OVER THE MOON [CAMPUS SERIES #1] COMPLETED

08

                                  08

“Pleased to meet you all” Banayad na sabi ni Niccolo Saka sumilay ang ngiti sa kanyang labi. Medyo chinito talaga.

“G—good evening po” nahihiyang sambit ni Novie

Niccolo just smiled and turned his gaze to me. “ How are you, Alina Janick?”

“I’m good” sagot ko.

“Niecy, babalik na ako sa loob ng bahay baka dumating na sila” Paalam ni Niccolo.

Baka dumating na sila? Sila Ali?
Hanggang ngayon hindi pa rin nag sink in sa utak ko na kuya ni Niecy si Niccolo. Pagmimamalas ka nga naman.

“Nick, kukuha muna ako ng pagkain. Anong gusto mo?” Novie asked.

“Kahit ano nalang”

Mag isa ako ngayon sa table dahil sinamahan ni Leila si Novie habang si Niecy ay abala sa pag asikaso ng mga bisita niya. We already met Niecy’s parents, they are so nice.
Hindi nagtagal, nakabalik na sila Novie.

“Bakit ang tahimik mo, Alina?”Tanong ni Leila ng mapansing kanina pa ako walang kibo.

“May iniisip lang,” I replied

“Diba kaibigan ni Ali si Niccolo?” I nodded.

May malaking posibilidad na magkita kami ni Ali. Matagal na kaming hindi nag uusap, hindi na siya nangungulit. Baka napagod na siya. Why it’s hard to forget and forgive. I kept asking myself that question.

Hanggang kailan ko iiwasan sina Ali? Tadhana mismo ang gumagawa ng paraan para magkita kami.

“Mukhang si Ali yung nakita natin kanina”

“And he’s with Symone” dugtong niya.

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko sa hindi maipaliwanag na dahilan. Why he always give me this feeling?

“Okay lang ba kayo dito?”biglang sumulpot sa harapan namin si Niecy.

“Yup, we’re fine” I said and give her an assuring smile.

“Balikan ko kayo mamaya” Paalam niya

Sa kaligitnaan ng pagkain namin, biglang umupo sa tabi ko si Niccolo. Nagpatuloy ako sa pagkain at hindi siya pinansin. Ni isa sa amin walang nagtangkang magsalita. We are intimidated by his presence. At bakit hindi niya kasama sila Ali at Symone? Akala ko pumunta sila.

“Saan kayo nagkakilala ni Niecy?” he asked me

“ Acquaintance Party” tipid kong sagot.

“Nice,” ngumisi ito. “May dahilan na ako para makalapit sayo”

Muntik na akong mabulunan sa sinabi niya. Baliw ba siya?

I smiled. “Sorry, but I have a boyfriend. No chance.”

He chuckled.

“Not buying it”

Nawala ang ngiti sa labi ko dahil sa sinabi niya. Hindi ba ako magaling mag sinungaling?

“Okay, kung ano ang gusto mong paniwalaan”

Bigla siyang tumayo at may kinakawayan. Para ba may tinatawag siya. Hindi ko maaninag kung sino ang tinatawag niya dahil sa mga ilaw na nakakasilaw.

Nanlaki ang mga mata ko nang makita sina Ali na papalapit sa amin.

“Kanina ka pa namin hinahanap” rinig kong sabi ni Ali

“ I’m busy chitchatting with your sister”

Nanatili akong nakayuko saka kinuha ang cellphone at nagtipa ng text. I texted Novie that I want to go home now.

“Until when you’re going to ignore me?” Wika ni Ali.

Mababakas sa kanyang boses ang lungkot. Napakagat ako ng labi para pigilan ang sarili na umiyak. I don’t know… I don’t until when I’m going to ignore you. I feel sorry for him. Deep inside my heart, I know that I’m not yet ready to talk to him. I’m still making an effort to erase all the anguish.

Hindi ko kayang makipag usap sa kanila na may poot at sakit, baka anong masabi ko.

“Excuse us, pinapauwi na kami ni mama” Saad ni Novie.

Mabilis akong tumayo at naglakad papalabas. Hindi ko kayang makita si Ali sa ganoong sitwasyon. Naiipit siya
dahil sa amin ni dad.

“Hoy beh, kanina pa nakatingin sayo si Zeus” Sabi ni Novie na may mapanuyang ngiti.

I rolled my eyes at her. “Epekto siguro ng pagkabagok ng ulo niya.”

Natatawang sumang ayo si Novie. Naging mabilis ang araw and it’s the last day of our midterm exam. Hindi ako confident sa mga sagot ko dahil hindi ako nakapag aral ng maayos. I will not expect higher grades, basta pasado, bawi nalang sa next life.

“Excuse me” Napatingin ang lahat sa may pintuan. “Nandito ba si Alina Janick Ysmael?” tanong ng babae.

I raised my hand. “Prof. Ildefonso is looking for you. Nasa engineering department siya, section 5A”

Napabuntong hininga ako bago lumabas ng room. Nang nakarating ako sa harapan ng classroom, agad akong kumatok.

“Please come in, Ms. Ysmael” Saad ni Sir ng makita ako

Nahihiya akong naglakad papasok. I can feel that they are all staring at me. Napagtanto ko na ang section 5A ay section nila Ali.

“Pinapatawag niyo po, bakit ho?”

“Yes,yes. I already checked your exam. Gusto kong Kunin mo yung papers na nasa faculty room. After that, ibalik mo sa kanila ang papers nila, and reflect to your scores.”

Napakamot ako ng batok nang maalala na hindi na hindi ko pala alam kung saan ang faculty room niya. Ito ang unang beses na pupunta ako sa faculty.

“Ahhh hindi ko po alam kung saan yung faculty room niyo.”

“No worries, Mr. Montecarlo will------”

I cut him off. “ No, I mean, sabihin niyo nalang po kung saan yung faculty room niyo.”

“Mr. Montecarlo will go with you, may ipapakuha ako sa kanya” Wala akong nagawa kundi tumango nalang.

“Mr. Montecarlo, samahan mo siya tapos pakikuha yung box na nasa table ko.”

Nauna ba akong lumabas at nagsimula nang maglakad. Binilisan ko ang bawat hakbang ko, para hindi niya ako masabayan. Nilingon ko siya sa likuran, bumilis rin ang lakad niya.

“Alam mo ba kung saan ang faculty room ni Sir?” rinig kong tanong niya.

Wala akong nagawa kundi bagalan ang lakad. Napasinghap ako ng nasa gilid ko na siya. Mabuti nalang konti lang ang tao sa labas, wala masyadong nakatingin sa amin.

“Sometimes we just need to forgive. It help us to let go of all the pain they gave us” Symone said out of the blue.

Napa angat tuloy ang tingin ko dahil sa sinabi niya. Bakit feeling ko, ako yung pinapatamaan niya. But, maybe he’s right. Forgiving someone will help us to let go of all the burden that we are feeling, it will give us peace.

“My mom told me before, hanggang kaya natin magpatawad, magpatawad tayo. Napakasarap sa pakiramdam na napatawad natin ang isang tao”

“ And do not let ourselves be blinded by hatred….there so much hatred in this world” Dagdag niya.

Did Ali open up to him about our problem? Parang tinutusok ang puso ko sa bawat salita na kanyang binibitawan. Ano ba ang alam noya sa pinagdaanan ko?

It’s always the pain they gave us, the reason that keeps us from forgiving someone.

Tumigil ako sa paglalakad, ganoon din siya. Matapang ko siyang hinarap saka kalmadong nagtanong.

“Why are you telling this to me?”

He stares at me for a moment “ I just feel that you need some advice.”

“Take it from me who have been there,”

Bahagya akong napanganga. And that’s why I can his sincerity because he has been there. Hindi nagtagal, nakarating na rin kami sa faculty. Agad kong kinuha ang papers para makalabas na. Sa wakas, nahanap ko agad ang mga papel. Papalabas na sana ako ng biglang nagsalita muli si Symone.

“Free yourself, Alina Janick”

-----
I'm open to criticisms! Spread love and positivity<3ily mwa!!!