laura.'
Ze laat me achter met de vrouw die blijkbaar Laura heet.
'Ik zal je laten zien waar de spullen staan.' Ze gebaart dat ik haar moet volgen.
YOU ARE READING
Just like a dream
FantasyHet leven houdt niet op met de dood. Nee, Benthe komt terecht in een prachtige wereld, waar iedereen zijn plekje gevonden lijkt te hebben. Waar iedereen verschillend is, maar waar er geen verschillen zijn. Als een droom. Een wereld die het leven zoa...
