Just like a dream

☁️6

Ik loop weer naar buiten, verward van wat me net verteld is. Wat moet ik nu doen? Gewoon wachten tot ik, of wakker wordt, of doodga? Ik wil weten waarom ik hier ben, wat er gebeurd is. Ik ga op de wolkengrond liggen en staar naar de lucht. Ik voel dat mijn oogleden zwaar worden. Voor dat ik het weet, val ik in slaap.

Ik heb geen idee hoelang ik daar gelegen heb, maar als ik wakker word is het donkerder geworden. Slaap ik nog steeds? Plotseling verschijnen er een soort van tv-schermen in de wolken om me heen. Er worden allerlei verschillende filmpjes afgespeeld. Dan merk ik mezelf op. Ik loop hand in hand met mijn moeder op het strand in Spanje. Ik draag mijn oude lievelingsjurkje met een grote roos op mijn buik. Ik ben daar een stuk jonger, volgens mij een jaar of acht. Wat is dit? Op een ander scherm zie mijn beste vriendinnen. Mijn slaapfeestje voor mijn twaalfde verjaardag.

Ik herken steeds meer gebeurtenissen.

Ik krijg mijn herinneringen terug.

Ik ben aan het doodgaan.

Op een één of ander manier raak ik nu niet in paniek. Het voelt vredig met al die mooie herinneringen om me heen. Ik zie mijn ex-vriendje Bas, mijn broertje en zusje, oude vriendinnen van de basisschool, niemand ontbreekt. Het voelt als een verjaardag waar iedereen bij is. Alleen voor mij.