Sebastian Lee | CATASTROPHIC SERIES 1 [Completed]

Chapter 57

Carleigh Jade Revaz

"Be careful okay? Sandali lang tayo dito." Paulit ulit na sabi sa akin ni Grey habang papunta na kami dito sa ice rink. Marahas lang akong napabuntong hininga dahil nabibingi na ako sa kanya.

"I know okay? I know. Just relax Grey. Enjoy!" I said to him saka ako pumasok sa ice rink.

Parang biglang nanghina ang tuhod ko nang tumapak ako sa malamig na sahig. But I'm not afraid anymore. I can handle myself in this kind of place now. Dahil sa nakalipas na 10 buwan, halos lahat ng libreng oras ko ay ginugol ko para lang matutong mag-ice skating. I know nagmumukha na akong matigas ang ulo ko dahil masama ito sa akin pero ginagawa ko parin. But how long am I going to tolerate my weakness? I don't want to be a loser or afraid on cold places like this anymore.

"Hold on to me Jade." Grey said and I saw him offering his hands on me. Nginitian ko lang sya saka ko sya nilampasan. I can still hear his voice calling me frustratingly but I just ignore him. I just skate despite of coldness I am feeling. Balot na balot ako pero nararamdaman ko parin ang lamig. Niyakap ko na lang ang sarili ko habang mabagal na nag-skate sa gilid. May ilang tao dito ngayon pero hindi naman ganon kadami. Sapat na siguro para hindi ko sila mabunggo.

"Are you cold already? Wear this." Grey said na nasa tabi ko na pala. May iniabot sya sa aking gloves kaya tinaggap ko 'yon. Nanginginig na ang mga kamay ko sa lamig.

"Where did you get this?"

"I just bring it in case na may mga lakad tayong ganito na paiiralin mo ang katigasan ng ulo mo." Bahagya akong natawa sa kanya nang marinig ko 'yon.

"You're too harsh huh? Ikaw na yata ngayon ang may matalas na dila sa atin?"

"Tsk! You know what? Let's go." He said and he held my hand kaya sabay kaming nag-skate.

"Let's have some fun Grey! Huwag ka ngang KJ!" I said to him at ako na ang humila sa kamay nya habang tawang tawa dahil puro sya reklamo.

And unlike the old times, I didn't fall even once. Good thing ipinilit ko parin ang gusto ko noon na matuto. I'm sure Sebastian is going to be so proud of me kapag nalaman nya na marunong na akong mag-skate.

"Wait Jade. I'm already tired." Reklamo nanaman ni Grey kaya binitawan ko na ang kamay nya.

"Weak." I whispered at iniwan ko na sya doon sa gilid. He's calling my name again pero hindi ko lang din sya pinansin. Masyado nya akong ituring na bata.

I just skate and skate despite of the tingling pain on my legs. Actually hindi ko rin maintindihan ang sarili ko. It's painful to be in this kind of place but I keep on coming back. Para kasing tuwing pupunta ako dito ay nararamdaman ko si Sebastian. At halos gusto kong tawanan ang sarili ko nang maghanap ako ng skating shoes na para sa akin kanina sa counter. I even said my name if there's someone who left a shoes for me. But there's no one. Maybe Sebastian is really joking that day that he's going to put a skating shoes for me in every skating center I am going to be.

Damn! I'm too childish to believe on that.

"Oh! S-Sorry!" I suddenly said nang may mabangga ako. Mahigpit akong nakahawak sa jacket nya dahil muntik na akong ma-out of balance. And I can feel his arms on my waist to support my weight.

"I'm sorry I didn't mean to bump on to you. I didn't saw you coming." I said to the stranger saka ako umayos ng tayo. He's wearing a mask at balot na balot sya ng hodie. Mukhang meron pa syang suot na itim na beanie. Sa sobrang laki nga ng hoodie nya ay hindi ko na maaninaw ang mata nya dahil sa anino ng hood na suot nya.