Een tijdje blijft het mooi, maar dan gaan de bloemen verdwijnen zodra er een lichtje op valt. Mijn hartje, mijn bed van madeliefjes, alles weg. De grond valt onder mijn voeten vandaan en ik val mee. Ik ben bang en gil. Het voelt alsof ik in de vrije val zit, waarbij je zo'n onbeschrijfbaar gevoel in je buik krijgt. Dan land ik op een zachte wolk. De hele grond bestaat uit wolken. Er staat verderop zelf een huis van wolken. Ik sta voorzichtig op. Kan ik hier nou echt op staan? Nog steeds ben ik helemaal alleen. Of zou er iemand in dat huis zijn? Ik loop er heen. Mijn blote voeten zakken steeds een beetje weg, waardoor het lopen nog best zwaar is. Het voelt een beetje als zand. Aangekomen bij het huis, klop ik op de deur, maar het maakt natuurlijk geen geluid. Alles is zacht. Als ik tegen de deur aanduw, gaat hij open. Het huis lijkt ook vanbinnen op een normaal huis. Ik kom binnen in de woonkamer. Er staat een bank, een boekenkast en zelf een tv. Alles gemaakt van wolk. Op de tv is het bloemenveld te zien. Huh? Dan komt er iemand via een andere deur binnen.
'Ah, daar ben je. Ik had je al verwacht.' De vrouw glimlacht. 'Kom zitten.'
Ik loop richting de bank. 'Waar ben ik? Is dit een droom?'
De vrouw glimlacht opnieuw. 'Nee, je hebt een ongeluk gehad. Daardoor ben je in coma geraakt en het gaat nog niet erg goed met je. Je bent hier omdat je binnenkort waarschijnlijk doodgaat.'
Ik kijk haar met grote ogen aan. Ik ben bijna dood?
'Waarom herinner ik me daar niks van?'
'Je geheugen is tijdelijk helemaal gewist. Je bent hier om nergens aan te denken en het enige wat je je nu afvraagt, is waarom je hier bent.'
Ze heeft gelijk. Ik vraag me alleen af wat ik hier doe. 'Maar waarom?'
'Zo kan je lichaam al je energie gebruiken om nog beter te worden. Helaas ben jij hier al aangekomen en is dat geen goed teken. De mensen die nog beter worden, blijven meestal in het bloemenveld. Jij was er niet lang.'
Ik wijs naar de tv. 'En je houdt iedereen in de gaten?'
De vrouw knikt.
Ik probeer dingen te herinneren, maar het lukt niet. Ik vraag me niet eens af hoe ik heet.
'Als je doodgaat ga je naar Heen. Daar zal je meer antwoorden krijgen. Als je ontwaakt uit je coma zal je dit alles als een droom beschouwen.' De vrouw staat op en loopt weer richting de deur, waar ze vandaan kwam. 'Dag, Benthe.'
YOU ARE READING
Just like a dream
FantasyHet leven houdt niet op met de dood. Nee, Benthe komt terecht in een prachtige wereld, waar iedereen zijn plekje gevonden lijkt te hebben. Waar iedereen verschillend is, maar waar er geen verschillen zijn. Als een droom. Een wereld die het leven zoa...
