Ako na ang unang lumayo sa kanya nang parang may narinig akong boses.

"Did someone enter? Parang may narinig akong boses?"

"There's no one." He said kaya napatingin ako kay Yezxia. Lumapit ako sa kanya at pinakinggan ko kung sya ba ng narinig ko.

"What happened? Did you heard her?" Nag-aalalang tanong agad sa akin ni Sebastian saka nya tiningnan ang kapatid nya. Hinawakan ko ang kamay ni Yezxia at napahawak ako sa bibig ko nang maramdaman kong gumalaw 'yon.

"She moved!" I exclaimed saka ako humarap kay Yezxia at paulit ulit ko syang tinawag.

"Yezxia? It's me, your noona. Yezxia?" I said at rinig kong tinatawag din sya ni Sebastian.

"She's not awake." Pag-suko ni Sebastian saka sya napasandal sa may pader. Umiling lang naman ako sa kanya saka ko hinawakan ang noo ni Yezxia at tinawag ulit. And from there, I saw that she slowly opened her eyes.

"Sebastian! She's awake! Your sister is awake!" Masayang sabi ko sa kanya saka ko pinindot 'yong button para tawagin ang doktor.

"Yezxia? Damn! You're finaly awake." Parang naiiyak na sabi ni Sebstian. Hindi naman makapagsalita pa si Yezxia dahil may tubo pa ang bibig nya. Nakatingin lang sya sa amin pero kitang kita ko sa mata nya na miss na miss nya ang kuya nya. Napahawak ako sa bibig ko saka ko bahagyang lumayo kay Yezxia para mabigyan ko ng space si Sebastian. While looking at Sebastian, I know how relief he is right now.

I hope, everything will going to be fine and easy for him because he experienced a lot. Everything he have been through is enough.

Enough for him.

Enough for all of us.
























"Welcome home Yezxia. Finally hija." Tita Ariane said to Yezxia when she finally come home. She's full recovered now that's why the doctor let her go home. It's been 3 weeks that I've been here in Korea and I feel so home already. Nauna nang umuwi sa akin si Grey pagkatapos lang ng isag linggo. I also told Mom that I will be herw for a while. I want to be with Sebastian more. Gusto kong punan 'yong mga oras na pinalipas ko lang noon sa Pilipinas habang hinihintay sya.

"Thank you everyone. This is very much appreciated." Yezxia said before he accept the flowers from his brother. I immediately get my phone and took a picture of them.

"Your english is getting better and better. Did you study while you're sleeping? A year is too long." Pagbibiro ni Sebastian sa nya hinalikan ang kapatid nya sa noo nito.

Totoo pla talaga ang sai nila. Even the coldest person will always have a soft spot for someone who's very special to him. Napatunayan ko 'yon kay Sebastian.

"Maybe I did?" Natatawang sagot naman nito kaya napatawa na rin kami.

"And maybe you can tell Noona about our secret slash surprise for her?" Excited na sabi ni Yezxia.

Noona? Ako ba ang tinutukoy nya?

"What secret? And surprise?" Nagtatakang tanong ko sa kanila pero nakangiti lang silang lahat sa akin.

"Come with me Noona. I'll show you what I am talking about." Excited na sabi ni Yezxia kaya napatingin ako kay Sebastian. Para namang sinabi nya na sumunod ako kay Yezxia kaya sumama na lang ako dito.

"Where are we going Yezxia?"

"Just trust me Noona." She said kaya nagpatianod na lang ako sa kanya hanggang sa makarating kami roof deck nila.

"Why is it so dark here?" I said to Yezxia habang mahigpit na nakahawak sa kanya. Nagiging paranoid ako bigla kapag may ganitong mga surprise. Hindi naman siguro 'to 'yong napapanood ko sa movie di ba? Na mga cannibal at vampires pala sila tapos iaalay nila ako sa diyos diyosan nila?

Sebastian Lee | CATASTROPHIC SERIES 1 [Completed]Where stories live. Discover now